โจรชิงกำไล
ตั้งแต่เริ่มต้น กระผมก็ไม่ได้เห็นผู้คนที่เดินไปมาใดๆ ทั้งสิ้น ตาของกระผมมองเห็นแต่กำไลทองที่ส่งประกายแวววับคู่นั้นเท่านั้น
พระอรหันต์ของลูก
ทำบุญใส่บาตรกราบไหว้พระที่อยู่ในวัดได้บุญ ได้ความดีอย่างไร เลี้ยงดูพ่อแม่ กราบไหว้พ่อแม่ ก็ย่อมได้บุญได้ความดีอย่างนั้น
ผลการปฏิบัติธรรม สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต สามเณรเอกราช กิมง่วนสง
สามเณรเอกราช กิมง่วนสง อายุ 22 ปี เปรียญธรรม 7 ประโยค เป็นคนจังหวัดอุบลราชธานีครับสมัยที่ยังเป็นเด็ก โยมยายจะชอบให้ลูกเณรตื่นตั้งแต่เช้ามาใส่บาตรก่อนไปโรงเรียนเป็นประจำเลยครับ
อานิสงส์การถือธุดงควัตร (ภาคพิเศษ) ตอนที่ 3
“ ธุดงค์ ” แปลว่า...องค์คุณเครื่องกำจัดกิเลส หมายถึง ข้อวัตรปฏิบัติที่มีความเข้มงวดเป็นพิเศษ ที่จะช่วยกำจัดกิเลสให้หลุดร่อนออกไปจากใจได้อย่างดีเยี่ยม การสมาทานและถือธุดงควัตรของพระภิกษุทั้ง 13 ข้อนี้ จะไม่จำกัดด้วยระยะเวลา
ความสุขที่แท้จริง
เมื่อปล่อยใจเข้าไปสู่สภาวะภายในของกายนั้น ก็เกิดมีดวงแก้วใสสว่างมาก มีสภาพเป็นดวงแก้วที่ซ้อนๆกันอยู่เป็นสายหลายดวงมาก ตรงกลางของแต่ละดวงเป็นท่อกลวงเชื่อมต่อกัน ใจกระผมเหมือนถูกดูดเข้าไปในดวงแก้วที่ซ้อนๆกันนั้น เหมือนกับตนเองได้เข้าไปอยู่ในกลางดวงสว่าง มันช่างเป็นสภาวะใจที่สงบสุขอย่างพิเศษมาก
มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - เกวียน ๗ ผลัด ทางลัดสู่นิพพาน
ครั้นพระปุณณะเดินทางมาถึง ได้ไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ตามลำพัง แล้วขอโอกาสลาไปนั่งปลีกวิเวกในป่าอันธวัน เมื่อพระสารีบุตรเถระทราบข่าวนั้น จึงรีบติดตามไป และได้สนทนาธรรมกับท่านว่า “ท่านผู้มีอายุ ท่านประพฤติพรหมจรรย์เพื่ออะไร” พระปุณณะตอบว่า “ประพฤติพรหมจรรย์เพื่ออนุปาทาปรินิพพาน”
มงคลที่ ๑๗ สงเคราะห์ญาติ - รสแห่งความคุ้นเคย
ความไม่มีโรคภัยไข้เจ็บถือเป็นลาภอันประเสริฐ แม้จะเป็นเศรษฐีมีทรัพย์สมบัติมากมาย แต่หากถูกโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนแล้ว จะแสวงหาความสุขแบบชาวโลกทั่วไป ก็ได้ไม่เต็มที่ เพราะความผิดปกติของสังขารร่างกาย ดังนั้น พระพุทธองค์จึงตรัสว่า สุดยอดของความมีลาภแบบชาวโลกทั่วไป คือ ขอให้เราเป็นผู้ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ
อนภิรติชาดก ชาดกว่าด้วยจิตขุ่นมัว ไม่ขุ่นมัว
ความสำเร็จในมรรคผล การบรรลุญาณสมาบัติของผู้ปฏิบัติกรรมฐานนั้น เกี่ยวข้องด้วยความสมถะสันโดษหลุดพ้นจากกิเลสอันอยากได้อยากมีเป็นอย่างยิ่ง ผู้ปฏิบัติภาวนา แม้สำเร็จญาณระดับใดแล้วก็ตาม แต่หากรับเอาอาสวะกิเลสเข้าจิตใจ แม้น้อยนิด ญาณวิเศษที่พากเพียรมา ก็จักเสื่อมลงถดถอยลงสิ้น
ท่าทีต่อสงฆ์ในยุคปัจจุบัน
พระภิกษุตามวัดต่าง ๆ มีอยู่เป็นจำนวนมาก ที่ตั้งใจรักษาศีล ปฏิบัติธรรม ฝึกจิต ยินดีในความมักน้อย สันโดษ แต่สื่อไม่ได้นำข่าว ในด้านดีของพระมาเสนอต่อสาธารณชน ผู้คนในสังคมจึงพากันเข้าใจว่า พระดี ๆ หาไม่ได้แล้ว
เทวธรรมชาดก-ชาดกว่าด้วยธรรมของเทวดา
“ดูก่อนภิกษุในศาสนาของเรานี้ ล้วนสรรเสริญคุณของความเป็นผู้มักน้อย สันโดษ รักสงบ เพียรผลาญกิเลสให้สิ้นไปมิใช่หรือ? แล้วทำไมท่านกลับถึงทำสิ่งไม่ควรเช่นนี้เล่า” พระภิกษุเจ้าสำรวย ได้ฟังคำพระพุทธเจ้าแล้ว แทนที่จะสำนึกผิดกลับบันดาลโทสะ ประชดประชัน ทำสิ่งมิควรอีก
