พาดหัวหน้าแรกหนังสือพิมพ์หนานฟางตูซื่อเป้า
หนังสือพิมพ์หนานฟางตูซื่อเป้า หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นในเขตเซินเจิ้น พิธีทอดกฐินวัดพระธรรมกายเริ่มขึ้น คุณยายผู้สูงวัยและเหล่ากัลยาณมิตรหลับตาภาวนาขอพรให้พ้นจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ
นิตยสารฟอร์บส์ของสหรัฐ จัดอับดับเศรษฐีผู้ใจบุญ ไทยติดอันดับ 4 คน
สถานที่ประสูติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถูกมลพิษจากเสียงและอุตสาหกรรมหนัก
พิธีทอดกฐินอัครบรมจักรพรรดิ
เวียงลอ รอคอย
เขาเป็นนักการเมือง...ได้มีโอกาสปกป้องผืนแผ่นดิน ซึ่งเป็นสมบัติของพระพุทธศาสนา และเป็นผู้ฟื้นฟู บูรณะ และรักษาเมืองโบราณ ณ ผืนแผ่นดินดังกล่าว ด้วยความปรารถนา อยากจะเห็นแผ่นดินไทย เป็นแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวของเขา ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
จากหญ้าปล้อง สองข้างทาง สู่เส้นทาง สร้างวัดไทย
ภาพที่เห็นเหล่านี้ ทำให้นึกถึงเมืองไทยทันที ซึ่งไม่ได้หมายความว่า Homesick แต่กลับระลึกถึง “ผู้มีบุญ” ที่อยู่ เมืองไทย ที่กำลังสนุกสนาน บุญบันเทิง กับการสร้าง “โมดูล” ทำบุญสร้าง “หลังคา” มหารัตนวิหารคด แถมยังจะร่วมประกอบพิธี “เทคอนกรีตเสาค้ำฟ้า” ใน “วันครูวิชชาธรรมกาย” อีกด้วย เราจึงได้ข้อคิดในใจว่า. . .
การหยัดสู้ของชาวพุทธในบังคลาเทศ
แต่ขึ้นชื่อว่าชาวพุทธ เมื่อมีพ่อองค์เดียวกันคือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ย่อมไม่มีวันทิ้งกัน ปัจจุบันมีการไปมาหาสู่กันระหว่างชาวพุทธบนเขาและที่ราบ พุทธบุตรบนที่ราบ (บารัว) ได้ขึ้นไปช่วยเหลือ นำความเจริญไปสู่ชาวพุทธบนเขา (จักมา, มัลมา) ด้วยการให้การศึกษา สร้างโรงเรียนหลายแห่งแก่เด็กยากจน
Case Study
หญิงคนหนึ่ง ด้วยผลแห่งบุญในอดีตชาติ ทำให้ชาตินี้เธอมีฐานะที่ร่ำรวยในระดับเศรษฐี ใช้ชีวิตเรียบง่าย สมถะ มีระเบียบวินัย มีเหตุผล รู้ค่าของเงิน ขยันทำงาน เป็นคนใจดี ใจบุญ เธอทำบุญกับพระพุทธศาสนามากมาย เช่น ถวายที่ดิน สร้างโบสถ์ กุฏิสงฆ์ หอระฆัง ให้วัดหลายวัด เธอเสียชีวิตด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองตีบ...ชีวิตหลังความตายของเธอเป็นอย่างไร...
สรณะอันเกษม
มนุษย์เป็นอันมาก ถูกภัยคุกคามแล้ว ย่อมถึงภูเขา ป่า อาราม และรุกขเจดีย์ว่าเป็นที่พึ่ง สรณะนั่นแลไม่เกษม สรณะนั่นไม่อุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ส่วนบุคคลใดถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ง ย่อมเห็นอริยสัจ ๔ (คือ) ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันประเสริฐ ซึ่งยังสัตว์ให้ถึงความสงบแห่งทุกข์ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะนั่นแลของบุคคลนั้นเกษม สรณะนั่นอุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้