วันภาษาไทยแห่งชาติ 2567 ประวัติ ความสำคัญของวันภาษาไทยแห่งชาติ

วันภาษาไทยแห่งชาติ วันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี คือ วันที่รำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ในด้านภาษาไทย

ประกาศ "การสร้าง Content จาก AI ที่เนื่องด้วยมหาปูชนียาจารย์"

ประกาศเกี่ยวกับการสร้างเนื้อหาจาก AI ที่เนื่องด้วยมหาปูชนียาจารย์ เพื่อรักษาความถูกต้องและยั่งยืนของเนื้อหา.

โครงการเยาวชนรุ่นใหม่หัวใจอาสา

โครงการเยาวชนรุ่นใหม่หัวใจอาสา เป็นกิจกรรมที่ นิสิต นักศึกษา จะได้เรียนรู้การเสียสละ มีความภูมิใจในการทำความดี มีศีลธรรม มีเป้าหมายในการดำเนินชีวิต มีความรับผิดชอบ รับสมัครและอบรมFirst Step ภายในเดือนพฤศจิกายน 2553 ณ เรือนธรรม มหาวิทยาลัยแม่โจ้ และ ชมรมพุทธศาสตร์ของสถาบัน ทั่วประเทศไทย

ทีวี 6 ช่อง ขานรับพร้อมปรับปรุงการจัดระดับสื่อทีวี

ชพส. จัดค่าย I do love mom camp

ชมรมพุทธศาสตร์สากล ในอุปถัมภ์สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ จัดค่าย I do love mom camp

6 ทักษะสำหรับการทำงานในอนาคต

โลกในปัจจุบันเป็นยุคแห่งการเรียนรู้ ซึ่งข้อมูลข่าวสารทั่วทุกมุมโลกมีมากมายให้เราได้รับรู้อย่างรวดเร็ว ง่าย กระชับ ฉับไว จนตามแทบไม่ทัน การทำงานก็เช่นกันเรามีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปรับตัว เรียนรู้อย่างรวดเร็วและทรงประสิทธิภาพ เราต้องพัฒนาตัวเราเองให้เป็นบุคคลที่มี Knowledge Worker

มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - จุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิต

ด้วยจิตที่จะอนุเคราะห์พระราชา พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงถวายพระพรว่า "ธรรมดานักโทษย่อมไม่ยินดีในเรือนจำ มีแต่ดิ้นรนแสวงหาหนทางออกจากเรือนจำนั้นอย่างเดียว ขอพระองค์จงเป็นเช่นนั้นเถิด จงเห็นภพทั้งหมดเหมือนเรือนจำเถิด โลกนี้ถูกความมืด คือ อวิชชา ห่อหุ้มไว้ ตราบใดที่สัตวโลกยังไม่ได้รับแสงสว่างจากพระสัทธรรม เปรียบเสมือนตกอยู่ในคุกมืด..."

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - ตบะธรรมชนะกิเลส

ท้าวสักกะทรงดำริว่า “ดาบสนี้มีอานุภาพมากจะทำให้เราเคลื่อนจากความเป็นท้าวสักกะ เราจะต้องร่วมมือกับพระเจ้าพาราณสี ทำลายตบะของดาบสนั้นให้ได้” ครั้นเวลาเที่ยงคืน จึงเสด็จไปยังห้องบรรทมของพระเจ้าพาราณสี แสดงอานุภาพของท้าวสักกะ พลางตรัสกับพระราชาว่า

สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์

ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิตที่เห็นได้ยาก ที่ละเอียดอ่อน มักตกไปในอารมณ์ที่น่าใคร่ เพราะว่าจิตที่คุ้มครองดีแล้ว นำสุขมาให้

มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - ผู้ไม่ประมาทย่อมถึงบรมสุข

สิ่งทั้งหลายทั้งปวงในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือสิ่งของก็ตาม ล้วนมีความไม่เที่ยง แปรปรวนอยู่ตลอดเวลา เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมโทรมทุกอนุวินาที และในที่สุดต้องแตกดับสลายไป มนุษย์ทุกคนเกิดมาแล้วก็ต้องตาย แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นเลิศกว่าใครในภพสาม ยังต้องทิ้งพระวรกายของพระองค์ไว้ในโลก และดับขันธปรินิพพาน