อย่าหลอกกันดีกว่า

จงมาดูดัตภาพอันวิจิตร มีกายเป็นแผล อันคุมกันอยู่แล้วกระสับกระส่าย เป็นที่ดำริของชนเป็นอันมาก ไม่มีความยั่งยืนมั่นคง

ผู้ขัดขวางการสร้างบารมี

ชนเหล่าใด จักสำรวมจิต ที่ท่องไปในที่ไกลๆ เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีสรีระ มีถ้ำเป็นที่อาศัย ชนเหล่านั้น จะพ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร

จดหมายจากว่าที่บัณฑิต DOU...กัลยาณมิตรสวาท ปรีอารมณ์

"...วันแห่งความสำเร็จที่แม่ค้าขายข้าวแกงอย่างลูก ก็สามารถคว้าปริญญา พุทธศาสตร์บัณฑิตของดีโอยูมาครอบครองได้..."

โรคฝี-หมวดโรคภัยไข้เจ็บ

โรคฝี ประกอบ ฝีที่ศีรษะ ฝึกลางฝ่ามือ ฝีที่ตับ ฝีที่ท้อง ฝีที่ก้น ฝีขึ้นที่ทวารและหลังบ่อยๆ ฝีที่ขาหนีบและฝีดาษ เกิดจากกรรมการฆ่า การสั่งทำร้าย

นินทา สรรเสริญ

นินทา สรรเสริญ เป็นธรรมประจำโลก เป็นเหมือนฝาแฝด ไปไหนมักไปคู่กัน ไม่เคยมีใครในโลกนี้แม้สักคนเดียวเช่นกันที่ได้รับแต่คำนินทา

กลัวถูกหลอกทำบุญ คิดดูก่อนกับคิดทำก่อน

การทำบุญแบบระแวดระวัง เพราะกลัวถูกหลอก เนื่องจากยังไม่มั่นใจในเนื้อนาบุญ กรณีอย่างนี้เวลาบุญส่งผล สมบัติจะเกิดขึ้นอย่างไร การระวังแบบนี้จะถูกหรือผิดหลักวิชชาอย่างไร และที่ถูกจะต้องทำอย่างไรคะ

หยุดนิสัยชอบแก้ตัว

พฤติกรรมการปัดความรับผิดชอบ หรือแก้ตัว เป็นอุปสรรคในการพัฒนาตัวเอง หรือการทำงานร่วมกับคนอื่น แล้วจะหยุดการแก้ตัวได้อย่างไร

คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ

ทำไมบนสวรรค์จึงมีทั้งเทวดาและมาร

เทวดายังมีชั้น จึงไม่แปลกที่มนุษย์มีการแบ่งชนชั้นวรรณะ ต้องไปแก้ที่เทวดาก่อน ถ้าแก้เทวดาไม่ตก มนุษย์ก็ยังมีชนชั้น ที่เทวดามีชั้นเพราะมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปไม่เท่ากัน

เทพบุตรมาร (๒)

รูปที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจักษุ เสียงที่จะพึงรู้แจ้งด้วยหู กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก รสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยลิ้น สัมผัสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่จะพึงรู้แจ้งด้วยใจ อันน่ารักน่าปรารถนาน่าใคร่ น่าพอใจ อาศัยความใคร่ ชวนให้กำหนัดมีอยู่ หากภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่สรรเสริญ ไม่หมกมุ่น ไม่พัวพันอยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสและธรรมารมณ์ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า ไม่ไปสู่ที่อยู่ของมาร ไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ไม่ถูกมารครอบงำ เป็นผู้พ้นจากบ่วงมาร ภิกษุนั้น มารผู้มีบาปพึงใช้บ่วง ทำตามความปรารถนาไม่ได้