ทนทรมานมามากแล้ว ขอกราบลา , ผูกคอตายที่หน้าโต๊ะหมู่

น้องสาวทุกข์ทรมานใจจนถึง ขั้นผูกคอตาย เพราะ ---กรรมในอดีตในชาติที่เป็นอาจารย์ผู้ชายดังกล่าว , ได้ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้มสุรา และได้ดุด่าลูกศิษย์ที่หัวทึบ โดยมักจะใช้คำพูดว่า “ทำไม่ได้ก็ให้ไปผูกคอตายเสีย” , ซึ่งต่อมาลูกศิษย์คนหนึ่งได้ไปผูกคอตายจริง ๆ วิบากกรรมดังกล่าวมารวมส่งผลจ่ะ !

ป่วยหนักใกล้ตาย...ก็เห็นได้

นายแพทย์ท่านหนึ่ง ได้รับรักษาผู้ป่วยซึ่งเป็นมะเร็ง ซึ่งจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน เขาได้สอนให้ผู้ป่วยนักสมาธิ จนเธอได้พบกับที่พึ่งที่ระลึกภายใน …น่าอัศจรรย์ อาการป่วยของเธอดีขึ้นอย่างมาก จากเดิมที่ต้องนั่งรถเข็น กลับสามารถเดินได้เองอย่างแข็งแรง …เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ให้เรา หมั่นนั่งสมาธิเจริญภาวนา อย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลง เพราะเราอาจไม่โชคดีอย่างเธอ…

ลาว-ปารีส...จะตั้งศูนย์ที่ปารีส

สามี-ภรรยา ชาวลาว แต่ได้อพยพไปใช้ชีวิตที่ประเทศฝรั่งเศส เพราะเหตุการณ์ไม่สงบภายในประเทศ ทั้งสองคนเป็นผู้ที่มีความรักและผูกพันกับพระพุทธศาสนามาก มีความต้องการอยากจะประพฤติปฏิบัติธรรมด้วยการเจริญสมาธิภาวนา เพราะต้องการศึกษาแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา...ด้วยบุญเก่าส่งผล จึงทำให้ได้มาเจอกัลยาณมิตรแนะนำให้ได้มารู้จักกับหมู่คณะโดยบังเอิญ...หนทางของการสร้างบารมีกับหมู่คณะจึงได้เริ่มต้นขึ้น...สองสามีภรรยา มีความตั้งใจที่จะสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส...

ท้องกับพ่อ

เธอถูกพ่อผู้ให้กำเนิด ขืนใจตั้งแต่อายุ 9 ขวบ จนถึงอายุ 15 ปี ก็ตั้งท้องกับพ่อของตัวเอง...ระหว่างนั้น เธอได้แต่งงานกับชายคนหนึ่ง เมื่อไปอยู่กับเขาได้เพียงเดือนเดียว เธอก็ให้กำเนิดเด็กผู้ชายคนหนึ่ง สามีของเธอรับไม่ได้กับเรื่องเช่นนี้ จึงต้องแยกทางกันไป...พ่อของเธอได้มาเอาตัวเด็กไปเลี้ยงดู และสอนให้เกลียดชังเธอ และพูดจาหยาบคาย....เธอได้แต่งงานใหม่อีกครั้ง สามีคนปัจจุบัน รักเธอ และไม่รังเกียจอดีตของเธอ...ต่อมา เธอได้มาพบกับหมู่คณะ ชีวิตใหม่ของเธอกำลังจะเริ่มต้นในทางที่ดี...