เมื่อสวรรค์มีจริง ทำอย่างไรจึงจะได้ไปสวรรค์ ?

เมื่อจิตผ่องใสย่อมไปสวรรค์ สมดังที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ใน จิตตฌายีสูตร ว่าด้วยจิตผ่องใสย่อมไปสวรรค์

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 18

สุนันทสารถีเมื่อได้ฟังเหตุผลอย่างชัดเจนก็เข้าใจ เกิดความเลื่อมใสว่า แม้พระราชกุมารผู้เป็นรัชทายาทยังมีพระประสงค์จะทรงผนวช แล้วตัวเราจะอยู่ครองเรือนไปทำไม จึงกราบทูลว่า

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 178

ขณะนั้น พระเจ้าจุลนีเสด็จขึ้นสู่พระคชาธาร พระองค์ทรงสวมฉลองพระองค์ด้วยเกราะแก้วประดับเพชรมณี พระหัตถ์ทรงศร ประทับสง่าเหนือคอพระคชาธารซึ่งทรงพละกำลังมหาศาล พลางมีพระบัญชาสั่งขบวนพลทุกกองทัพ ทั้งพลช้าง พลม้า พลรถ พลราบ และกองขมังธนู ประชุมพร้อมกันเพื่อเตรียมเผด็จศึกทันที

เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

หลวงพ่อ...ท่านตั้งใจที่จะส่งเสริมให้พระเณรได้เรียนฝ่ายปริยัติ ส่วนฝ่ายปฏิบัติท่านสอนเอง ในที่ปีผมไปอยู่ที่นั่น เป็นปีแรกที่หลวงพ่อเปิดสำนักเรียน เปิดโรงเรียน ผมเรียกว่าเป็นนักเรียนรุ่นแรกของวัดปากน้ำ ในสมัยนั้นหลวงพ่อจะให้กำลังใจดีมาก ท่านส่งเสริมการเรียนอย่างดียิ่ง ยิ่งเป็นสามเณรเล็กๆ หลวงพ่อจะให้ความเมตตาเป็นพิเศษนะครับ

เสนอให้ ร.ร.ปริยัติธรรม เข้าระบบ

ประธานอนุกรรมการด้านพัฒนาคุณภาพ และมาตรฐานการศึกษาฯ เผยปัญหาครูในโรงเรียนปริยัติธรรม ไม่ได้เป็นข้าราชการ หรือลูกจ้างของรัฐ

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 11

ฝ่ายพระราชธิดาเพียงได้สดับคำว่า “มหาชนก” ความรักประดุจภรรยาสามีก็ได้บังเกิดซาบซ่านไปทั่วผิวกาย แทรกซึมเข้าสู่ภายในทุกอนูเนื้อกระทั่งจรดเยื่อในกระดูก

อานุภาพ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

สมัยนั้นจะมีคนมาหาพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้ช่วยเหลือในเรื่องต่างๆมากมายทุกวัน ต้องจดวันเดือนปีเกิดยื่นให้ตามลำดับ เกียรติคุณและอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ วัดปากน้ำฯ เป็นที่เลื่องลือมาก มีเป็น 1,000เรื่อง เล่าเท่าไหร่ก็ไม่รู้จบ

ยันพระ-เณรใส่หน้ากากอนามัยกัน"หวัด09"ไม่ผิดวินัยสงฆ์

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 166

มโหสถระดมคนงานราว ๖,๐๐๐คน ให้ช่วยกันขุดกรวดทรายและดิน ขนออกมาด้วยกระทงหนังขนาดใหญ่ แล้วเทลงในแม่น้ำจนน้ำขุ่นคลัก แม่น้ำนั้นก็ไหลผ่านไปถึงปัญจาละนคร ชาวเมืองต่างได้รับความเดือดร้อน ก็พากันบ่นอุบว่า “โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลย ตั้งแต่มโหสถมานี่ ยังไม่ทันไร ก็สร้างความลำบากให้พวกเราเสียแล้ว น้ำขุ่นคลักอย่างนี้ พวกเราจะไปหาน้ำใสๆ ดื่มกินกันได้ที่ไหน”

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 169

จากนั้น ทรงมีพระราชบัญชาให้เหล่าเสนาตระเตรียมกองทัพใหญ่ ๑๘กองทัพ พร้อมกับให้สัญญาณแก่พระราชาทั้งร้อยเอ็ดพระองค์ว่า “ถึงเวลาแล้วที่พวกเราจะร่วมใจกันเด็ดหัวศัตรูผู้ขลาดเขลา เมื่อเผด็จศึกได้แล้ว เราถึงจะกลับมาดื่มฉลองชัยบานกันให้มโหฬารทีเดียว” สิ้นพระกระแสรับสั่งของพระเจ้าจุลนี กองทัพทั้งหมดก็เคลื่อนพลออกจากปัญจาลนครทันที