จดหมายจากพุทธบุตรกองพลแสนรูป

จากชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตวนเวียนอยู่กับอบายมุข...ยกระดับชีวิตเป็นพุทธบุตร ผู้เป็นเนื้อนาบุญของชาวโลก เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา เพื่อทำวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง

จดหมายจากพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ผมจะอยู่เป็นพระพี่เลี้ยงสามเณรล้านครับ

หลวงพ่อครับ ผมเป็นคนเหนือผมก็เลยได้มาบวชแบบเหนือความคาดหมาย เพราะจู่ๆวันหนึ่งโยมแม่มาบอกกับผมว่า “เดี๋ยวจะมีคนเขามาชวนไปบวชนะ” ซึ่งเขาก็มาจริงๆมาถึงบ้านเลยครับ มาชวนคุยอย่างนั้นอย่างนี้และเอารูปโครงการบวชแสนให้ผมดู พอผมเห็นภาพเท่านั้นหละไม่รู้มันเป็นยังไง มันเกิดศรัทธาขึ้นมาเลย แถมโยมแม่ก็ขอให้ผมบวชให้ด้วย ผมจึงตัดสินใจบวชแบบง่ายๆทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดจะบวชมาก่อนเลยครับ

จดหมายจากพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ผมขอบวชต่อเพื่อรอธุดงค์ปีหน้า

ก่อนมาบวชผมไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยครับ จนต้นปี พ.ศ. 2558 ผมอยากทำบุญปีใหม่ ก็มีคนแนะนำให้มาวัดพระธรรมกาย เขาบอกว่า “ทำบุญวัดนี้ดีนะเพราะพระวัดนี้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทุกรูปเลย”

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยอดหญิงหัวใจเด็ดเพชรยังแพ้

ลูกเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่มีลูกมากถึง 10 คน และด้วยความที่บ้านเราไม่ได้รวยมาก ลูกจึงต้องช่วยแม่ทำงานตั้งแต่เล็ก โดยมัดถุงพุทราส่งให้เขาขายก่อนที่จะไปโรงเรียน และพอกลับจากโรงเรียนก็ต้องมามัดถุงพุทราอีกจนถึง 2 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะได้ทำการบ้านก็ดึกดื่นทุกคืน หนำซ้ำพออายุ 13 ขวบ ก็ต้องออกหางานทำจริงๆจังๆ เพื่อเลี้ยงตัวเองและส่งเงินช่วยแม่ เพราะพระคุณท่านที่เลี้ยงลูกจนโตมา

วิบากกรรมจะเบาบางลงได้อย่างไร

ชีวิตที่ท่องเที่ยวไปในวัฎสงสาร ไม่มีใครที่ไม่เคยทำบาปอกุศล แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ครั้งเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ก็ผิดพลาดทำบาปอกุศล ต้องพลัดไปในอบายภูมิ ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน มีปรากฎในชาดกหลายพระชาติ

รัตนตรัยที่พึ่งแหล่งสุดท้าย

พรหมจรรย์อันเรากล่าวดีแล้ว ผู้ปฏิบัติจะพึงเห็นเอง เป็นธรรมอันไม่จำกัดด้วยกาล ผู้ใดศึกษาโดยไม่ประมาท ผู้นั้นย่อมไม่เป็นโมฆ

พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยง…ด้วยบุญบวช พระธรรมทายาทวุฒิชัย อภิธโน

พระธรรมทายาท วุฒิชัย อภิธโน อายุ 27 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ที่ผ่านมาและขณะนี้กำลังตะลุยชวนบวชอยู่ที่ศูนย์อบรมวัดบางกอบัว อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการครับ

พระพี่เลี้ยง ผู้เป็นอายุพระศาสนา

พระธรรมทายาท ดินดาว ปุญฺญกนฺโต อายุ 32 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน

ผลการปฏิบัติธรรม พระจุมพล สิริสาโร

กระผมนั่งสมาธิทุกวัน ก็เห็นองค์พระทุกวัน แล้วบางทีท่านก็กลายเป็นองค์ใสๆ ใสกว่าแก้วน้ำอีกครับ

ชีวิตใหม่ของกระผม

ตัวของกระผม เหมือนกับถูกดูดเข้าไปรวมกับความสว่างนั้น ซึ่งมีความสว่างมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ร่างกายหายไป มีแต่ความปีติสุขจนเกินบรรยาย จนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... กระผมยังไม่อยากจะลืมตาเลย เมื่อลืมตาขึ้นมา ความสว่างภายในก็ยังอยู่แล้วค่อยๆจางหายไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในใจของกระผมก็คือ “เราอยากบวชตลอดชีวิต”