กรรมส่งผลตอนใกล้ตาย
คนมีอายุ 70-80 ปี ทำกรรมมาทั้งชีวิต รวมแล้วหลายแสนกรรม ทั้งกรรมดี กรรมชั่ว และกรรมไม่ดีไม่ชั่ว เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง กรรรมที่ทำมาทั้งชีวิต จะมาส่งผลตามลำดับ โดยเริ่มจากกรรมหนัก กรรมใกล้ตาย กรรมที่ทำเป็นประจำ สุดท้าย คือ กรรมไม่เจตนา
เมื่อสวรรค์มีจริง ทำอย่างไรจึงจะได้ไปสวรรค์ ?
เมื่อจิตผ่องใสย่อมไปสวรรค์ สมดังที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ใน จิตตฌายีสูตร ว่าด้วยจิตผ่องใสย่อมไปสวรรค์
อานิสงส์เป่าสังข์เป็นพุทธบูชา
เราได้ถวายการเป่าสังข์บูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า วิปัสสี...ด้วยบุญนั้นเราไม่รู้จักทุคติเลย ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิถึง ๑๖ ครั้ง มีนามว่า มหานิโฆสะ ผู้มีเสียงไพเราะ ทรงพลานุภาพกึกก้องทั่วทุกทิศ มีกำลังอันเกิดจากบุญ
อานิสงส์ของการทำจิตผ่องใส
เมื่อจิตไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป เมื่อจิตเศร้าหมอง ทุคติเป็นที่ไป
จิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป ตอนที่ 2
ผู้ที่หมั่นทำบุญสร้างบารมีอยู่เป็นนิจ เมื่อละโลกแล้วย่อมไปบังเกิดบนสุคติโลกสวรรค์ มีความสุขในเทวโลก
เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง...สุคติเป็นที่ไป (2)
สิ่งที่เราเคยทำอะไรไปในภพชาติที่ผ่านมาไม่ว่าบุญหรือบาป ไม่ได้สูญหายไปไหน แต่จะติดอยู่ในตัวของเรา ทำให้ชีวิตไม่ปลอดภัยในสังสารวัฏตราบที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิด
การเดินทางไปสู่ปรโลก-วงจรชีวิต
พระพุทธเจ้าตรัสว่า จิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป เมื่อจิตเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส ทุคติเป็นที่ไป ส่วนใจที่ไม่ใสไม่หมอง ไปได้ทั้งสุคติ และทุคติหรืออาจจะไปยมโลกก็ได้
หลานชาย เคยเกิดเป็นเสือ
หลานชายของเธอ เป็นคนฉลาด มีความเป็นตัวของตัวเองสูง เวลาพ่อ-แม่ของเขาสั่งให้ทำอะไร เขาจะไม่ยอมทำ บางครั้งเขาจะยอมให้พ่อตี ไม่ว่าจะตีเขาสักเท่าไร เขาก็ไม่ยอมทำตามคำสั่ง พอโตขึ้นก็มีปัญหากับครู ทำให้ต้องย้ายโรงเรียนหลายครั้ง แต่อุปนิสัยเป็นคนมีน้ำใจ ให้กับทุกคนอย่างไม่มีเงื่อนไข เป็นที่รักของคนในครอบครัว...เขาเคยบวชสามเณรยุวธรรมทายาทรุ่นที่ 10 เคยบวชหน้าไฟให้กับญาติผู้เสียชีวิต...แต่เขาต้องมาเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุ ทั้งๆที่ตั้งใจไว้ว่าจะบวชให้แม่ในช่วงปิดเทอม...
จิต
คำว่า " จิต " ตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หมายถึง สภาพรู้ อาการรู้ลักษณะรู้แจ้งอารมณ์ เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ และคำว่า จิตนี้ยังมีชื่อที่ใช้แทนคำว่าจิตในบางแห่งอีกมาก เช่น ใจ มโน มานัส ปัณฑระ หทัย วิญญาณวิญญาณขันธ์ มนายตนะ เป็นต้น ในชีวิตประจำวันของเรา จะทราบได้ว่าผู้ที่ยังไม่ตายมีชีวิตอยู่ เป็นผู้มีจิตเกิดดับต่อเนื่องไปจนกว่าจะตาย ฉะนั้น จิตคือ สภาพรู้ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ
การควบคุมจิตด้วยปัญญา
ถ้าเรามีจิตไม่ถูกปรุงแต่ง ก็เรียกว่า เรามีจิตเป็นพุทธะขึ้นมา เป็นผู้รู้ขึ้นมาทันที รู้อะไรถูกต้องขึ้นมาแล้วก็เป็นตัวเองอย่างแท้จริง สภาพมันอยู่คงที่หน้าตาของมันดั้งเดิม ของมันปรากฏอยู่อย่างนั้น ไม่ถูกฉาบไปด้วยกิเลส เรียกว่า ไม่ถูกปรุงแต่ง สภาพจิตมันเป็นอย่างนั้น...