จุดเริ่มต้นของความสุขที่แท้จริงของมนุษย์

ลูกได้นั่งสมาธิโดยเริ่มจากการนึกดวงแก้วอยู่ที่กลางท้อง และวางใจเบาๆไว้ที่กลางดวงแก้ว ไม่คิดอะไร เมื่อวางใจเบาๆที่กลางท้องไปเรื่อยๆ ลูกก็ได้รู้จักกับคำว่า ตกศูนย์ รู้สึกว่าเราโดนดูดวูบที่กลางท้องค่ะ แล้วเหมือนตัวเราโดนบีบลงไปในท่อเล็กๆที่ยาวมาก จนเหมือนจะไม่มีจุดสิ้นสุด

เป้าหมายของชีวิต

เนื่องจากดิฉันเป็นผู้จัดการ ต้องบริหารธุรกิจ งานจึงยุ่งมากทุกวัน, รังแต่จะทำให้กายใจเหนื่อยล้า แต่ทุกเวลาดิฉันไม่เคยลืมที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวเคยสอนไว้เลยว่า การปฏิบัติธรรมต้องทำคู่ไปกับใจให้ตลอด เมื่อสะดวกก็ให้หลับตาเบาๆ นึกถึงดวงแก้วหรือองค์พระที่ตนเองชอบที่กลางกาย

มีอะไรที่ยิ่งใหญ่รอเราอยู่

แต่ที่ดิฉันรู้ ณ วันนี้ ก็คือ ดิฉันได้เกิดเป็นมนุษย์ และพบพระพุทธศาสนา ได้เรียนรู้สมาธิเพื่อการเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งประเสริฐที่สุดแล้วค่ะ และดิฉันก็มั่นใจว่า พระธรรมกายภายใน ท่านกำลังรอให้ดิฉันเข้าไปพบท่านอยู่ค่ะ

โมดูล...เขาทำได้ เราก็ต้องทำได้

เงินล้านถ้าเอาไปซื้อรถ ใช้ได้ไม่กี่ปีก็ต้องเปลี่ยนคันใหม่ แต่ล้านนี้เปลี่ยนเอามาทำบุญหลังคา เพื่อเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา รวมพุทธบุตรล้าน รวมคนล้าน สร้างคนดีไปอีกเป็นพันปี และล้านนี้จะทำให้ครอบครัวของผมปลื้มไปอีกนาน

เกราะที่จะคุ้มครองตัวได้ดีที่สุด

ความนิ่งและความสบาย แสงสว่างที่ลูกเห็น ทำให้ลูกรู้สึกว่า ที่ศูนย์กลางกาย ที่นี่ คือ หลุมหลบภัยของลูก เป็นที่ๆลูกวางได้หมด เป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด ที่นี่สอนให้ลูกนิ่งได้ในทุกอิริยาบถ ลูกสามารถทำสมาธิได้ในทุกที่ แค่เราเอาใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย ลูกว่ามันเป็นเคล็ดลับที่วิเศษมาก

ศูนย์กลางกายสลายความแตกต่างระหว่าง 3 สีผิว

ผ่านไปไม่นานนัก ร่างกายก็เบาขึ้นมาเองโดยไม่ต้องทำอะไร จิตใจสงบนิ่ง “ลึก” มาก จนความสงบนี้แผ่ขยายไปทั่วตัว เหมือนตัวเรานั้น หลอมละลายเป็นความสงบเสียเอง จากนั้นความสงบก็ขยายไปเป็นวงกลมใหญ่จนสุดเส้นขอบฟ้า ในช่วงนั้น “เวลา” ได้หยุดสนิท ไม่มีความหมายใดๆอีกต่อไป ความสงบที่เกิดขึ้นมานั้น ได้ผลิต “ความสุขและความเบิกบาน” (Happiness and Joy) ชนิดที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิต

ในใจฉันมีพระแก้วใส ไม่มีสุขใดจะมาเปรียบปาน

พลันก็เห็นองค์พระใสสว่างอยู่กลางท้อง มีดวงแก้วอยู่กลางองค์พระมาแล้วไม่แวบ แต่เห็นอยู่นาน รู้สึกตื่นเต้นหวิวๆวูบๆ ลูกมีความสุขมาก เหมือนคนกำลัง In Love

ศิลา…อาถรรพ์

พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา

เมื่อเศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกัน

ตอนนี้มีคนลาวได้ดูหลวงพ่อจากฝีมือของพวกลูกๆ ประมาณ 10 กว่า ครัวเรือนแล้วค่ะ และอานิสงส์ก็เหมือนเงาตามตัว ก่อนเข้าวัดธุรกิจบางตัวของ ลูกมักจะถูกโกง คนละน้อยๆโกงยิบโกงย่อยโดนโกงบ่อยๆรวมหลายคนมันก็ไม่น้อยแล้วค่ะ จะตามทีก็ยากเย็น ลูกจึงต้องให้ทาน และอภัยทานอยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ไม่เคยถูกโกงเลยแม้แต่บาทเดียว มีแต่เงินสดๆเข้ามา เพราะลูกได้นำเศรษฐกิจกับจิตใจไปให้ด้วยกัน ถูกตามหลักวิชชาเป๊ะ

จากบาห์เรน

หลังจากแยกทางกับอดีตสามี หญิงหนึ่งได้ตัดสินใจ ไปประกอบอาชีพด้านการทำผมในต่างแดน ที่นี่เธอได้พบกับสามีคนปัจจุบัน...สามีของเธอ แต่ก่อนชอบเข้าป่าล่าสัตว์ ต่อมาเขาเกิดความศรัทธาในพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้น หันเข้าหาการปฏิบัติธรรม แม้ประเทศที่เขาอยู่จะไม่มีพระภิกษุ แต่เขาก็ยังช่วยจัดกฐินมาทอดที่ประเทศไทยทุกปี...ในที่สุดสองสามีภรรยา ได้มาพบกับหมู่คณะผ่านทาง DMC โดยบังเอิญ หนทางแห่งการสร้างบารมีกับหมู่คณะจึงได้เริ่มต้นขึ้น...