ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 91
พระเจ้าวิเทหราชนั้น ทรงปีติปราโมทย์อย่างยิ่ง เกิดความเลื่อมใสในมโหสถบัณฑิตเกินประมาณ จึงได้พระราชทานตำแหน่งเสนาบดีให้แก่มโหสถบัณฑิต จำเดิมแต่นั้นมา มโหสถบัณฑิตก็ปรากฏเกียรติยศยิ่งใหญ่ รุ่งเรืองด้วยทรัพย์และบริวารยิ่งขึ้นไปอีก ส่วนอาจารย์ทั้ง ๔ นั้น ครั้นเห็นว่า สิ่งที่ตนทำลงไปนั้นกลับกลายเป็นตรงกันข้าม
เทคนิคพิชิต ความเครียด
เหล้า-บุหรี่-ผีพนันทำครอบครัวไทยใกล้วิกฤต
สธ.ชวนคนไทยถือฤกษ์มาฆบูชา ฝึกสมาธิลดโรค
ฝันที่เป็นจริง
ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้น ชีวิตของผมมีแต่ งาน...งาน...งาน จะมีเวลาเหลือก็คงแค่ตอนหายใจเท่านั้น ตอนนี้ผมได้เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยงานบางอย่าง เพื่อที่จะทำสมาธิทุกวัน ทั้งตอนตื่นนอน และก่อนเข้านอน ขณะที่ผมได้เรียนรู้วิธีการทำสมาธิไปอย่างช้าๆนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกว่า ผมจะระมัดระวัง ใส่ใจในคำพูด และการกระทำมากขึ้น เริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆ จากมุมเล็กๆให้มีความหมายมากขึ้น
พิธีถวายองค์พระธรรมกาย
เมื่อเวลาอันสำคัญได้มาถึง พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวเริ่มกล่าวคำมอบองค์พระเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมทำพิธีมอบถวายองค์พระให้แก่ท่านประธานาธิบดี แห่งศรีลังกา ฯพณฯ มหินทะ ราชปักษา ท่ามกลางบรรยากาศที่ชื่นมื่นของชาวพุทธศรีลังกา และเป็นจุดสถาปนาความสัมพันธ์อันเหนียวแน่น ในวิถีแห่งชาวพุทธของทั้งสองประเทศสืบไป
เตือนทำงานกลางคืนสารพัดโรคภัย อันตรายต่อหัวใจ-ท้อง-ชักนำมะเร็ง
รู้สึกปลอดภัย เหมือนเอาใจใส่เซฟ
หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย”
แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม
ลูกขอกราบเรียนด้วยความจริงจากใจว่า ประสบการณ์การนั่งสมาธิของลูกเจอแต่ 3ม. มาตลอด คือ มืด, เมื่อย, มึน ลูกพบกับความปวดเมื่อยร่างกายแบบสุดๆ ปวดศีรษะมาก ปวดต้นคอ ปวดกระบอกตา ปวดตามตัว เหมือนถูกทุบ มืดตื้อมืดมิด นึกนิมิตก็ลำบากยากเย็น แต่ลูกก็ไม่เคยย่อท้อ เมื่อมีเวลาลูกก็มาเข้าร่วมโครงการครั้งแล้วครั้งเล่า รวมเวลาแล้วมากกว่า 10ปี
ครอบครัวแสนสุข
จากนั้นครอบครัวของลูกได้กลับไปเมืองไทย พระอาจารย์ ท่านบอกให้ยูเลียรักษาดวงแก้วไว้ให้ดี และเข้าไปในดวงแก้วนี้ให้ได้ ต่อมายูเลียก็เล่าว่า “คุณแม่ขา ลูกแก้วแปลงร่างเป็นองค์พระแล้วค่ะ มีองค์พระมุดออกมาจากลูกแก้ว อยู่ในท้องของหนูองค์ใหญ่มากค่ะ” ลูกถามว่า “ใหญ่แค่ไหนลูก” เธอตอบว่า “ใหญ่เท่ากับตึก 4 ชั้นค่ะแม่” ลูกเป็นอึ้งค่ะ องค์พระขนาดเท่าตึก 4 ชั้นไปอยู่ในกลางท้องเล็กๆของเธอได้อย่างไร