ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์

ขั้นตอนการชดใช้กรรมของผู้ผิดศีลกาเมฯ ตอน ทุกข์ในอัตภาพสัตว์เดรัจฉานและมนุษย์ ความเดิมจากตอนที่แล้ว เมื่อวิบากกรรมเบาบางจากเปรต อสุรกาย ก็มาต่อด้วยการเป็นสัตว์เดรัจฉาน เริ่มต้นจากสัตว์ชั้นต่ำ

คนทำชั่วย่อมเศร้าในโลกนี้และโลกหน้า

คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกหน้า คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกทั้งสอง คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกเดือดร้อนยิ่งนัก เมื่อมองเห็นแต่กรรมชั่วของตน

วิบากกรรมจะเบาบางลงได้อย่างไร

ชีวิตที่ท่องเที่ยวไปในวัฎสงสาร ไม่มีใครที่ไม่เคยทำบาปอกุศล แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ครั้งเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ก็ผิดพลาดทำบาปอกุศล ต้องพลัดไปในอบายภูมิ ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน มีปรากฎในชาดกหลายพระชาติ

วิบากกรรมที่ทำให้เป็นโรคเก๊าท์และรูมาตอยด์

โรคเก๊าท์ เกิดจากความผิดปกติ ในขบวนการเมตะบอลิสซั่มของกรดยูริคในร่างกาย เป็นผลให้กรดยูริคสูงในเลือดมีค่าสูงกว่าปกติ เกิดการตกผลึก ตามข้อกระดูก เนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง และไต

กรรมที่ทำให้ครอบครัวอบอุ่นหรือแตกแยก

สำหรับครอบครัวที่อบอุ่น ตอนที่แต่งงานใหม่ๆ คู่สามี ภรรยาก็วาดฝันไว้สวยหรู ที่เป็นไปตามที่ฝันไว้ มีครอบครัวที่อบอุ่นก็มี ที่ไม่เป็นไปตามที่ฝันไว้ สุดท้ายครอบครัวต้องแตกแยก ต่างคนต่างไปคนละทิศ คนละทางก็มี

วิบากกรรมที่ทำให้ได้ลูกเกเร

ทันทีที่สามีภรรยาได้ลูก จะได้ชื่อสถานภาพใหม่ กลายเป็นพ่อแม่ทันที หัวใจทั้งหมดก็ทุ่มเทไปที่ลูก แต่แม้จะดูแลลูกดีอย่างไร บางครอบครัว ก็ไม่สามารถทำให้ลูกเป็นคนดีได้

ไปนรกกันได้ยังไงบ้าง

คุณครูไม่ใหญ่ได้เล่าเรื่องตัวอย่างของการไปนรก ไว้ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ถ่ายทอดทาง DMC ว่ามีหลายรูปแบบ เช่น 1. ไปนรกด้วยอานุภาพของการเจริญสมาธิภาวนา จนบรรลุฌานสมาบัติ 2. ไปนรกด้วยอำนาจของบาปอกุศลที่ตามมาส่งผล พากายละเอียดไปสู่มหานรก หลังจากละสังขารแล้ว 3. ไปนรกโดยเจ้าหน้าที่จากยมโลกมารับกายละเอียด หลังจากละสังขารแล้ว พาไปสู่ยมโลก 4. ไปนรกโดยถูกแผ่นดินสูบ เพราะทำกรรมหนัก

วิบากกรรมที่ทำให้ถูกโกง ถูกหลอก ถูกเอาเปรียบ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงหัวใจเศรษฐี หมายถึง ธรรมที่ทำให้สร้างตัวได้ไว้ 4 ประการ คือ 1. ฉลาด ขยันหาทรัพย์ 2. ฉลาดรักษาทรัพย์ที่หามาได้ 3. คบคนดี หรือมีคู่ค้าเป็นคนดี 4. รู้จักประมาณในการใช้ทรัพย์

วิบากกรรมที่ทำให้ชอบของเก่า

นางอมิตตาได้ชูชกเป็นสามี ตั้งใจดูแลเป็นอย่างดี จนพราหมณ์หนุ่มทั้งหลายในหมู่บ้าน พากันตำหนิภรรยาของตน ยกย่องนางอมิตตาว่า ปฎิบัติตนเป็นภรรยาที่ดี นางพราหมณีทั้งหลายจึงพากันมารุมด่า เย้ยหยันนางอมิตดาที่ท่าน้ำว่า เวรกรรมอะไรหนอ ถึงได้ชูชก ขอทานเฒ่าอัปลักษณ์เป็นผัวที่เป็นเช่นนี้ เพราะในอดีตชาติ นางอมิตตาเคยเอาดอกบัวที่เหี่ยวเฉาไปถวายพร

กรรมชั่วที่ทำ

กรรมชั่วที่ทำแล้ว ยังไม่ให้ผลทันทีทันใด เหมือนนมที่รีดใหม่ ๆ ไม่กลายเป็นนมเปรี้ยวในทันที แต่มันจะค่อย ๆ เผาผลาญผู้กระทำในภายหลัง เหมือนไฟไหม้แกลบ