มจร.เตรียมทำแผนแม่บทประชาสัมพันธ์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เตรียมจัดทำแผนแม่บทในการประชาสัมพันธ์เชิงรุกผ่านทางวิทยุกระจายเสียง โทรทัศน์ สื่อสิ่งพิมพ์และอินเตอร์เน็ต
เบื้องหลังผลงาน ลูกหลานท่านเจงกิสข่าน
ทุกคนปลาบปลื้มและบอกว่างานนี้ทำให้รู้จักการทำงานเป็นทีมเป็นประสบการณ์ที่ดีในชีวิต บางคนบอกว่า มีกิจกรรมอื่นๆ ให้เข้าร่วมอีกไหม? เพราะงานลอยโคม มีแค่ปีละครั้งเอง อยากทำความดีมากๆ และมีความตั้งใจที่อยากจะมาช่วยทำกิจกรรมอันดีงามนี้อีก ในท้ายที่สุดจึงมีการจัดตั้งชมรมพุทธศาสตร์สากลแห่งประเทศมองโกเลียขึ้น หรือ IBS of Mongolia
The Middle Way ประเทศมองโกเลีย
ในเรื่องของการนั่งสมาธิ แม้จะเป็นช่วงสั้น แต่ทุกคนก็นั่งกันได้ดีค่ะ มีผลการปฏิบัติธรรมเห็นองค์พระ และดวงแก้วอีกหลายคน แล้วพอทุกคนได้ฟังประวัติของมหาปูชนียาจารย์ ต่างก็ถามกันว่า มีหนังสือเกี่ยวกับท่านเหล่านี้เป็นภาษามองโกเลียหรือไม่ เพราะอยากจะศึกษาเพิ่มเติม ส่วนเรื่องกฎแห่งกรรม, ทาน ศีล ภาวนา พวกเขาก็ฟังกันอย่างกระตือรือร้น และตั้งใจจะนำไปปฏิบัติจริงในชีวิตด้วย เพราะตามวัดวาอารามส่วนใหญ่ จะเน้นเรื่องการสวดมนต์เป็นหลัก จึงไม่มีโอกาสได้ฟังเรื่องราวเหล่านี้เลย
ลอยโคมวิสาขประทีป (มองโกเลีย)
พอพวกเขาได้เห็นโคมขึ้นฟ้าเท่านั้น ทุกคนต่างโห่ร้อง ตบมือกันลั่นสนาม ด้วยความตื่นตาตื่นใจ คนเฒ่าคนแก่บางคนถึงกับยกแขนสองข้างขึ้นกางออก แหงนหน้าดูโคมลอยซึ่งค่อยๆกลายเป็นทะเลแห่งดวงดาว ดารดาษเต็มท้องฟ้า และค่อยๆเคลื่อนตามแรงลมไปในทิศทางที่มีพระจันทร์อย่างไม่น่าเชื่อ น้ำตาแห่งความปลื้มปีติและศรัทธาในองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไหลอาบแก้มโดยไม่รู้ตัว
เส้นทางของการฟื้นฟูศีลธรรมโลก
จากวันนั้นถึงวันนี้ วันเวลาผ่านไปแล้วกว่า 26ปี วันวิสาขบูชา ปี พ.ศ.2551 ประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของการเผยแผ่ธรรมะไปสู่ใจเยาวชน โดยการนำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ กำลังถูกจารึกขึ้น จาก 26ปีของโครงการสอบตอบปัญหาธรรมะ “ทางก้าวหน้า” ที่มีผู้เข้าร่วมโครงการจำนวนกว่า 5ล้านคน พัฒนาไปสู่การศึกษาธรรมะ ลงสู่ภาคปฏิบัติให้เป็นนิสัยในชีวิตประจำวัน ด้วยโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก
จดหมายเหตุ จากมองโกเลีย
ประเทศไทยรักษาการใช้ภาษาบาลีไว้ เพื่อไม่ให้เนื้อหาธรรมะดั้งเดิมเสียไป และภาษาบาลีจะพบได้ในพิธีกรรมทางสงฆ์ และบทสวดมนต์ต่างๆ ส่วนการเทศน์สอนจะใช้ภาษาไทย ซึ่งถอดเนื้อหาธรรมะจากภาษาบาลี เพื่อให้สาธุชนชาวไทยได้ศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้
วันสว่างไสว ที่ประเทศสิงคโปร์
คนที่ปลื้ม และปีติใจที่สุด จนน้ำตาไหล เห็นจะเป็นบรรดาคณะผู้จัดงาน ลูกพระธัมฯพันธุ์แท้ และเมื่อได้เห็นภาพงานอันทรงพลังแห่งความบริสุทธิ์ ที่เกิดขึ้นจากจิตใจของทุกคนที่ช่วยกันเตรียมงานกันอย่างเบิกบาน ทุกคนมีแต่รอยยิ้มที่ไม่รู้จักเหนื่อย เมื่อได้เห็นผู้คนทยอยเดินเข้ามาร่วมกิจกรรมอย่างไม่ขาดสาย ใจก็แผ่ขยาย เบ่งบาน เพิ่มขึ้นๆ นี่เองคือความสุขของการเป็นผู้ให้
ไทยจัดใหญ่วิสาขบูชาโลก