ความสุขเริ่มต้นที่ไหน

คำถาม : มีคุณโยมท่านหนึ่งถามมาว่าความสุขใครๆ ก็ต้องการแต่ไม่ทราบว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหน

ออกแบบชีวิตด้วยตนเอง (๑)

นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่า ทานและการรบมีผลเสมอกัน พวกวีรบุรุษแม้มีน้อย ย่อมชนะคนขลาดที่มีพรรคพวกมากได้ ถ้าบุคคลเชื่อกรรมและผลของกรรมอยู่ ย่อมให้สิ่งของแม้น้อยได้ เพราะฉะนั้นแล ทายกนั้นย่อมเป็นผู้มีความสุขในโลกหน้า

เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๔)

ความงามยามราตรีอยู่ที่รัศมีแห่งแสงจันทร์ ความงามของดวงตะวันอยู่ที่การทอแสงให้กับสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย

เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(4)

ชนเหล่าใดไม่มีเพื่อนสอง อยู่คนเดียว ย่อมไม่รื่นรมย์ ย่อมไม่ได้ปีติเกิดแต่วิเวก ชนเหล่านั้นถึงจะมีโภคสมบัติเสมอด้วยพระอินทร์ ก็ชื่อว่าเป็นคนเข็ญใจ เพราะได้ความสุขที่ต้องอาศัยผู้อื่น

มงคลที่ ๑๙ งดเว้นจากบาป - สัตว์ร้าย รักษาอุโบสถ

สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเที่ยว หาอาหาร เห็นช้างตายอยู่ข้างทาง มันดีใจคิดว่า เป็นลาภลอยชิ้นใหญ่ของเราแล้ว จึงตรงเข้าไปกัดที่งวง แต่กัดไม่เข้า จึงเปลี่ยนไปแทะที่งา ก็รู้สึกเหมือนกับแทะแผ่นหิน กัดที่หาง ก็รู้สึกเหมือนกัดสากตำข้าว ครั้นกัดช่องทวารหนักก็รู้สึกว่า ได้กินเนื้อนุ่มๆ จึงเกิดติดใจมุดเข้าไปอยู่ข้างในท้องช้าง แล้วกัดกินเครื่องในอย่างเอร็ดอร่อย

อานิสงส์ของการให้ที่พักและที่สร้างวัด-ที่นี่มีคำตอบ

การที่ลูกหาสถานที่พักให้พระภิกษุและอุบาสกระหว่างเรียน และหาสถานที่สร้างวัดไทยนางาโน่ ประเทศญี่ปุ่น และบุญที่ได้ใช้บ้านเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม จะมีอานิสงส์อย่างไรบ้าง

ทางลัด ในการเข้าถึงธรรม

การฝึกสมาธิ จนมีสภาพใจที่รวมหยุดนิ่งนั้น อาจเป็นเรื่องยากสำหรับหลายคน เพราะกว่าใจจะรวมเป็นหนึ่งจนได้ปฐมฌาน (เข้าถึงดวงปฐมมรรค) ต้องผ่านขั้นตอนต่างๆ ไปตามลำดับขั้นก่อน ซึ่งเราเรียกขั้นตอนนั้นว่า “องค์แห่งฌาน”

กระต่ายน้อยในดวงจันทร์(ทานปรมัตถบารมี)

เมื่อให้ทานอันเลิศ บุญอันเลิศย่อมเจริญ อายุ วรรณะ ยศ เกียรติ สุข และกำลังอันเลิศก็เจริญ

กฐิน 100 ปี คุณยายอาจารย์ฯ

การมาร่วมงานกฐิน 100 ปีคุณยายอาจารย์ในครั้งนี้ มีแต่ได้กับได้ คือได้ทั้งบุญ ได้ทั้งของที่ระลึกเอาไว้นึกถึงบุญประวัติศาสตร์ในวันนี้ นั่นก็คือ รูปและล็อกเกตคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย แถมยังได้ความปลื้ม ที่ปลื้มแสนปลื้ม ปลื้มล้านปลื้ม ปลื้มไม่รู้จบเลยจริงๆ เป็นวันที่ทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้ไม่มีวันลืมเลือนไปตลอดชีวิต......

ส่องธรรม ล้ำภาษิต : ตกทุกข์ก็สุขได้

ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ คนมีปัญญา เมื่อถึงคราวตกทุกข์ ก็ยังหาสุขได้ (๒๗/๒๔๔๔)