ผลการปฏิบัติธรรมธทญ. รุ่นที่ 32 ตอน สุขจริงหนอเมื่อใจได้หยุดนิ่ง

ตอนนี้ไม่ว่าจะทำภารกิจอะไร ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ในกลางท้องของลูกได้ ทำให้ใจของลูกมีพลังเหมือนชาร์ตแบตอย่างเต็มอิ่มโดยสมบูรณ์ค่ะ ตอนนั้นลูกทำวิธีง่ายๆ แค่ไม่คิดอะไร ถ้าจบโครงการไปแล้วลูกก็จะนั่งสมาธิทุกวัน และจะเป็นแสงสว่างให้คุณแม่ ให้ท่านรักในการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ค่ะ

โครงการอบรม ประจำปี พ.ศ.2557

โครงการบวชพระ อุปสมบทหมู่ภาคฤดูร้อน โครงการหน่อแก้วเปรียญธรรม อบรมธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา อุปสมบทหมู่ธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 70 ปี พระเทพญาณมหามุนี

ผู้หญิงบวชที่วัดพระธรรมกายได้หรือไม่

ที่วัดพระธรรมกายไม่มีการบวชชี ฝ่ายหญิงที่รับเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในวัด เรียกว่า “อุบาสิกา” คือเป็นผู้ที่ปฏิญาณตนว่ารักษาศีล 8 แต่ไม่ได้ปลงผมเหมือนแม่ชีทั่วไป

พบกับสิ่งที่แสวงหา ด้วยการไม่แสวงหา

ความสุขทางโลกจากการฟังเพลงที่ชอบ ดูหนังที่ใช่ อ่านหนังสือที่คลั่งไคล้ ก็ไม่อาจเทียบได้กับความสุขที่ได้รับจากการทำสมาธิ

สมาธิเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต

เมื่อถึงเวลานั่งสมาธิ หนูวางใจสบายๆไว้ที่กลางกาย แล้วเสียงของพระอาจารย์ที่นำนั่งก็เบาลงเรื่อยๆ จนหนูไม่ได้ยินอะไรอีก หนูรู้สึกตื่นตัวภายใน สงบและพบแสงเล็กๆที่กลางท้อง ก่อนที่แสงนั้นจะขยายใหญ่จนสว่างไปหมด หนูรู้สึกสบายและมีความสุขมากๆค่ะ

ผุดขึ้นมาเป็นสาย

มีอยู่คืนหนึ่ง เวลาประมาณตีหนึ่งเห็นจะได้ ลูกฝันเห็นคุณยายอาจารย์ ท่านบอกลูกว่า “นั่งแค่นี้ทำวิชชาไม่ได้หรอก ถ้าจะทำวิชชาต้องเพิ่มเวลานั่งให้มากกว่าที่นั่งอยู่ในปัจจุบันนี้อีก” แล้วคุณยายก็นั่งสมาธิให้ลูกดูจนถึงเช้าเลย ลูกจึงฮึดสู้ แม้บางวันเสร็จงานดึกแค่ไหน ลูกก็จะต้องนั่งสมาธิต่อ

น้องๆได้เรียนรู้หลักธรรม และวัฒนธรรมชาวพุทธ รักษาศีลแปด สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น และฝึกสมาธิ นอกจากนี้ยังได้รับฟังธรรมะจากพระอาจารย์ และเรื่องที่บีบน้ำตาน้องๆมากที่สุดคือ “เรื่องพระคุณของพ่อแม่” ในช่วงนั้นเป็นบรรยากาศที่เหนือคำบรรยายค่ะ น้องๆซาบซึ้งกันมากจนร้องไห้ วันรุ่งเช้าตาบวมไปตามๆกันเลยค่ะ

ตอนนี้...ลูกหายสงสัยแล้วค่ะ

แต่พอลูกเริ่มจ้องก็จะหายไป ถ้ามองหาจะหาไม่เจอค่ะ แต่ถ้าปล่อยไปทำเหมือนไม่สนใจ ก็จะเห็นดวงแก้วอยู่ที่ศูนย์กลางกายเหมือนเดิมค่ะ จากที่ลูกเคยสงสัยว่า ศูนย์กลางกายอยู่ที่ไหน ดวงแก้วใสเป็นอย่างไร และที่ว่ามองเห็นดวงแก้วกลางท้อง เห็นได้อย่างไร ตอนนี้ลูกหายสงสัยแล้วค่ะ

สมาธิ...อัศจรรย์เกินจินตนาการ

มะเร็งลามจากต่อมน้ำเหลืองสู่ลำคอ แล้วลามต่อไปถึงปอด อันเป็นระยะสุดท้าย วินาทีนั้น...ลูกหวาดกลัวจนตัวสั่น หน้าซีดเหมือนไก่ถูกต้มสุก รู้สึกเคว้งคว้าง สับสน เหมือนหลงทางอยู่กลางป่าเพียงลำพัง หวั่นไหว หวาดกลัวมรณภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ แต่ใครเล่าจะยอมตายจากลูกน้อยที่แสนรักแสนห่วงใย ตราบยังมีลมหายใจ ชีวิตย่อมมีความหวัง

แม่พริกขี้หนู..แวบจู๊ด

ก่อนที่เธอจะเกิดมา คุณแม่ของเธอเคยเสียลูกชายไปตั้งแต่เขาอายุได้เพียง 7วัน คุณแม่ได้เอาเขม่าดำก้นหม้อ ป้ายที่หน้าผากด้านซ้าย ก่อนนำศพไปเผา...เมื่อเธอเกิดมา ก็มีปานที่หน้าผากตรงจุดเดียวกัน คุณแม่เชื่อว่าเธอคือลูกชายที่ตายไปมาเกิด...ในวัยเด็ก เธอเคยพบเหตุการณ์ประหลาด มีเด็กตัวเล็กๆสูงแค่เข่า (ตอนนั้นเธออายุ 5ขวบ) มาเล่นกับเธอ แล้ววิ่งหายไปในดงเถาวัลย์เตี้ยๆข้างรั้ว...ปัจจุบัน เธอเป็นอาสาสมัครช่วยงานที่วัดในวันอาทิตย์