ไปดูพญานาค ที่อำเภอโพนพิสัย (ตอนที่ 1)

ผู้หญิงคนหนึ่ง พร้อมกับลูกสาว ได้ไปที่อำเภอโพนพิสัย เพื่อจะไปดูบั้งไฟพญานาค แต่เมื่อไปถึง กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงได้อธิษฐานจิตเพื่อจะให้ได้เห็นบั้งไฟพญานาค ปรากฏว่า เธอก็ได้เห็นจริงๆ ที่ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังได้มีโอกาสได้เห็นพญานาคด้วยตาเนื้อของเธออีกด้วย ลูกสาวของเธอก็ได้เห็นเช่นเดียวกัน...หลังจากเหตุการณ์ ครั้งนี้ ในปีต่อมา หากมีใครมาชวนเธอไปดูบั้งไฟพญานาค เธอก็จะปฏิเสธ เพราะกลัวว่าจะได้เห็นพญานาคด้วยตาเนื้ออีก...เธอกับลูกสาวตาฝาดไป หรือเป็นเรื่องจริง...

ซิ่มของลูกๆ

เพราะมีความเชื่อเรื่อง สิงๆ ทรงๆ และหมอดูดวงชะตาราศี โชคลาง และเคยแนะนำให้คนอื่นเรียก แม่ของตนเอง เป็นอย่างอื่น มาในอดีต ทำให้ในชาตินี้ แม้เธอจะมีลูกถึง 9 คน แต่ทุกคนก็ไม่มีใครเรียกเธอว่า “แม่” เลย …ความเชื่อในเรื่องโชคลางอย่างเหนียวแน่น มีผลทำให้จิตผูกพันบังคับร่างกายได้ จนทำให้เธอต้องอุ้มท้องถึง 1 ปี …

เทวดา นางฟ้า มาฉลองที่โบสถ์

ตัวอย่างของผู้ที่รักในการทำบุญ...หญิง ชาวนครศรีธรรมราช เธอเปิดร้านขายของบนเรือนแพ รวมทั้งขายตะปูด้วย เพราะบุญบันดาลทำให้เธอได้ถวายตะปูเพื่อสร้างโบสถ์ นับแต่นั้นมา ฐานะของเธอก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นเศรษฐีคนหนึ่ง บุญจึงเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตของเธอ เธอเป็นเจ้าประธานกฐินเกือบทุกปี เป็นเวลาหลายปี ทำบุญทุกอย่าง ตักบาตรทุกวัน...เมื่อเธอละโลกแล้ว ผลบุญที่เธอได้สร้างมาส่งผลอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ...

หัวใจยอดนักสร้างบารมี

ทหารเรือผู้หนึ่ง...ก่อนที่จะได้พบกับหมู่คณะ เขาชอบดื่มเหล้าเป็นประจำ เคยสูบบุหรี่จนนิ้วที่คีบบุหรี่ออกสีเหลือง มาเลิกบุหรี่ได้ตอนอายุ 50 ปี ภายหลังจากที่ได้พบกับหมู่คณะ จากการชักชวนของพระลูกชาย เขาก็หับดิบเลิกเหล้าได้อย่างเด็ดขาด...ตลอดระยะเวลา 10 ปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาได้สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง แม้จะอายุมากแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยย่อท้อ หรือยอมแพ้แก่สังขารที่ร่วงโรยแต่อย่างใด...ผลบุญที่เขาได้ทำกับหมู่คณะมาตลอดดังกล่าว ส่งผลต่อเขาในปรโลกอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ...

ออกอาการ

มีครั้งหนึ่งได้นำเต่าเป็นๆโยนเข้ากองไฟ พอเต่าคลานออกมา ก็จับมันโยนเข้าไปใหม่ ทำอยู่อย่างนี้จนเต่าตาย ต่อมาไม่นาน ก็ขอบวช บวชได้ 3 เดือน เย็นวันหนึ่งท่านได้ใช้ให้สามเณรไปซื้อน้ำมันเบนซินมาให้ 2 แกลลอน เจ้าอาวาสจึงถามว่า จะเอามาทำอะไร ท่านก็ตอบว่า จะเอามาเผาแมว จากนั้นจึงไปหาฟืนมากองไว้ใต้ต้นโพธิ์ แล้วนำผ้าห่มมาปูนั่ง ห่มด้วยจีวร แล้วใช้น้ำมันราดตัวเอง จุดไฟเผา ไหม้เป็นตอตะโกอยู่ในท่านั่งขัดสมาธิ ตัวเอนเพียงเล็กน้อย

