อยากกินแต่เนื้อสุนัข น้ำมันก๊าด ยาหม่อง

อุทาหรณ์ของนักดื่ม...ชายคนหนึ่งชอบดื่มเหล้ามาก ดื่มเป็นประจำ ต่างกันแต่ว่าจะเมามากหรือเมาน้อยเท่านั้น เมื่อไม่เงินก็จะไปเอาจากที่ร้านมาก่อน ต้องให้ลูกสาวตามใช้หนี้ให้...ชีวิตหลังความตายของเขาเป็นอย่างไร...ผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนตั้งท้องอยากกินของแปลกๆ ได้แก่ เนื้อสุนัข น้ำมันก๊าด ยาหม่อง เป็นเพราะสาเหตุใด...และผู้ที่เป็นโรคเกี่ยวกันฟัน เช่น ฟันผุ ฟันคุด รากฟันเน่า เป็นเพราะวิบากกรรมใด...ที่นี่...มีคำตอบ

โจ๊ะ จ๊ะ จริงๆ, เธอต้องรับผิดชอบ

อุทาหรณ์ของวิบากกรรม...ชายคนหนึ่ง จู่ๆก็ตายไปเฉยๆ แบบที่ชาวบ้านเรียกว่า “ไหลตาย” ก่อนที่เขาจะตาย ภรรยาของเขาได้ฝันว่าสามีได้มาบอกลา เพราะมีคนตามมาเอาชีวิต เบื้องหลังของเรื่องนี้ คือ อะไร…หญิงชราผู้หนึ่ง ก่อนตายเธอต้องทุกข์ทรมานมาก ตามร่างกายมีรอยแผลไหม้ แผลเน่าเฟะ ตกสะเก็ดเหมือนเกล็ดปลา ตาบอด เป็นใบ้ มือหงิกงอ นอนเป็นอัมพาตอยู่หลายปี...วิบากกรรมใดทำให้เธอเป็นเช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ

นึกว่าง้วนดิน...เลยกินเข้าไป, กินอะไรถึงได้งาม

การกระทำของเราในชาติปางก่อน จะส่งผลส่งต่อชีวิตของเราในชาตินี้...ผู้หญิงคนหนึ่ง แม้มีโอกาสได้เรียนหนังสือ แต่ก็มีเหตุทำให้เธอไม่ได้เรียน จะมีสามีก็เพราะโดนหลอก มิหนำซ้ำเมื่ออยู่กับสามีแล้ว ยังโดนหลอกไปขายซ่อง ถูกบังคับให้ขายบริการอยู่ช่วงหนึ่ง...ทุกอย่างล้วนมีเหตุ เหตุนั้นคืออะไร...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เพื่อเราจะได้ทำความดีให้ยิ่งๆขึ้นไป ชาติต่อไปของเราจะได้สุขสบาย ไม่ต้องพบกับความเดือนร้อนต่างๆ

สองเราเท่ากัน

แฝดหญิง 2 คนเป็นอุบาสิกาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย แฝดน้องเป็นคนถนัดซ้าย แฝดพี่ถนัดขวา ไม่ว่าจะจับปากกาเขียนหนังสือ จับช้อน จับขันน้ำ ทั้งสองคนจะทำไม่เหมือนกัน แต่...

ขอบคุณเธอ

ป้า เป็นคนใจประเสริฐ ได้เลี้ยงดูตัวลูกและพี่สาวทั้งสอง เหมือนกับเลี้ยงลูกแท้ๆของท่าน จนลูกไม่มีความรู้สึกว่าขาดแม่เลย

มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

ลูกก็ต้องพยายามทำหน้าที่ของแพทย์ให้สมบูรณ์ ด้วยการรักษาทั้งกายและใจของผู้ป่วยด้วย คือ ทางกายลูกก็รักษาไปตามหลักวิชาของแพทย์ , ส่วนทางใจก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รู้ว่าโรคทั้งหลายล้วนเกิดจากวิบากกรรมทั้งสิ้น , และคนเรามีความเจ็บ, ตายเป็นธรรมดา , ดังนั้นก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รักษาใจด้วยการ ระลึกนึกถึงบุญที่ได้ทำมา แล้วสวดมนตร์เจริญสมาธิภาวนา , ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ ลูกก็จะได้ชื่อว่าเป็นหมอพระโพธิสัตว์จ่ะ !

วิชาศีลธรรม สะกิดใจ

เมื่อลูกเรียนวิชา ‘ศีลธรรม’ ในโรงเรียน ขณะที่ลูกกำลังอ่านหนังสือเรียน คำว่า ‘ปัตจัตตัง…รู้ได้เฉพาะตน’ คำนี้สะกิดใจลูกอย่างประหลาดในครั้งแรก และเคยเป็นนักบวชของศาสนาคริสต์ที่เคร่งครัดมาก

แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว

มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”

เธอเป็นหัวใจของฉัน

เราทั้งสองชอบทำบุญมาก ไม่ว่าจะเป็น ทอดผ้าป่า , ทอดกฐิน , ถวายภัตตาหาร โดยเฉพาะฤดูหนาวทำบ่อย คือ ถวายอังสะ , หมวกไหมพรม , ผ้าห่ม ทำชนิดเรียกว่า เดินสายทำบุญ คือเดินทางไป ถวายไป เช่นถวายภัตตาหาร , สังฆทาน , เครื่องกันหนาว ทีเดียวหลายๆวัด ของหมดตรงไหนก็ซื้อที่นั่น พักค้างคืนที่จังหวัดนั้น แล้วเช้าตีสาม ก็เดินทางไปทำบุญกันต่อ โดยแม่ครัวจะทำครัวกันในรถเลย