พระไทยคว้ารางวัลยูเนสโกชนะเลิศวิจัยประกวดพูดภาษาอังกฤษ

ศน.ทำโพลเช็กเรตติ้งเด็กไทยเข้าวัด

จดหมายจากชาวเชียงตุง

พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกและทุกคนที่นี่ ซาบซึ้งในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆค่ะ ที่แม้พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะอยู่ไกลมาก แต่ก็ยังรักพวกเราที่นี่มาก และยังห่วงใยพระพุทธศาสนาในเชียงตุง ลูกปลื้มใจมากจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันปลื้มปีติใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่นึกว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จะเมตตาพวกเราชาวเชียงตุงขนาดนี้

หยุดเป็นตัวสำเร็จ

เมื่อออกจากสมาธิ ผมรู้สึกพร้อมที่จะทำภารกิจต่างๆที่ผมต้องทำ ผมไม่รู้สึกถึงความสุขหรือความทุกข์ เพราะไม่สนใจในความรู้สึกเหล่านั้น ผมพยายามวางสติที่ศูนย์กลางกายเท่านั้น คำว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” เป็นสิ่งที่ใช่เลย ถ้าคนไหนสามารถหยุดได้ คนๆนั้นต้องประสบความสำเร็จแน่นอน และการฝึกหยุดใจเพื่อจะไปให้ถึงพระนิพพานตามพระพุทธเจ้า ผมว่าทุกคนสามารถทำได้จริงแท้แน่นอนเลยครับ

ศูนย์กลางกายสลายความแตกต่างระหว่าง 3 สีผิว

ผ่านไปไม่นานนัก ร่างกายก็เบาขึ้นมาเองโดยไม่ต้องทำอะไร จิตใจสงบนิ่ง “ลึก” มาก จนความสงบนี้แผ่ขยายไปทั่วตัว เหมือนตัวเรานั้น หลอมละลายเป็นความสงบเสียเอง จากนั้นความสงบก็ขยายไปเป็นวงกลมใหญ่จนสุดเส้นขอบฟ้า ในช่วงนั้น “เวลา” ได้หยุดสนิท ไม่มีความหมายใดๆอีกต่อไป ความสงบที่เกิดขึ้นมานั้น ได้ผลิต “ความสุขและความเบิกบาน” (Happiness and Joy) ชนิดที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิต

กลุ่มกัลยาณมิตร ในประเทศแอฟริกาใต้

เดี๋ยวนี้ผมรู้สึกแตกต่างไปจากแต่ก่อนมาก เหมือนโซ่เส้นโตที่ล่ามใจได้หลุดหายไปแล้ว เหมือนผมได้เกิดใหม่ในสภาพที่เท่าเทียม และปลดเรื่องความไม่ดี ให้หมดไปอย่างสิ้นเชิง ผมอยากจะแนะนำการฝึกสมาธิให้กับเพื่อนๆชาวแอฟริกันผิวสีทุกคน ซึ่งพวกเราเติบโตมาโดยไม่เคยรู้จักการฝึกสมาธิเลย ผมคิดว่าสมาธิจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้น และนำสันติภาพและความมั่นคงมาสู่ประเทศแอฟริกาครับ

ชีวิตกลับมาสดใส เพราะพบที่พึ่งภายใน

แต่ทันใดนั้นใจของฉันก็ถูกดึงดูดจากภายใน ไปหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างที่ฉันได้เรียนมาโดยอัตโนมัติ แล้วฉันก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมา องค์ใหญ่เหมือนดวงตะวัน ขยายคลุมตัวของฉัน เหมือนอยู่ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ ใบหน้าขององค์พระ ท่านมองมาที่ฉันอย่างมีเมตตา แล้วฉันก็ได้ยินเสียงของพระดังขึ้นมาพร้อมกันว่า “keep your mind.. keep your mind” ตั้งสติไว้ ตั้งสติไว้

"รายการเด็ก"อนาคตใสปิ๊ง! หวังจริงใจหนุน-ไม่วูบมาวูบไป

หลวงพี่ดอยเต่า เดินทางทรหดวันละเกือบ 300 กม. สอนศาสนาให้วัยรุ่น

พอนอนหลับ เขาก็บังคับทันที, เขาเป็นใคร

พอนอนหลับก็มีชายตัวสูงใหญ่ ดำสนิท เสียงมีอำนาจ น่ากลัวมาก มาสั่งเชิงบังคับว่าให้ลูกเลิกนั่งสมาธิ เขาได้ทำร้ายลูกสารพัด จนลูกรู้สึกเหมือนมีใครเอาเข็มมาทิ่มแทงตามตัว และยังบอกลูกอีกว่า “ลูกยังไปไหนไม่ได้ ต้องอยู่ช่วยพวกเขาก่อน ”