สองเราเท่ากัน

แฝดหญิง 2 คนเป็นอุบาสิกาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย แฝดน้องเป็นคนถนัดซ้าย แฝดพี่ถนัดขวา ไม่ว่าจะจับปากกาเขียนหนังสือ จับช้อน จับขันน้ำ ทั้งสองคนจะทำไม่เหมือนกัน แต่...

แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว

จะเชื่อตอนเป็น หรือจะเห็นตอนตาย

ตอนเด็กๆ ชีวิตของเขาผูกพันอยู่กับวัดกับพระ เคยเป็นเด็กวัดอยู่ระยะหนึ่ง ต่อมาเหตุจากการคบเพื่อนทำให้ไปติดเหล้าติดบุหรี่...เมื่อมีโอกาสได้ดู DMC ได้ฟังคำพูดของคุณครูไม่ใหญ่ที่ว่า “จะเชื่อตอนเป็นหรือจะเห็นตอนตาย” ทำให้เขาได้คิดและคิดได้ หักดิบเลิกเหล้า บุหรี่ อย่างเด็ดขาด กลับตัวกลับใจมาเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา พันธุ์แท้ หนทางแห่งการสร้างบารมีจึงได้เริ่มต้นขึ้น

เสียงวิญญาณจากโทรศัพท์

วันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มา ขอ พูดกับคุณน้าของลูก น้องชายของลูกตอบว่า คุณน้าตายไปหนึ่งปีแล้ว หญิงคนนั้นถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร ก็คุยกันอยู่ทุกคืนมาเป็นเดือนแล้ว”

ความสุขที่ได้จากการทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ

หลังจากนั้น ชีวิตเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง อย่างเวลานอนก็คล้ายๆกับว่า ใจดิ่งเข้าสู่ศูนย์กลางกาย เข้าๆออกๆอยู่อย่างนี้ หลับเป็นสุข ตื่นก็เป็นสุข ทำให้ลูกเข้าใจคำว่า "นอนหลับอยู่ในอู่ทะเลบุญ" ค่ะ...เหมือนชีวิตของเรา ไม่ต้องการอะไรแล้ว ไม่สนใจสิ่งนอกกาย ทั้งๆที่ลูกเคยฟุ่มเฟือย เคยอยากได้โน่น อยากได้นี่ แต่ตอนนี้ไม่อยากแล้ว อยากนั่งหลับตาทำใจเฉยๆแค่นั้น

เกือบไป (ชีวิตสมณะ)

ชายคนหนึ่ง ตอนมีชีวิตอยู่ประกอบอาชีพด้วยการค้าเป็ด-ไก่ กิจการรุ่งเรืองจนตั้งตัวได้ แต่ละวันต้องฆ่าสัตว์ไม่ต่ำกว่าพันชีวิต ไม่เคยเข้าวัด มักจะทำแต่บุญสงเคราะห์ญาติ สงเคราะห์โลก แต่โชคดีที่ลูกชายของเขาได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ จึงทำให้เขาพ้นจากอบายได้...มาเรียนรู้เรื่องราวของเขา เพื่อสอนตัวเราว่า ให้ละชั่ว ทำดี เพื่อชีวิตที่ดีหลังความตาย...เพราะเราอาจไม่โชคดีเหมือนเขา

มันเป็นของรักนะ

จากนั้นมา ลูกจึงประชดชีวิต กินเหล้า เที่ยวกลางคืนแบบไม่ยอมกลับบ้าน เจ้าชู้ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า นับๆ ดูแล้วก็ราวๆ 20 คน ลูกคิดจะทำให้ผู้ชายหลาย ๆ คนผิดหวังในตัวลูก

ให้เธอได้อบอุ่น ตื่นกลางวิมาน

เรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ป่วยด้วยโรคร้ายตั้งแต่เยาว์วัย ตอนแรกที่คุณพ่อของเขาทราบ ถึงกับสติแตก เสียใจเป็นอย่างมาก แต่ได้กัลยาณมิตรแนะนำให้ปฏิบัติธรรม จึงทำให้จิตใจสงบลง และได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เมื่อมาวัดแล้ว ก็ได้สร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะ ทั้งทำด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่น...ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชรา หรือแม้แต่เด็ก...เราต้องหมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ เมื่อตายแล้วจะได้ไปสู่สุคติ

เธอทำให้ทุกคนรัก เธอต้องรับผิด..

แม่ตายแล้วไปไหนคะ, ได้รับรู้การที่ลูกสร้างพระประจำตัว และบุญต่าง ๆ รวมทั้งสร้างเสาแก้วพันปีให้ท่านในระยะสุดท้ายหรือไม่, และท่านได้รับบุญนี้หรือไม่คะ, ผลของบุญนี้ทำให้ท่านเป็นอย่างไรคะ, แม่ฝากบอกมายังลูก ๆ และพ่อ อย่างไรบ้างคะ, ลูกควรจะทำบุญให้ท่านอย่างไรต่อไป

ธรรมะย่อมชนะไสยเวทย์, เราเป็นศิษย์มีครู จะขอสู้ตาย

ยอดทหารแห่งกองทัพธรรมท่านหนึ่ง ได้เดินทางไปบอกบุญสร้างองค์พระแกนกลาง ที่อำเภอปักธงชัย ท่านได้พบกับหมอไสยเวทย์คนหนึ่ง ซึ่งพยายามจะทำคุณไสยใส่ท่าน เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ติดตามรายละเอียดของเรื่องราวได้ที่นี่