บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (2)

ในการรับปริญญาครั้งนี้ ผมว่าไม่ใช่เป็นการจบการศึกษาที่สิ้นสุด แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการศึกษาในธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างถูกต้องครับ ซึ่งการเรียนในทางโลกนั้นเป็นการเรียนแล้วตัน เรียนแล้วหมด แต่ในการศึกษาที่ DOU เป็นการเรียนที่ ยิ่งเรียนยิ่งรู้ ยิ่งลึก ไม่มีวันหมด

ผู้ที่จะเข้าถึงพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องของคนฉลาด คนอ่อน น้อมถ่อมตน มีจิตใจที่มั่นคง มีสติระวังตัว ระวังคพพูดอยู่เสมอ ผู้เป็นอย่างนี้เท่านั้น

เทวดาเตือนภัย

บัณฑิต พึงรีบทำกิจที่ควรทำก่อน อย่าให้กิจที่ต้องทำเบียดเบียนตัวได้ในเวลาที่ต้องการ กิจนั้นไม่เบียดเบียนบุคคลผู้รีบทำกิจที่ควรทำเช่นนั้น ในเวลาที่ต้องการ

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - มิตรภาพที่ยั่งยืน

พระโพธิสัตว์รู้ว่า นางนกกระเรียนนี้คงน้อยใจและกลัวความผิด จึงปลอบใจโดยตรัสว่า "ผู้ ใดก็ตาม เมื่อผู้อื่นทำกรรมอันชั่วร้ายแก่ตนและตัวเองก็ได้ทำตอบแทนไปแล้ว ก็ย่อมจะรู้สึกว่าเราทำตอบแทนแล้ว ขอให้เวรนั้นสงบลงด้วยอาการเพียงเท่านี้เถิด ท่านจงอยู่ในเมืองนี้ต่อไปเถิด อย่าไปเลย"

พระมหากัปปินเถระ

บุคคล ผู้เอิบอิ่มในธรรม มีใจผ่องใส ย่อมอยู่เป็นสุข บัณฑิต ย่อมยินดีในธรรมที่พระอริยเจ้า ประกาศแล้วทุกเมื่อ

ทำอย่างไรจึงจะรู้จักตัวเอง

คำถาม : ทำอย่างไรจึงจะรู้จักตัวเอง จริง ๆ ว่าเราเป็นคนอย่างไร และควรจะทำตัวอย่างไร

โอวาทที่เหมาะสม

พระตถาคตทรงรู้วาจาใด จริง แท้ เป็นประโยชน์ และวาจานั้นไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของชนเหล่าอื่น ในวาจานั้น พระตถาคต ก็ทรงเป็นผู้รู้จักกาล เพื่อพยากรณ์วาจานั้น พระตถาคตทรงรู้วาจาใด จริง แท้ เป็นประโยชน์ และวาจานั้นเป็นที่รักที่ชอบใจของชนเหล่าอื่น ในวาจานั้น พระตถาคตก็เป็นผู้รู้จักกาล เพื่อพยากรณ์วาจานั้น

ป้องกันความผิดหวังด้วยการพึ่งตนเอง

เกิดมาเป็นคนควรพึ่งตนเองดีกว่าพึ่งคนอื่น เพราะคนอื่นพึ่งได้เป็นบางอย่าง บางเวลา และไม่ตลอดไป

บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (3)

ตอนแรกๆที่กระผมลงเรียน ก็คิดว่าเนื้อหาวิชาที่เปิดสอนก็คงเหมือนในมหาวิทยาลัยทั่วไป แต่พอเรียนแล้วก็รู้ว่าไม่เหมือนกัน กระผมได้ประโยชน์มากกว่าที่กระผมคิดไว้ เพราะแต่ละวิชาไม่ได้ให้เพียงความรู้เท่านั้น แต่ยังอธิบายรายละเอียด และมีกิจกรรมที่เป็นแบบฝึกปฏิบัติ ให้สามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน และยังสามารถนำไปใช้ในการอบรมศีลธรรมตามโรงเรียนได้อีกด้วย

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - เพื่อนแท้แม้ชีวิตก็แลกได้

กาเมื่อรู้ว่าตนเองตกอยู่ในอันตรายเสียแล้ว ก็ส่งเสียงดังให้งูมาช่วยโดยด่วน งูรีบแผ่พังพานทำท่าจะพ่นพิษร้ายใส่ปูทอง แต่ปูทองกลับใช้ความว่องไว อ้าก้ามอีกข้างหนึ่งหนีบคองูไว้ เมื่องูตกอยู่ในอันตรายก็พิจารณาว่า "ธรรมดาปูจะไม่กินเนื้อกาและเนื้องู แต่เพราะเหตุอะไรหนอ ปูตัวนี้จึงหนีบเราและกาไว้"