กินลูกต่อหน้าพ่อ

การกระทำของเราตอนมีชีวิต จะมีผลต่อชีวิตหลังความตายอย่างไร...ชายคนหนึ่ง เป็นคนใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น และตักบาตรทุกวัน อาชีพหลักคือ เป็นมัคทายก มักชอบทำความสะอาดพื้นที่ของวัดเป็นประจำ...ชายอีกคนหนึ่ง เป็นพ่อที่รักลูกมาก แต่ชอบดื่มเหล้าเป็นอาจิณ พอเมานิสัยก็เปลี่ยน ไม่มีเงินซื้อเหล้าก็เอาที่นาไปขาย แม้เป็นอัมพาตซีกขวา ก็ยังกินเหล้า...ชีวิตหลังความตายของชายทั้งสองคนนี้ เป็นอย่างไร

บอกจริงๆไปเลย

"ดิฉันมีอาชีพขายบริการ" นี่คงเป็นคำพูดที่ยากที่จะบอกกับใครๆ แต่เธอก็ตัดสินใจบอกกับชายที่รักเธอ...เธอต้องขายชีวิต เดินทางผิดเพื่อให้ได้ทรัพย์มาส่งเสียให้ครอบครัว แต่แม่กลับเอาเงินนั้นไปใช้เล่นไพ่...ทำไมบางคนถึงเกิดมามีนิ้วมือติดกันเป็นแผง โตมามีอกและแขนข้างหนึ่งเล็กผิดปกติ...วิบากกรรมใด ที่ทำให้เกิดอาการท้องผูก และเพราะเหตุใด บางคนจึงจมน้ำตายตั้งแต่ยังเด็ก...ที่นี่...มีทุกคำตอบ

สหรัฐประชุมหาทางพัฒนาวิดีโอเกมรักษาโรค

พ่อแบกไถ ลูกลากไถ

ทำไมชีวิตเราต้องลำบากอย่างนี้ด้วย ลำบากเหลือเกิน ต่อไปจะไม่ทำนาอีกแล้ว

อยู่ตรงนี้ ตรงนี้เอง

กลับไปมหาวิทยาลัยครั้งนี้จะไปเปิดชมรมพุทธแบบวัดพระธรรมกาย ส่วนชมรมพุทธแห่งองค์กรฉือจี้ซึ่งลูกเป็นประธานอยู่ ก็ได้มอบตำแหน่งและเก้าอี้ให้แก่รองประธานชมรมแล้วครับ เพราะลูกตั้งใจจะมาช่วยงานที่ศูนย์ ฯไทเปทุกสุดสัปดาห์ แม้จะต้องนั่งรถจากมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ภาคใต้ มายังเมืองไทเปที่อยู่ภาคเหนือของประเทศก็ตาม

เพชฌฆาตฟันคอ

เธอเกิดในตระกูลสูงศักดิ์ ท่านพ่อของเธอเป็นหม่อมเจ้า ราชนิกุล ท่านมีความซื่อสัตย์สุจริต ทำงานโดยไม่เห็นแก่อามิสใด รับราชการอยู่ในกรมราชทัณฑ์ ทำหน้าที่ควบคุมบริหารงานเรือนจำ และดูแลการประหารชีวิตนักโทษ...การประหารนักโทษด้วยการตัดคอ มีขั้นตอนและวิธีการอย่างไร...การที่เพชฌฆาต ได้ขอขมาต่อนักโทษประหาร และนักโทษนั้นได้อโหสิกรรมให้แล้ว เพชฌฆาตจะมีวิบากกรรมหรือไม่

ฆ่าหั่นศพ

เรื่องของคนที่ผูกเวรกันมา ผลัดกันฆ่ากันตายมาแล้วหลายชาติ เจอกันเมื่อใด ฆ่ากันเมื่อนั้น ...วิญญาณที่ไม่มีบุญพอจะไปเกิด และหวงแหนในสมบัติ จึงต้องวนเวียนเฝ้าสมบัตินั้น ...สมบัติ ถ้าเป็นของเรา อย่างไรเสีย ก็ต้องเป็นของเรา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ...ชีวิตหลังความตาย ของคนที่ชอบทำบุญ กับคนที่ชอบทำบาป...อานิสงส์ของการถวายการนวด จับเส้น พระ-เณร...

พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

ตัวอย่างของการทำบุญอย่างต่อเนื่อง...ชายคนหนึ่ง เกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี แต่ต่อมาก็ต้องมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานช่วยเหลือตัวเอง และยังต้องเลี้ยงดูญาติพี่น้องอีกด้วย...ภายหลังจากแต่งงาน และมีลูกแล้ว ได้มาพบกับหมู่คณะ และได้ทำบุญกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่องเรื่อยมานานกว่า 10 ปี...ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม้จะป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็ได้ภรรยาและลูกสาว เป็นยอดกัลยาณมิตร อยู่เคียงข้าง คอยช่วยให้ตรึกระลึกนึกถึงบุญทั้งที่ทำให้ และที่ทำเอง...ละโลกแล้ว ได้อยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง...