ชัยชนะครั้งที่ 6 (ตอนที่ 6 ชนะสัจจกนิครนถ์)
อาสวะเหล่าใดที่ทำให้เศร้าหมอง ให้เกิดภพใหม่ มีวิบากเป็นทุกข์ ให้มีชาติ ชรา มรณะต่อไป บุคคลใดยังละไม่ได้ นั่นแหละเป็นคนหลง แต่ถ้าละกิเลสเหล่านั้นได้แล้ว นับว่าเป็นผู้ตื่นอยู่ทุกเมื่อ
ทุ่มชีวิตเป็นเดิมพัน
พอได้ยินหลวงพ่อประกาศรายนาม คณะเจ้าภาพใหญ่ ผ้าป่าธรรมชัย ลูกก็รู้สึกอยากเป็น 1 ใน 68 คณะ กับเขาบ้าง ลูกคิดว่าถ้าเราทำคนเดียวไม่ได้ ก็ต้องทำรวมกันเป็นทีม ถึงจะถูกหลักวิชชา
บรรยากาศข่าวสว่างการทำหน้าที่ที่มหาชัย
อีกไม่กี่ชั่วโมงนับจากนี้ ภาพสำคัญของประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาที่ทั้งชาวไทย, ชาวเมียนมาร์ และ AEC จะมาร่วมกันฟื้นฟูให้รุ่งเรือง กำลังจะเกิดขึ้นที่มหาชัย สมุทรสาคร
นั่งสมาธินี่แหละ มีความสุขที่สุดแล้ว
ทุกวันนี้ ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ พอทำใจนิ่งๆ ท่านก็จะผุดขยายขึ้นมาเหมือนเดิม เห็นทั้งหลับตา ลืมตา ที่น่าอัศจรรย์ คือ ขาของลูกไม่รู้สึกปวดอีกเลย นั่งได้สบายๆเป็นชั่วโมง เวลานั่งสมาธิ สามีของลูกก็จะมานั่งด้วยกัน พอนั่งเสร็จ ลูกจะหันไปทางสามี พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้สามี แล้วพูดว่า "เยี่ยม...เลิศ...มาอนุโมทนาบุญกับฉันสิ" สามีก็จะ "สาธุ"
ยอดกัลยาณมิตร แห่งโซโลมอน
เมื่อที่บ้านถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ผมตอบว่า "เพราะผมรู้สึกมี ความสุขดีที่ได้ชวนคนอื่นให้มีโอกาสได้รับสิ่งดีๆเหมือนผม คุณก็ควรนั่งสมาธิเพื่อตัวเองด้วย เพราะ มันจะช่วยให้คุณมีความสุข"
พิธีมอบรางวัลผู้นำพุทธโลก ครั้งที่ 1
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ร่วมกับองค์การยุวพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก จัดพิธีมอบรางวัลผู้นำพุทธโลก ครั้งที่ 1
สารมุทิตา จากคณะกรรมการที่ปรึกษา มูลนิธิมาลาลา เซเกรา ศรีลังกา เนื่องในวาระอายุวัฒนมงคล 80 ปี หลวงพ่อธัมมชโย
ชัยชนะครั้งที่ ๖ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอนที่ ๖ ชนะสัจจกนิครนถ์)
ความสุขหรือความทุกข์ที่ทุกคนได้รับในปัจจุบันชาติ ล้วนเป็นผลมาจากกรรมที่ได้ทำไว้ในอดีตชาติ ผู้ที่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ดี มีเพียงพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ และผู้มีรู้มีญาณเท่านั้น
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 16
จึงกลับมาแลดูพระองค์ก็จำได้ ว่า ใช่พระเตมิยราชกุมารแน่แล้ว จึงหมอบลงแทบพระบาทของพระโพธิสัตว์ ประคองอัญชลีทูลวิงวอนว่า “ข้าแต่พระราชโอรส ขอพระองค์จงเสด็จกลับพระนครเถิด ข้าพระบาทจะนำพระองค์กลับสู่ราชมณเฑียร ขอพระองค์จงครองราชย์สมบัติ ขอจงทรงพระเจริญ พระองค์จะอยู่ทำอะไรในป่านี้เล่า
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 6
อาจารย์เสนกะจินตนาการไปไกลว่า “หาก มโหสถกุมารนี้ได้เข้ามาอยู่ในราชสำนักเมื่อใด เราก็คงหมดความสำคัญ แม้พระราชาก็จักทรงลืมเราไปเสียสิ้น ไม่ช้าเราก็จะตกต่ำหมดรัศมี แม้ลาภ ยศ บริวาร และความเป็นใหญ่ก็จะพลอยสูญสิ้น จำเราจะต้องกราบทูลทัดทานไว้ก่อน”
