พิธีทอดกฐิน ณ ธุดงคสถานลุ่มน้ำฝาง
ธุดงคสถานลุ่มน้ำฝาง จังหวัดเชียงใหม่ จัดงานบุญทอดกฐิน ประจำปีพุทธศักราช 2556
ธุดงคสถานลุ่มน้ำฝาง จัดพิธีทอดผ้าป่า
ธุดงคสถานลุ่มน้ำฝาง จังหวัดเชียงใหม่ จัดพิธีทอดผ้าป่า เพื่อซื้อที่ดินสร้างอาคารปฏิบัติธรรมและกุฏิพระประจำ
ร่วมกันทอดผ้าป่าสามัคคี สถาปนาผืนแผ่นดินแห่งลุ่มน้ำฝาง
ขอเรียนเชิญผู้มีบุญทุกท่าน ร่วมกันทอดผ้าป่าสามัคคี สถาปนาผืนแผ่นดินแห่งลุ่มน้ำฝาง เพื่อถวายเป็นพุทธบุชา สร้าง ธุดงคสถานสุ่มน้ำฝาง อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ วันเสาร์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2555 ณ แผ่นดินลุ่มน้ำฝาง อยู่บนเนินดินสวยงาม เย็นสงบ สัปปายะ
ขอเชิญผู้มีบุญร่วมสถาปนาสร้าง ธุดงคสถานพัฒนานิคม อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี
เพื่อสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมสำหรับสาธุชนผู้มีบุญและเป็นศูนย์ฝึกอบรมคุณภาพเพื่อขยายเครือข่ายคนดี พื้นที่ 50 ไร่ ที่จะสร้างเป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมพัฒนานิคม อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี
ทอดผ้าป่าสามัคคี ปฐพีเกริกธรรม ธุดงคสถาน “นครธรรม”
มีพระบรมธาตุเจดีย์ ที่ตั้งตระหง่าน ชูยอดแห่งมหารัตนมณีที่สุกใส งดงาม อย่างองอาจ สง่า และสงบแสดงถึงความรุ่งเรืองแห่งพระพุทธศาสนา ณ ดินแดนแห่งนี้มาเป็นเวลาช้านาน พระบรมธาตุ
ขุนเขาแห่งตำนานและประวัติศาสตร์แห่งเขาแก้วเสด็จ
คืนพระจันทร์วันเพ็ญลอยดวงเด่นเหนือท้องฟ้า ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งต่างจ้องมองและสังเกตว่า มีดวงแก้วดวงหนึ่งส่องรัศมีสว่างไสวดุจดังพระจันทร์วันเพ็ญ ดวงแก้วนั้นเคลื่อนคล้อยลอยมาจากปลายด้านหนึ่งของหุบเขา และลับหายไปในความมืด เหตุการณ์ดังกล่าวนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง จนชาวบ้านขนานนามภูเขาแห่งนี้ว่า “เขาแก้วเสด็จ” ขุนเขาแห่งดวงแก้วที่จะเสด็จมาทุกคืนวันเพ็ญ
เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง...สุคติเป็นที่ไป
สิ่งที่เราเคยทำอะไรไปในภพชาติที่ผ่านมาไม่ว่าบุญหรือบาป ไม่ได้สูญหายไปไหน แต่จะติดอยู่ในตัวของเรา ทำให้ชีวิตไม่ปลอดภัยในสังสารวัฏตราบที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิด
เพราะคุณยายช่วยแท้ๆ
“ยามป่วยคุณยายช่วย ยามตายคุณยายส่ง” รักของคุณยายที่มีต่อลูกศิษย์เป็นรักข้ามภพจริง ๆ ครับ เมื่อคุณยายท่านเปี่ยมพระคุณขนาดนี้ กฐิน 100 ปี ของท่านลูกจึงเทใจ เทกระเป๋า เอาบุญกับคุณยายอย่างเต็มที่ ตอนนี้ล้นกองแล้วครับ
อานุภาพคุณยายทำให้หายจากโรค
รั้งนั้นผมป่วยเป็นโรคไวรัสตับอักเสบ B มีอาการหนักมาก แพทย์บอกว่า “รักษาหายแต่ไม่หายขาด มีโอกาสเป็นอีก” แต่ด้วยอานุภาพของคุณยายทำให้ผมหายจากโรคนี้ ไม่กลับมาเป็นอีกเลย จนแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่บอกว่า “โรคนี้ไม่มีโอกาสหาย” ประหลาดใจมาก ว่าหายได้อย่างไร? ผมขอโอกาสเล่าโดยย่อนะครับ
