ใจหยุด สุดยอดปาฏิหาริย์

ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ คืออิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ อนุสาสนีปาฏิหาริย์ ภิกษุนั้นแล เป็นผู้สำเร็จถึงที่สุด เป็นผู้ประเสริฐกว่าเทวดา และมนุษย์ทั้งปวง

ธุดงค์ธรรมชัย ตอน พลังใจไม่มีวันสิ้นสุด

การเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 66 ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์

ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ

การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงวิชชาธรรมกายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับกระผม บางวัน กระผมก็มองเห็นองค์พระพุทธรูปจากขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าไกลๆตัว แล้วท่านก็เล็กลงๆ และใกล้เข้ามาเกือบจะจรดตาของกระผม พร้อมกันนั้นร่างกายก็เบาสบายเหมือนกำลังลอยอยู่ในอากาศ

ขอเชิญร่วมปฏิบัติธรรม ณ หินสวยน้ำใสรีสอร์ท จ.ระยอง

มอบอาหารตักบาตร อำเภอปะนาเระ

เมื่อชาวปะนะเระทราบว่า คลื่นกำลังใจจากทั่วประเทศและขบวนอาหารตักบาตร จะเดินทางมาที่วัดดอนตะวันออก ชาวปะนาเระซึ่งปกติแล้วจะไม่ออกจากบ้านไปไหนมากนัก ก็จูงมือลูกหลาน พ่อแม่พี่น้อง เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการรักษาพระพุทธศาสนา เดินทางฝ่าอันตรายจากบ้าน มาช่วยกันลำเลียงอาหารให้พระภิกษุสงฆ์ อย่างอาจหาญ ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ช่วยกันคนละไม้คนละมือ ช่วยกันด้วยหัวใจที่ปีติและเบิกบาน

ตัวอย่างของเยาวชนรุ่นใหม่

เมื่อหนูได้รับความสุขภายในจากการปฏิบัติธรรม หลังจากจบโครงการแล้ว หนูก็กลับไปนั่งสมาธิต่อทุกวัน จนกลายเป็นนิสัย ถ้าวันไหนไม่ได้นั่ง จะรู้สึกแปลกๆ ผลจากการนั่งสมาธิทุกวันทำให้หนูรู้สึกว่า ตัวเราเบาๆ เย็นๆ มีความสุข รู้สึกสงบผ่อนคลายในทุกๆอิริยาบถ การเรียนก็ดีขึ้น ความคิด คำพูด การกระทำก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น

มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - ยอดกตัญญูค้ำชูชีวิต

มีฝูงแร้งกลุ่มหนึ่งจำนวนหลายพันตัว อาศัยอยู่ที่ภูเขาคิชฌกูฏ ซึ่งห่างจากพระนครหลายร้อยโยชน์ คอยหากินสัตว์ที่ล้มตายเป็นอาหาร ในสมัยนั้น พระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดพญาแร้ง มีรูปร่างสง่างามเป็นพิเศษ ทำหน้าที่ปกครองฝูงแร้งให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข พวกแร้งหนุ่มๆ จะบินลาดตระเวนตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อสอดส่องหาเหยื่อ เมื่อรู้ว่าที่ไหนมีสัตว์ป่าขนาดใหญ่ล้มตาย ก็จะบินกลับมาให้สัญญาณแก่ฝูงแร้งทั้งหมด แล้วจึงค่อยร่อนลงไปกินเหยื่อพร้อมๆกัน

แด่.....ครูผู้หยัดสู้

โดยเฉพาะคุณครูที่อยู่ในท้องที่ที่ห่างไกลตามอำเภอต่างๆ ซึ่งเขาไม่เคยได้รับน้ำใจส่วนนี้จากใครเลย เพราะฉะนั้นเมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้มอบกองทุนนี้แก่คุณครู เขาก็ดีใจมากเลยนะครับ ที่อย่างน้อยยังมีคนคอยช่วยเหลือ ให้กำลังใจคุณครูและเห็นความยากลำบากของพวกเรา

พลังใจสู้สายฝน

สุดท้ายนี้ กระผมอยากจะกราบเรียนว่า ถ้าไม่ได้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ถนนเส้นนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอีกซักกี่สิบปีถึงจะสร้างเสร็จ กระผมยังจำได้ ในตอนแรกๆที่กระผมชวนชาวบ้านมาขุดถนน ชาวบ้านบอกว่า “จะทำได้หรือ...หลวงพ่อจะหาอาหารจากไหนมาเลี้ยงพวกเรา” กระผมก็ตอบไปว่า “เดี๋ยวหลวงพ่อธัมฺมชโยจะมาช่วยพวกเราทำถนน” เขาก็บอกว่า “จะมาจริงๆหรือ”

จดหมายจากพระกัลยาณมิตรรุ่นที่๗๒

ในการมาครั้งนี้ เกล้ากระผมได้ร่วมบุญสื่อธรรมะกับทางวัดเยอะเลย รู้สึกอิ่มใจ ได้ทั้งบุญได้ทั้งสื่อ แทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว อยากนำสื่อดีๆเหล่านั้นไปนำเสนอต่อเด็กๆ เมื่อก่อนเวลาจะไปสอนรู้สึกเฉื่อยชา ไม่รู้จะเอาอะไรไปสอนดี มาวัดพระธรรมกายในครั้งนี้ รู้สึกพลังกาย พลังใจ เพิ่มขึ้นเยอะเลย