กาฬเทวิลดาบส

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตตาวาสภูมิ และภวัคคพรหมมีประมาณเพียงไร พระอรหันต์ทั้งหลายเป็นผู้เลิศ เป็นผู้ประเสริฐสุดในโลก ยิ่งกว่าสัตตาวาสและภวัคคพรหมเหล่านั้น

พระสุภูติเถระ

ท่านจงเจริญพุทธานุสติอันยอดเยี่ยมกว่าภาวนาทั้งหลาย ครั้นเจริญพุทธานุสตินี้แล้ว จักยังมนัสให้บริบูรณ์ จักรื่นรมย์ในเทวโลกตลอดสามหมื่นกัป จักได้เป็นจอมแห่งเทวดาเสวยเทวสมบัติถึง ๘๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ อยู่ในแว่นแคว้น ๑,๐๐๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์ โดยคณานับมิได้ จักได้เสวยสมบัตินั้นทั้งหมด นี้เป็นผลแห่งการเจริญพุทธานุสติ

พันธนาการแห่งชีวิต

เรือนจำ” เป็นสถานที่ที่คนทั้งหลายไม่อยากย่างกรายเข้าไป เพราะเป็นสถานที่ที่มีไว้เพื่อกักขังหน่วงเหนี่ยวให้หมดอิสรภาพ

มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - มุ่งสู่โลกุตรธรรม

พระฤๅษีจิตตบัณฑิตมีความสุขในฌาน อยากจะให้น้องชายได้รับรสแห่งความสุขภายในบ้าง จึงเหาะมาลงที่พระราชอุทยาน ท่านได้แต่งเพลงแก้ให้หนูน้อยคนหนึ่ง เอาไปขับร้องให้พระราชาฟัง หนูน้อยก็รีบวิ่งไปเฝ้าพระราชา แล้วร้องเพลงถวายว่า

เจ้าหญิงลาว

เพราะต้องการรักษาอาการป่วยของคุณพ่อ ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง เดินทางไปที่จังหวัดหนองคาย เพื่อไปเอายาจากพญานาคมารักษาอาการป่วยของคุณพ่อ กับชาวบ้านผู้มีฤทธิ์ท่านหนึ่ง ซึ่งเธอเรียกว่า “ฤๅษี”...เมื่อไปถึงสถานที่นั้น เธอกลับได้พบกับนางนาค ซึ่งมาเข้าสิงฤๅษี และนางนาคได้เล่าเรื่องราวในอดีตชาติ ให้เธอฟัง และได้ให้ยาแก่เธอ เพื่อนำมารักษาคุณพ่อ แต่บอกว่า คุณพ่อเธอจะไม่หาย และจะต้องตาย แต่ยาจะช่วยให้ไม่เจ็บปวดทรมาน...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวของเธอ ที่เหลือเชื่อเหมือนนิยาย แต่เป็นเรื่องจริง...