คุณครับ...ผมตายแล้วหรือยัง

นายตำรวจคนหนึ่ง เข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ขณะที่เขาหลับไปนั้น เขาได้เห็นคนที่ตายแล้วมากมาย เดินไปเดินมาในโรงพยาบาล ได้พูดคุยกับชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเหมือนผู้ดูแลคนเหล่านั้น สิ่งที่เขาเห็นคืออะไร ฝัน เพ้อไปเอง หรือเป็นเรื่องจริง...วิบากกรรมใด ทำให้เป็นต้อกระจก และอุทาหรณ์สอนใจ บทสุดท้ายของนักเลงสุรา จะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

นั่นคุณแคแสดรึ !

คุณเคยขี้เกียจนั่งสมาธิหรือไม่? คุณเคยสมาทานศีล 8 แล้วยังพกดินสอเขียนคิ้ว กับอายแชโดว์หรือไม่? ประสบการณ์จริง กับกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ผู้ได้รับคำเตือนจาก ผอ-สระ-อี "ผี" ที่อาศัยอยู่ ณ ต้นแคแสด ดอยสุเทพปุย ซึ่งคอยทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตร ตักเตือนคนขี้เกียจนั่งสมาธิ เพื่อที่จะขอส่วนบุญ ให้ตนเองมีสภาพที่ดีขึ้น ส่วนเรื่องราวจะเป็นที่น่าสยดสยอง ขนพองสยองเกล้าเพียงใด กรุณาอย่ากระพริบตาในกรณีศึกษากฎแห่งกรรม ... ตอน ... "นั่นคุณแคแสดรึ !?!"

แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิเข้าถึงธรรม

ไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นอะไร ลูกก็ขอแค่ให้ได้นั่งสมาธิ ไม่ยอมขาดเลย จนวันหนึ่งเหมือนลูกตกลงเหว แม้จะตกใจมาก แต่ยังครองสติได้ อยู่ในสภาวะที่พึงพอใจ สักครู่ลูกก็เห็นดวงสว่างเหมือนพระอาทิตย์ ขนาดเท่าฟองไข่ มีแสงสว่างอยู่ที่กลางท้อง ขณะนั้นความสุขก็พรั่งพรูแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเป็นความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน เหมือนเอาความทุกข์ออกจากตัวไป กองไว้หน้าบ้าน

แม้จดหมายจะเป็นหมัน...แต่ฉันก็รักครู

จดหมายฉบับนั้น คุณพ่อของลูกเป็นผู้รับโดยท่านเก็บไว้ไม่ให้ลูกอ่าน และหลังจากนั้นคุณพ่อเปลี่ยนความตั้งใจไม่ให้ลูกมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทั้งที่ลูกเตรียมตัวพร้อมแล้ว

มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”

จะเชื่อตอนเป็น หรือจะเห็นตอนตาย

ตอนเด็กๆ ชีวิตของเขาผูกพันอยู่กับวัดกับพระ เคยเป็นเด็กวัดอยู่ระยะหนึ่ง ต่อมาเหตุจากการคบเพื่อนทำให้ไปติดเหล้าติดบุหรี่...เมื่อมีโอกาสได้ดู DMC ได้ฟังคำพูดของคุณครูไม่ใหญ่ที่ว่า “จะเชื่อตอนเป็นหรือจะเห็นตอนตาย” ทำให้เขาได้คิดและคิดได้ หักดิบเลิกเหล้า บุหรี่ อย่างเด็ดขาด กลับตัวกลับใจมาเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา พันธุ์แท้ หนทางแห่งการสร้างบารมีจึงได้เริ่มต้นขึ้น

It Is Too Late

When my husband heard “Father was dead”, he suddenly said “Oh no, I have not even repaid any debt of gratitude to him.” He suddenly realized that he loved his father. He bought the first new clothes and a new pair of shoe for his dad. Though he had generosity towards him, he could no longer wear them as his body was swollen. He could only cover him up with those instead.

เอาแครอทมาฝาก

ตอนที่เธอเกิดมา คนในครอบครัวต่างเข้าใจว่า เธอคือคุณป้า (พี่สาวของคุณพ่อ) ที่ตายไปแล้วมาเกิด คุณปู่กับคุณย่าจึงรักเธอเหมือนลูกของท่านเอง เธอมีพี่สาวบุญธรรมคนหนึ่ง ซึ่งคุณปู่คุณย่า รับมาเลี้ยงด้วยความสงสาร ทั้งๆที่เธอมีชีวิตเพียบพร้อมกว่า แต่เธอก็อดที่จะรู้สึกอิจฉาพี่สาวบุญธรรมคนนี้ไม่ได้...ทุกเรื่องราวล้วนมีเหตุทั้งสิ้น เธอคือคุณป้ามาเกิดใหม่หรือไม่ ทำไมเธอจึงรู้สึกไม่ดีดังกล่าวกับพี่สาวบุญธรรม...ที่นี่...มีคำตอบ

บุญสุดท้ายคือได้ถวายกฐินจักรพรรดิ

เธอเป็นกัลยาณมิตรให้คุณแม่ และญาติพี่น้อง ชักชวนให้คุณแม่ของเธอ สร้างพระธรรมกายประจำตัว และในช่วงท้ายของชีวิตของคุณแม่ เธอได้ชักชวนให้ท่านทำบุญกฐินจักรพรรดิ อานิสงส์ของบุญจะเป็นอย่างไร ทำไม เราต้องหมั่นสั่งสมบุญ บุญ-บาปมีผลต่อชีวิตหลังความตายจริงหรือ

รอให้แก่ ก็แย่เสียก่อน

เมื่อถูกชักชวนให้ทำบุญ พี่สาวของเธอมักจะพูดว่า “เดี๋ยวรอให้แก่ก่อน” ...แต่ความตายไม่มีนิมิตหมาย อนิจจา พี่สาวของเธอเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 42ปี...ผู้ที่สั่งสมบุญอยู่เสมอๆ กับผู้ที่ไม่เชื่อเรื่องบุญบาป ไม่สนใจในการสั่งสมบุญ จะมีชีวิตหลังความตายแตกต่างกันอย่างไร...เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ ให้เราหมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดไป โดยที่เราไม่มีโอกาสจะรู้ได้เลยว่าเมื่อไหร่ความตายจะมาถึง...