หายเมาก็เศร้าเหมือเดิม

น้ำเมา ให้โทษทั้งตอนมีชีวิต และ เมื่อตายไปแล้ว…เธอต้องติดเหล้าตั้งแต่เด็ก และเจอแต่สิ่งแวดล้อมที่เป็นอบายมุข ดื่มเหล้าจนเพื่อนๆ ทำถ้วยแชมป์เมาเก่ง มอบให้ …เมื่อเธอได้มีโอกาสอ่านหนังสืออยู่ในบุญ ของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้เธอคิด และคิดได้ หักดิบสิ่งไม่ดีต่างๆ เริ่มต้นสู่หนทางแห่งการสร้างบารมี…

คนดำรำพัน

แม่ฝันว่า มีเด็กผมโก๊ะตัวดำปี๋ มาเกาะขาแม่ และพูดว่า แม่ขอไปวัดด้วยนะ แม่ไม่ชอบก็ทั้งถีบ ทั้งไล่ แต่ก็ยังไม่ไป แถมยังเรียกแม่อีก พอลูกเกิดมาแม่ก็บอกว่าลูกตัวดำปี๋เลย ใครๆเขาก็เลยเรียกลูกว่า “ทองดำ” จะทำยังไงได้ล่ะเจ้าคะ..

ลูกเลี้ยงรันทด

ผู้หญิงคนหนึ่ง...คุณแม่ของเธอหนีตามคุณพ่อมา และได้มาทราบในภายหลังว่า คุณพ่อมีลูกมีเมียอยู่ก่อนแล้ว ต่อมา เมื่อเธออายุประมาณ 4 เดือน คุณแม่ทนอยู่กับคุณพ่อไม่ได้จึงได้พาเธอหนีมาอยู่กับคุณตาคุณยาย พอเธออายุได้ 2 ปี คุณแม่ก็มีสามีใหม่ และมีลูกกับสามีใหม่อีก 3 คน...พอเธออายุได้ 4 ปี ก็ต้องไปช่วยคุณแม่ทำงานและเลี้ยงน้องๆ...พ่อเลี้ยง ไม่ชอบเธอ มักจะด่าว่า ทุบตีเธอเสมอๆ เธอต้องกินข้าวกับน้ำปลา หรือซีอิ๊ว เป็นประจำเพราะพ่อเลี้ยงไม่ให้เธอกินกับข้าวของเขา...เธอมีโอกาสได้เรียนหนังสือ เพราะมีผู้หญิงมีฐานะดี มาขอไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม...เธอใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นครูใหญ่...ด้วยความพากเพียร เธอก็ได้เป็นครูใหญ่สมใจ และได้เป็นเจ้าของโรงเรียนอนุบาล ได้เป็น Woman of the year 2001 ได้รับรางวัลบุคคลดีเด่นอีกมากมาย...

ติงต๊องตอกย้ำ, ผูกแล้วผูกอีก

เรื่องของหญิงรักหญิง...ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเธออายุได้เพียง 7 วัน แม่ก็ยกให้เป็นลูกของลุง แม้ว่าลุงและครอบครัวจะรักเธอมาก แต่เมื่อเธอโตขึ้นเธอมีความคิดฝังใจอยู่ตลอดเวลาว่า ทำไม พ่อแม่ของเธอ เลี้ยงดูพี่น้องของเธอทั้ง 4 คนได้ แต่เลี้ยงเธอไม่ได้ ทำให้เธอไม่เคยเรียกทั้งสองท่านว่า “พ่อ-แม่” เลย...เธอชอบเพศเดียวกัน เคยเขียนจดหมายไปสารภาพรักกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งหลายครั้ง ต่อมา เธอมีอาการทางประสาท และผูกคอตายในที่สุด...บุพกรรมใด ทำให้เธอมีชีวิตเช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ...

ก่อนฆ่าตัวตาย ข้างกายมีอนุโมทนาบัตร

ชายคนหนึ่ง ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า และได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายในที่สุด ...โชคดี ที่ก่อนตายได้ลูกชายเป็นกัลยาณมิตร ชักชวนให้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ...ทำไม เขาต้องฆ่าตัวตาย ...ตายแล้ว เขาไปไหน ...บุญที่ได้สร้างองค์พระ มีผลต่อเขาอย่างไร หรือไม่ ...ที่นี่มีคำตอบ...