สองเราเท่ากัน

แฝดหญิง 2 คนเป็นอุบาสิกาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย แฝดน้องเป็นคนถนัดซ้าย แฝดพี่ถนัดขวา ไม่ว่าจะจับปากกาเขียนหนังสือ จับช้อน จับขันน้ำ ทั้งสองคนจะทำไม่เหมือนกัน แต่...

รักบังตา

แม้ว่า สามีของเธอจะมีอาการทางประสาท แต่เธอก็ไม่รังเกียจ และถึงแม้พ่อแม่ของเธอจะคัดค้าน เพราะไม่ชอบความประพฤติของคนในตระกูลนี้ เธอก็ไม่รับฟังและแต่งงานกับเขาด้วยความรัก...สุดท้าย ชีวิตการครองเรือนของเธอจะเป็นอย่างไร...คำถาม...คนที่มีลูกสาวหรือลูกชาย เป็นเพราะประกอบเหตุมาอย่างไร เราจะอธิษฐานให้ได้ลูกในเพศที่เราปรารถนา ได้หรือไม่

ใจไม่เจ็บ เพราะไม่เก็บขยะไว้ในใจ

คุณพ่อของเธอมีอุปนิสัยชอบช่วยเหลือคนอื่น จึงเป็นผู้กว้างขวาง เป็นที่รู้จักของคนมากมาย เคราะห์ร้ายท่านถูกฆาตกรรมจนเสียชีวิต …ตัวเธอเอง ด้วยความน้อยใจพ่อ-แม่ ทำให้เธอตัดสินใจหนีไปมีครอบครัว แต่ชีวิตการครองเรือนไม่ได้มีความสุขอย่างที่หวัง หลังจากอยู่ด้วยกันร่วม 10ปี สามีของเธอก็ขอไปอยู่กับภรรยาน้อยซึ่งมีฐานะดีกว่า เพื่ออนาคตที่ดีกว่าของเขา…

กอดเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กอด, กราบเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กราบ

และหากแม่จะแสดงความเห็นอะไรขึ้นมาบ้าง ลูกทั้งสองคือคนโตและคนเล็กก็จะแผดเสียง ตะวาดอย่างก้าวร้าวว่า “หุบปาก ใครใช้ให้ออกความเห็น ไม่รู้เรื่องแล้วอย่าพูด…” คือแม่จะพูดอะไรเป็นผิดหมด และจะถูกดูถูกหาว่าโง่

เฉินหลงปูดอดีตมืด เคยค้าผง-ลักขโมย

Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 3 (ตอนจบ)

สำหรับในค่ำคืนนี้...ก็ได้มีสารแห่งความรักความคิดถึงจากท่านเทพบุตรใหม่มาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวของท่านในทำนองที่ว่า .....

คนอย่างเราก็ทำได้

ทุกวันนี้ ลูกรู้สึกว่าใจมัน เบาๆ ใสๆ นุ่มๆ ไม่อยากโกรธใคร บางวันตื่นนอนพร้อมกับองค์พระที่ขยายใหญ่ทันทีที่รู้สึกตัว เวลานอนก็หลับในอู่ทะเลบุญ มีความสุขมาก ไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเราก็ทำได้ เหมือนได้ชีวิตใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเมื่ออายุ 61ปี

ชีวิตรันทดแค่ไหน...ก็ไม่หวั่นไหวในการสร้างพระ

เธอเกิดมามีชีวิตที่แสนลำบาก...พ่อแม่ไม่ต้องการเพราะมีลูกมากแล้ว...พี่น้องก็ไม่รัก หนำซ้ำยังเอาเปรียบและรังแกอีกด้วย...แต่ด้วยจิตใจของยอดนักสร้างบารมี เธอไม่เคยย่อท้อในการทำบุญ นำเงินก้อนเดียวในชีวิตที่หามาได้ด้วยความลำบาก สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และยังเก็บเงินสร้างองค์พระให้กับพ่อแม่อีกด้วย...นอกจากนี้เธอยังทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ สร้างองค์พระอีกหลายองค์

แม่ค้าพวงมาลัย ยอดนักสร้างบารมี

วันที่ลูกกับคุณแม่ได้อัญเชิญผ้าไตรกฐิน ทุกย่างก้าวของลูก คือ ความปีติใจอย่างท่วมท้น น้ำตาแห่งความปีติไหลออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ก้าวแรกจนถึงก้าวสุดท้าย จนมานั่งรับพรก็ยังร้องไห้อยู่ ลูกไม่เสียดายทรัพย์เลย แค่เรานึกถึงบุญที่ได้ทำ ขนาดว่า หลังคามหารัตนวิหารคดยังไม่เสร็จเรายังปลื้มขนาดนี้ แล้วถ้าสร้างเสร็จจะปลื้มขนาดไหน

บุพกรรมใดลูกกับสามีจึงได้แต่งงานและอยู่ร่วมกันอีกครั้ง ทั้งๆ ที่เราต่างก็มีคู่ครองมาก่อน และไม่ได้เจอกันถึง ๑๕ ปี

เมื่อลูกอายุ ๑๘ ปี กระแสไออุ่นจากหนุ่มนอร์เวย์คนหนึ่งก็มากระทบใจของลูกให้หวั่นไหว เขาเป็นเชฟประจำโรงแรม มีนิสัยเยือกเย็น เป็นความเยือกเย็นที่ให้ความอบอุ่นใจ จนใจของลูกมันฟ้องว่า รักคุณเข้าแล้ว