สู่ปลายทางของถนนแห่งแสงสว่าง

เมื่อมีการขุด ถนนพุทธวิถี นี้ขึ้นมา ถนนแห่งนี้จึงเป็นถนนแห่งความหวังของพี่น้องชาวปวาเก่อญอ ที่จะทำให้ทางการสามารถเข้าไปให้ความรู้ และการช่วยเหลือพวกเขาได้ และในช่วงท้ายๆเมื่อทีมงานของเราขุดถนนใกล้ถึงหมู่บ้านขุนสอง ทีมงานของเรานำโดยพระธรรมจาริก ได้เดินทางไปพักยังสำนักสงฆ์ ณ หมู่บ้านขุนสอง นำชาวบ้านให้สวดมนต์ นั่งสมาธิ

สมาธิ...อัศจรรย์เกินจินตนาการ

มะเร็งลามจากต่อมน้ำเหลืองสู่ลำคอ แล้วลามต่อไปถึงปอด อันเป็นระยะสุดท้าย วินาทีนั้น...ลูกหวาดกลัวจนตัวสั่น หน้าซีดเหมือนไก่ถูกต้มสุก รู้สึกเคว้งคว้าง สับสน เหมือนหลงทางอยู่กลางป่าเพียงลำพัง หวั่นไหว หวาดกลัวมรณภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ แต่ใครเล่าจะยอมตายจากลูกน้อยที่แสนรักแสนห่วงใย ตราบยังมีลมหายใจ ชีวิตย่อมมีความหวัง

อยากเอาเธอไปฌาปนกิจ

ผู้หญิงคนหนึ่ง มีอาชีพเป็นช่างเสริมสวย เธอได้แต่งานกับตำรวจ ทั้งคู่อยากจะมีลูกมาก เมื่อเธอตั้งท้องครั้งแรก พอครบ 3เดือนก็แท้ง...ทั้งสองคนไม่ละความพยายามที่จะมีลูก เธอตั้งท้องอีก 4ครั้ง แต่ก็มีเหตุให้แท้งทุกครั้ง...ความปรารถนามาสมหวังในครั้งที่6 แต่กว่าเด็กจะคลอดออกมาได้ก็ต้องใช้วิธีผ่าตัด...สมใจเรื่องมีลูก แต่ต่อมา สามีกลับไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น ทำให้เธอเคียดแค้น ผู้หญิงคนนั้น เป็นเวลาถึง 13ปี...แต่ด้วย DMC ทำให้เธอเปลี่ยนไป

หงส์ร่อนมังกรรำ

ผู้หญิงคนหนึ่ง เวลาดีก็มีรายได้เกินคาด เวลาแย่ก็แทบจะไม่เหลืออะไร เดี๋ยวรวย เดี๋ยวจน เป็นอย่างนี้หลายรอบ แต่ในเวลาที่เธอแย่ ก็มักจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้อื่นเสมอ…ชายคนหนึ่ง ขยันทำมาหากิน ด้วยมีความหวังว่าจะได้กลับไปใช้ชีวิตที่ประเทศจีน บ้านเกิดเมืองนอน แต่อนิจจา เมื่อเขาสามารถเก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง เงินนั้นกลับถูกรัฐบาลจีนยกเลิก กลายเป็นเศษกระดาษไป...เธอและเขา ประกอบเหตุมาอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

หนึ่งในหมื่น ที่รอดได้เพราะสร้างพระ

อานุภาพแห่งบุญจากการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ...ชายคนหนึ่งล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน เมื่อภรรยาของเขานำตัวส่งโรงพยาบาล หมอบอกว่า “ให้ทำใจได้เลย หมดหวังแล้ว” เนื่องจาก เส้นโลหิตแตกในก้านสมอง เลือดคั่ง และเป็นจุดที่ผ่าตัดไม่ได้ ...หลังจากได้กัลยาณมิตร แนะนำให้สร้างองค์พระ ปรากฏว่า เขาหายได้อย่างอัศจรรย์ ทั้งๆที่ความหวังมีเพียง หนึ่งในหมื่นเท่านั้น