ด.ช.พอเพียง ผู้มาจากดุสิตบุรี

ครอบครัวหนึ่ง...ระหว่างที่ภรรยาตั้งครรภ์ สามีได้ฝันว่า ได้ไปเลือกเพชรนิลจินดาในวังแห่งหนึ่ง ต่อมา ได้คลอดบุตรชาย วันที่คลอด สองสามีภรรยาได้พากันสวดมนต์กันในห้องคลอดทั้งครอบครัว...เมื่อเกิดมา ก็ได้เป็นแรงบันดาลใจให้พ่อ-แม่ ทำความดี และได้สร้างบุญกับหมู่คณะตั้งแต่เยาว์วัย...และคำถาม...ก่อนลูกชายของครอบครัวนี้ จะมาเกิด เขามาจากไหน..และ การจารึกชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หลวงปู่ ที่เสาแก้ว จะให้อานิสงส์แตกต่างอย่างไรกับการจารึกชื่อบุคคลธรรมดา...

กว่าจะคิดได้

สามีของลูกเมื่อได้ยินคำว่า “พ่อตายแล้ว” ถึงกับลุกพรวดจากที่นอน พร้อมกับพูดว่า “อะไรกัน ยังไม่ทันตอบแทนบุญคุณเลย” หลังจากรู้ว่าพ่อตาย เขาเกิดอาการรักพ่อขึ้นมาทันที เขาได้ซื้อเสื้อผ้ารองเท้าใหม่ให้พ่อ เป็นชุดแรกและชุดสุดท้ายที่เขามีน้ำใจซื้อให้พ่อ แต่พ่อก็สวมใส่ไม่ได้แล้วเพราะร่างพองอืด จึงได้แค่นำไปคลุมร่างไว้เท่านั้น วันที่พ่อมีชีวิตทำไมไม่คิดดูแล

ชาวลำ​ปางตื่น​! ​ภาพเปรตโผล่กลางหมู่บ้าน

ทหารอากาศขาดรักได้ แต่ทหารเรือขาดรักไม่ได้

พ่อของลูกเป็นทหารเรือ เป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยาน้อย ชอบดื่มเหล้า เมามาก็จะพาลหาเรื่องทะเลาะกับแม่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่ออยากไปอยู่กับเมียน้อย พ่อได้ตีแม่จนเลือดอาบ พ่อกับแม่จึงแยกทางกันอย่างถาวร ซึ่งขณะนั้นพ่ออายุใกล้ 60 ปีแล้ว

การตอบแทนพระคุณพ่อแม่

ควรตอบแทนพระคุณพ่อแม่อย่างไร จึงจะทำให้ท่านได้บุญมากๆ

ทำให้บุพการีต้องเสียน้ำตา

คำถาม : การทำให้บุพการีเสียน้ำตาควรแก้ไขอย่างไร ?

ของดีแบบไทยๆ, ใครๆก็ไม่แน่ใจผม

ชายคนหนึ่ง...เนื่องจากค่านิยมของชาวจีนในสมัยนั้น ทำให้เขาต้องถูกส่งตัวไปเมืองจีน เพื่อไปอยู่กับปู่และย่า ตั้งแต่เล็ก ต่อมาเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้เข้าร่วมขบวนการต่อต้านญี่ปุ่น ย่าของเขากลัวว่าเขาจะมีภัย จึงส่งตัวเขากลับเมืองไทย แต่ทว่า แม่ของเขากลับไม่เชื่อว่าเขาเป็นลูก เพราะเชื่อข่าวลือว่า ลูกชายได้ตายไปแล้วในสงคราม...เขาล้มป่วยตอนอายุมากแล้ว และได้จบชีวิตด้วยการยิงตัวตาย

เด็กหญิงภูเขา บ๊าย..บาย บ้านนา มาสร้างบารมี

เจ้าของบ้านชอบไปวัด ใจดี มีกัน 3 คน พ่อ-แม่-ลูกชาย 9 ขวบ 1 คน ลูกจึงมีโอกาสได้รู้ถึงกฎแห่งกรรม และความเป็นจริงของชีวิต เพราะที่นี่มี DMC เปิดตลอดมากกว่าครึ่งวัน เสียงบรรยายถึงธรรมะ ดังก้องไปทั่วบ้าน เสียงสวดมนต์เช้า-เย็น และบูชาเจดีย์ ลูกจึงได้เข้าเป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนอนุบาลในฝันวิทยา แถมยังรู้สึกอบอุ่นเมื่อมีภาษาลาวปรากฏอยู่บนหน้าจอจานดาวธรรม

V-Star บุรีรัมย์ชวนพ่อแม่เลิกเหล้าบุหรี่

รอให้แก่ ก็แย่เสียก่อน

เมื่อถูกชักชวนให้ทำบุญ พี่สาวของเธอมักจะพูดว่า “เดี๋ยวรอให้แก่ก่อน” ...แต่ความตายไม่มีนิมิตหมาย อนิจจา พี่สาวของเธอเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 42ปี...ผู้ที่สั่งสมบุญอยู่เสมอๆ กับผู้ที่ไม่เชื่อเรื่องบุญบาป ไม่สนใจในการสั่งสมบุญ จะมีชีวิตหลังความตายแตกต่างกันอย่างไร...เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ ให้เราหมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดไป โดยที่เราไม่มีโอกาสจะรู้ได้เลยว่าเมื่อไหร่ความตายจะมาถึง...