อานิสงส์ถวายวิหาร
ลูกไม่ประสงค์จะครองเรือน ลูกยินดีอย่างยิ่งในพระนิพพาน ภพถึงแม้ว่าจะเป็นทิพย์ ก็ไม่ยั่งยืน จะป่วยกล่าวไปใยถึงกามทั้งหลาย ซึ่งเป็นของว่างเปล่า
ภาษาอังกฤษวันละคำ ตอนที่ 2 share "เอาบุญมาฝาก"
เมื่อเราอยากจะพูดว่า เอาบุญมาฝาก เราจะมีวิธีพูดอย่างไร มาติดตามกันได้ที่นี่ครับ ...
สมาชิกมูลนิธิ Rotary Maas en waal เยี่ยมชมวัดพระธรรมกายเนเธอร์แลนด์
สมาชิกมูลนิธิ Rotary Maas en waal ได้มาเยี่ยมชมวัดพระธรรมกายเนเธอร์แลนด์ พร้อมทั้งเรียนรู้การฝึกสมาธิ
สมบัติที่มีค่าที่สุด
หลายคนในโลกมักไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี ตนได้ แล้วก็ขวยขวายให้ได้มาในสิ่งที่ปรารถนา แม้ต้องแลกด้วยการทำทุจริตก็ยอม
ผวาคลองทวีวัฒนา-มหาสวัสดิ์ซ้ำรอยบางใหญ่ เพิ่มทหาร10กองร้อยช่วย
ลั่นทหารพร้อมดูแลไม่ทิ้ง ปชช. กระตุ้นอย่ายอมแพ้-ต้องสู้น้ำท่วม ยังไม่จำเป็นอพยพคนกรุงหนีออก ตจว. เตือนคลองทวีวัฒนา-มหาสวัสดิ์ระวังซ้ำรอยบางใหญ่ สั่งทหารเพิ่มอีก 10 กองร้อยช่วยน้ำท่วม
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 83
เทวดาเห็นดังนั้น ก็ยังไม่ยอมหยุดเพียงเท่านั้น กลับข่มขู่ทิ้งท้ายด้วยเสียงกร้าวว่า “เอาเถอะ คืนนี้ เราจะเว้นโทษให้ท่านอีกสักครั้ง แต่ในคืนพรุ่งนี้ หากท่านยังไม่สามารถตามตัวมโหสถมาตอบปัญหานี้ได้ นั่นก็หมายความว่าชีวิตของท่านอาจจะต้องถึงกาลอวสานอย่างไม่ต้องสงสัย”
หนวดเต่า เขากระต่าย
การบรรพชากระทำได้ยากแท้ การอยู่ครองเรือนเป็นเรื่องยาก ธรรมะเป็นของลึก การหาทรัพย์เป็นของยาก การเลี้ยงชีพของเราด้วยปัจจัย ๔ ตามมีตามได้ เป็นการยาก ผู้มีปัญญาควรคิดถึงอนิจจตาอยู่เนืองๆ
Case Study
ด้วยกรรมเจ้าชู้ในอดีต ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องกลายเป็นภรรยาคนที่สองของสามี ทั้งๆที่ได้หมั้นหมายกันเอาไว้ก่อนที่สามีจะไปได้หญิงอื่นเป็นภรรยาและมีลูกด้วยกัน เมื่อเธอรู้ความจริง แม้จะตั้งครรภ์ แต่ก็ปกปิดไม่ให้สามีรู้ ทำให้ลูกสาวของเธอไม่มีโอกาสได้พบหน้าพ่อเลย...และกับคำถาม...เทวดาประจำรถมีจริงหรือไม่...พระภูมิ, เจ้าที่ คือ อะไร...ที่นี่...มีคำตอบ...
เบื้องต้นเบื้องปลายไม่ปรากฏ
ดูก่อนภิกษุ เราตถาคตจะยกอุปมาให้เธอฟัง สมมติว่า มีภูเขาศิลาลูกใหญ่ยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ มีบุรุษผู้หนึ่งนำเอาผ้าขาวบางมาจากแคว้นกาสี แล้วเอาผ้านั้นลูบภูเขา ๑๐๐ ปีต่อครั้งหนึ่ง การที่ภูเขาศิลาใหญ่แท่งนั้นจะถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามของบุรุษนั้น ยังเร็วกว่าระยะเวลาหนึ่งกัป ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอท่องเที่ยวไปมาอยู่ในวัฏสงสาร มิใช่ ๑ กัป มิใช่ ๑,๐๐๐ กัป มิใช่ ๑๐๐,๐๐๐ กัป เป็นเพราะว่า วัฏสงสารนี้กำหนดที่สุดและเบื้องต้นมิได้
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 82
ครั้นรัตติกาลใกล้รุ่ง ขณะที่พระเจ้าวิเทหราชกำลังทรงพระบรรทมภายในห้องพระบรรทม เทวดาตนนั้นจึงแสดงกายให้ปรากฏ แหวกกำพูฉัตรออกมาต่อเบื้องพระพักตร์ของพระเจ้าวิเทหราช ออกมายืนอยู่ในอากาศให้พระเจ้าวิเทหราชได้ทอดพระเนตร พร้อมกับแผ่รัศมีกายให้สว่างไสวสาดกระทบไปทั้งห้องบรรทมของท้าวเธอ
