จดหมายจากสามเณรเปรียญธรรม

ลูกเณรมีโยมพ่อเป็นคนญี่ปุ่น โยมแม่เป็นคนไทย ตอนเป็นเด็กๆ โยมแม่มักพาลูกเณรไปทำบุญที่ศูนย์ของวัดพระธรรมกายในเมืองคานากาว่าครับ

หนวดเต่า เขากระต่าย

การบรรพชากระทำได้ยากแท้ การอยู่ครองเรือนเป็นเรื่องยาก ธรรมะเป็นของลึก การหาทรัพย์เป็นของยาก การเลี้ยงชีพของเราด้วยปัจจัย ๔ ตามมีตามได้ เป็นการยาก ผู้มีปัญญาควรคิดถึงอนิจจตาอยู่เนืองๆ

ธุดงค์ธรรมชัย สามเณรดีผู้นำโลกยุคใหม่

ทุกย่างก้าวสามเณรเดินธุดงค์ด้วยความสงบ เป็นแถวสวยงาม เวลาหยุดพักก็วางกลดวางย่ามเป็นระเบียบ นั่งเป็นแนว ออกแรงพัฒนาวัดอย่างแข็งขัน ชาวบ้านก็พูดถึงและชื่นชมแต่สามเณร โครงการบรรพชาสามเณรดีศรีตำบล ทำให้เด็กๆ เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น จากที่ดีอยู่แล้วก็เป็นเด็กดีมากกว่าเดิม

ยุวธรรมทายาท รุ่นแรกของวัดพุทธสตุทท์การ์ท

ผมเป็นน้องเล็กที่สุดในรุ่น ตอนแรกผมไม่คิดจะบวช แต่เห็นพี่ๆเขาเตรียมตัวบวชแล้ว ผมเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากบวชบ้าง และที่สำคัญผมมี สามเณรพ่อ เป็นแรงใจอยู่ข้างๆ สามเณรพ่อเป็นต้นแบบ พ่อไม่ลุกผมก็ไม่ลุก แต่ก็มีบ้าง คือถ้าสามเณรพ่อนั่งนานเกินไปผมก็จะสะกิดว่า “พ่อครับ เมื่อไหร่จะลุก” หรือถ้าไม่ลุกผมก็เอนศีรษะพิงร่างอันอบอุ่นของพ่อไปเลย

เตรียมบวชสองชั้น ยกชั้น ในวันวิสาขบูชา

ชีวิตของเด็กผู้ชายที่มีชีวิตในวัยเยาว์แตกต่างไปจากเพื่อนๆวัยเดียวกัน ในเส้นทางของผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ก่อนบวชเป็นพระท่านมีความตั้งใจจะบวชสองชั้นในวันวิสาขบูชา ผลการปฏิบัติของท่านเป็นอย่างไร เชิญติดตามกันได้ค่ะ