รักษาใจอย่างไร ไม่ให้ ลุ้น-เร่ง-เพ่ง-จ้อง

กระผมมีความสุขมากๆ สุขใจ อิ่มใจ อย่างบอกไม่ถูก ชนิดที่ว่าสุขใดๆที่กระผมเคยได้รับมา ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับความสุขที่เกิดจากสมาธิ เพราะมันทำให้กระผมยิ้มได้ทั้งวัน รู้สึกอยากแบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้าง และกระผมก็คิดว่า ความสุขอย่างนี้นี่เอง ที่ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากแบ่งปันความสุขให้กับทุกคนในโลก โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย

กู้รถจมน้ำท่วม อะไรบ้างที่ควรทำ

การเข้าไปกู้รถนั้นเริ่มเป็นแนวคิดของคนมีรถหลายๆคนที่ต้องการจะใช้รถหลังจอดทิ้งกันมายาวนานนับเดือน ที่ความจริงแล้วการเข้าไปปลุกชีพรถของพวกท่านกลับคืนมานั้นก็ไม่ใช่เรื่องยาก

ตักบาตรพระ 1,111 รูป วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม หน้าศาลากลางจังหวัดอุตรดิตถ์

ตักบาตรพระ 1,111 รูป วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 หน้าศาลากลางจังหวัดอุตรดิตถ์ ตักบาตรพระพันรูป ครั้งที่ 5 ฉลองสมโภช 100 ปี เมืองอุตรดิตถ์ และเนื่องในสัปดาห์ส่งเสริมพระพุทธศาสนาเทศกาลวิสาขบูชาโลก ประจำปี 2558

มงคลที่ ๗ เป็นพหูสูต - รอดชีวิตเพราะพหูสูต

เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา เสวยพระชาติเป็นพราหมณ์ปุโรหิต ชื่อว่า เสนกบัณฑิต ผู้มีปัญญามาก ในตอนนี้ท่านได้ช่วยพราหมณ์ชราให้พ้นภัยจากงูร้ายที่เข้าไปอยู่นอนกินข้าวสตุก้อน ข้าวสตุผง อยู่ในไถ้ของพราหมณ์ ด้วยปัญญาอันชาญฉลาด เหตุการณ์ทั้งหมดจะเป็นอย่างไรนั้น

ความหมายของกายในคำว่าธรรมกาย

คำว่า ธรรมกาย เป็นศัพท์สมาส ที่อาจแปลเป็นคำคุณศัพท์ว่า ผู้มีธรรมเป็นกาย หรืออาจแปลเป็นคำนามก็ได้ว่า กายแห่งธรรม กายคือธรรมหรือ กายที่ประกอบด้วยธรรม

ออกกำลังหนักช่วงสั้นๆ สามารถป้องกันโรคหัวใจ

ศาสตราจารย์ เจมส์ ทิมมอนส์ อาจารย์วิชาการออกกำลังทางชีววิทยา มหาวิทยาลัย เฮเรียต-วัตต์ ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา กล่าวว่า คนเราควรจะหันมาเอาใจใส่ในการออกกำลังอย่างหนักในช่วงเวลา 2-3 นาที และได้เสนอให้ปั่นจักรยานออกกำลังอย่างเอาจริงเอาจัง พักละครึ่งนาที 4 พัก อาทิตย์ละ 3 หน โดยได้บอกว่าคนเราจะสามารถตัดความเสี่ยงของการเป็นโรคหัวใจและเบาหวานลงได้ เองอย่างมาก หากออกกำลังอย่างเอาจริงเอาจัง

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 174

เมื่อพระเจ้าวิเทหราช ได้ทรงสดับคำของอาจารย์เทวินทะแล้ว ก็ทรงหวนรำลึกถึงถ้อยคำที่พระองค์ได้เคยบริภาษมโหสถไว้เมื่อคราวก่อน ซึ่งบัดนี้พระองค์ก็ได้ทรงตระหนักแล้วว่ามีเพียงมโหสถเท่านั้น ที่จะช่วยให้พระองค์รอดพ้นจากเหตุการณ์คับขันในครั้งนี้ได้ แต่เมื่อไม่อาจจะตรัสอะไรได้มากไปกว่านี้ ทั้งๆที่มโหสถบัณฑิตก็นั่งอยู่ใกล้ๆ

อนาถบิณฑิกเศรษฐี (มหาเศรษฐีเทพบุตร)

การถวายวิหารแก่สงฆ์เพื่อหลีกเร้นอยู่ เพื่อความสุข เพื่อเพ่งพิจารณา และเพื่อให้เห็นแจ้ง พระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ทรงสรรเสริญว่า เป็นทานอันเลิศ เพราะเหตุนั้นแล คนผู้ฉลาด เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ตน พึงสร้างวิหารอันรื่นรมย์ให้ภิกษุทั้งหลายเถิด

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๓ ( ปัญญาประเสริฐกว่าทรัพย์ )

เสนกะทูลว่า " ข้าแต่พระมหาราชเจ้า มโหสถยังเด็ก แม้ทุกวันนี้ปากของเธอยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม มโหสถจะรู้อะไร ฝูงนกบินไปบินมาตามต้นไม้ในป่าที่มีผลดกฉันใด ชนเป็นอันมากย่อมคบหาสมาคมผู้มั่งคั่งมีโภคทรัพย์มาก เพราะความต้องการด้วยทรัพย์ ฉันนั้น เพราะฉะนั้น คนมีสิริสมบัติเท่านั้นเป็นคนประเสริฐ "

ครั้งแรกของประวัติศาสตร์ชาติมาไซ

นึกถึงมาไซ ที่อยู่ในบ้านโครงไม้แล้วมีมูลวัวมาปะแห้ง ส่งกลิ่นให้ผู้มาเยือนต้องผงะ ภายในบ้านก็ปูด้วยมูลวัวเอามาทำเป็นแผ่นๆ ปูเป็นพื้น และมีแหล่งน้ำไกลบ้านต้องเดินเท้าถึงหนึ่งวัน ไม่มีไฟฟ้า อยู่ท่ามกลางดงสิงโต และโรคภัยไข้เจ็บมากมายที่มีในป่า และกว่ามาไซจะได้เงินมาแต่ละ ชิลลิ่ง ก็ลำบาก 5ปีถึงได้เงินครั้งหนึ่ง 5ปีถึงมีอาหารกินอิ่ม