วัดพระธรรมกาย จากวันวานถึงวันนี้

วัดพระธรรมกาย เติบใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดมา จนกระทั่งพื้นที่ ๑๙๖ ไร่ คับแคบลง จึงขยายพื้นที่ออกไปอีก ๒,๐๐๐ ไร่ เพื่อรองรับการขยายงานพระศาสนาในอนาคต ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาและสังคมไทย

กฐินธรรมชัย สร้างทุกสิ่ง สุดยอดแห่งบุญ ประจำปี 2554

การทำบุญทอดกฐินเป็นบุญที่ทำได้ปีละครั้ง หรือที่เรียกว่าเป็นบุญตามกาล คือ ให้ตามเวลาที่ควรจะให้ เช่น ให้กับพระหรือคนที่กำลังเดินทาง หรือให้ผลไม้ตามฤดูกาลเป็นทาน

มาช่วยกันสืบอายุพระพุทธศาสนา

ความยินยอมพร้อมใจให้พ่อบ้านมาบวชกองพันสถาปนาในครั้งนั้น ได้สร้างความปลื้มปีติให้กับทุกคนในครอบครัวมาโดยตลอด แม้ช่วงวันเวลาที่พ่อบ้านอยู่ในร่มผ้ากาสาวพัสตร์ เราสามคนจะมีชีวิตต้องสู้ ลูกต้องทำทุกอย่างตั้งแต่ขับรถ ซื้อของ ลงของ ขายของ ส่วนลูกสาวสองคนก็ต้องลุกขึ้นมาตอนตีสาม เพื่อมาช่วยเปิดร้านและขายของจนเวลาสายถึงค่อยไปโรงเรียนได้

พระกรกิตต์ กิตฺติกโร รุ่นกองพันสถาปนา

ผมก็ได้เห็นดวงกลม ๆ ใสๆ เล็ก ๆ ที่กลางกายฐานที่ 7 ผมรู้สึกเหมือนถูกดูดร่างกายทั้งหมดเข้าไปที่ศูนย์กลางกายนั้น จนมันนิ่ง แล้วดวงแก้วใสๆ ที่ผมเห็นก็ค่อยๆ ขยายขึ้นมา ซึ่งผมรู้สึกเหมือนได้ดิ่งลงไปในอุโมงค์กลมอย่างช้าๆ จนกระทั่งดวงใสๆ ที่เห็น ขยายจนสว่างไปหมด แล้วก็จางหายไปครับ

พระวชิรพล จารุวชิโร รุ่นกองพันสถาปนา

กระผมมีสติตั้งมั่นอยู่ ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 รู้สึกโล่งๆ กว้าง ๆ รู้สึกตัวเบา สบาย ๆ ไม่รู้สึกถึงความปวดเมื่อยใดๆ และก็ได้เห็นจุดแสงสว่างเล็กๆอยู่ไกล ๆ จากนั้นกระผมก็มองดูไปเรื่อยๆ เฉยๆ สิ่งที่เห็นคือ แสงสว่างก็สว่างขึ้นเรื่อย ๆ จนเหมือนพระอาทิตย์ยามเที่ยงตรง

พระวิทูรย์ อาภาสุโภ รุ่นกองพันสถาปนา

เมื่อได้เวลาปฏิบัติธรรมตอนเช้า ผมก็แค่ปรับร่างกายให้สบายๆ วางใจเบาๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 สักพักหนึ่ง ผมรู้สึกว่าใจหยุดนิ่งไม่วอกแวกไปไหน ตัวหายไปเหมือนไม่มีตัวตน ใจเกิดอาการนิ่งแน่น ปราศจากความคิด คล้ายกับหลับแต่ไม่หลับ ทันใดนั้นเอง ผมก็เห็นดวงแก้วแว๊บขึ้นที่กลางท้อง

พระวัชรชัย จิตฺตวชิโร รุ่นกองพันสถาปนา

พอนั่งไปสักระยะหนึ่ง ใจก็เกิดความใส และสว่างขึ้นเรื่อยๆ มีแต่ความสุขปลื้มปิติอย่างเดียวเลยครับ ใจผมเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย แต่ก็พยายามวางเฉย สักพักก็เห็น ดวงแก้วใสมากๆราวกับเพชรหรือผลึกน้ำหรือก้อนน้ำแข็ง ผุดขึ้นมาเป็นฟองสบู่ ภายในดวงแก้วนั้น ค่อยๆลอยขึ้นๆและขยายออก ผมก็จะเห็นองค์พระใสและสว่างอยู่ตรงกลางดวงแก้วทุกดวงครับ

พระอภินัย ตนฺติวฑฺโฒ รุ่นกองพันสถาปนา

แม้อากาศจะร้อน เหงื่อไคลไหลออกมา ผมก็หยุดใจนิ่งๆ ไว้ที่ศูนย์กลางกาย นึกภาพองค์พระ TOP VIEW ที่หลวงพ่อฉายใน DMC บ่อยๆ เป็นช่วงเวลาที่เคลิ้มๆสบายๆอย่างบอกไม่ถูกครับ ทันใดนั้นที่ศูนย์กลางกายของผม ก็มีแสงสว่างโพลงขึ้นมา เป็นความสว่างที่จ้าแต่ไม่แสบตา สว่างมากกว่าดวงอาทิตย์

บันทึกอุปัฏฐาก

นี่แหละคือชีวิตสมณะ

ก่อนบวชครั้งนี้ กระผมไม่เคยคิดเลยว่าจะบวช เพราะอายุมากและเคยบวชมาแล้ว แต่พอถึงวันสุดท้ายที่ทางวัดพระธรรมกายปิดรับสมัครครั้งแรก จำได้ว่าเป็นเช้าวันอาทิตย์ ขณะที่กำลังล้างถ้วยกาแฟ เพื่อจะเดินทางไปวัดพระธรรมกายตามปกติ กระผมเกิดมีอาการเหมือนมีอะไรบางอย่างจากศูนย์กลางกายบอกให้บวช จึงตัดสินใจไปตามนั้นทันที