เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (14)
พระเดชพระคุณพระครูสมุทรกวี เจ้าคณะอำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม ท่านเป็นชาวจังหวัดสุพรรณบุรี บวชเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเด็กที่วัดสองพี่น้อง และเมื่อปี พ.ศ.2498 ท่านได้ย้ายมาเรียนที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ และได้มีโอกาสใกล้ชิด พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) และท่านยังเป็นสามเณรอีกรูปหนึ่ง ที่ได้พบได้เห็นและได้ยินได้ฟังเรื่องราวต่างๆ จากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯด้วยตนเอง
ประธานสมัชชามหาคณิสสร รับถวายปัจจัยสนับสนุนการสอบพระอุปัชฌาย์ จากเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
ประธานสมัชชามหาคณิสสร รับถวายปัจจัยสนับสนุนการสอบพระอุปัชฌาย์ จากเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี
พิธีมอบประกาศนียบัตรบาลี ชั้นประโยค 4-5-7-8
พระภิกษุ-สามเณรวัดพระธรรมกาย จำนวน 98 รูป เข้าร่วมพิธีรับมอบประกาศนียบัตร ที่สอบได้เปรียญธรรม 4-5-7-8 ประโยค
อยากสร้างพระ จึงได้มาเจอกับหมู่คณะ
เรื่องราวของหญิงคนหนึ่ง เนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนด้านการศึกษาตั้งแต่เด็กทำให้เธอต้องเปลี่ยนการเรียนจากสายสามัญ มาเรียนเป็นดีไซน์เนอร์ออกแบบเสื้อผ้าตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปี...เมื่อเรียนจบเธอเป็นดีไซน์เนอร์ และช่างเสริมสวยที่มีฝีมือมาก เป็นที่ต้องการของโรงเรียนเสริมสวย และสถาบันเสริมความงามหลายแห่ง...ชีวิตผกผัน ทำให้เธอต้องไปเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณีข้ามชาติ...ต่อมา ด้วยความคิดที่อยากจะทำบุญสร้างพระ ทำให้เธอได้มีโอกาสพบกับหมู่คณะ เส้นทางของการสร้างบารมีจึงได้เริ่มขึ้น
ผมมีปัญหาเรื่องความคิด
มีคุณโยมท่านหนึ่งถามมาว่า ผมมีปัญหาเรื่องคิด เวลาได้ยินเรื่องอะไรที่ไม่ดีผมมักจะคิดไม่ดีตาม แล้วก็จำได้และคิดซ้ำบ่อย ๆ ฝึกนั่งสมาธิก็ไม่หาย ผมควรแก้อย่างไรดีครับ?
ประเภทของสมาธิ
ทาลิปสติกทีไร เกือบตายทุกที
นอกจากนี้ตั้งแต่โตเป็นสาว เริ่มรู้จักทาลิปสติก แต่ลูกทาลิปสติกไม่ได้ เกือบทุกครั้งที่ลูกทาลิปสติกไม่ว่ายี่ห้อไหน ชนิดไหนก็ตาม พอทายังไม่ทันทั่วปาก ลูกแทบขาดใจตาย
ฟื้นขึ้นมาก็หักดิบทันที
หญิงไทยในต่างแดน...คุณพ่อของเธอมีอาชีพทำสวนผลไม้ เสียชีวิตเมื่ออายุ 70ปี แต่เรื่อน่าแปลก คือ ศพของท่านเผาอย่างไรก็ไม่ไหม้ จนคุณแม่ของเธอต้องอธิษฐานขออนุญาต จึงเผาได้...สามีของเธอ เคยชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ วันหนึ่งเขาไอแล้วสลบไป เมื่อฟื้นขึ้นมา ก็หักดิบเลิกสิ่งเหล่านั้นทันที...ลูกชายคนโตของเธอ เมื่ออายุ 17ปี ป่วยเป็นมะเร็งที่ต่อมน้ำเหลืองขั้นสุดท้าย หมอบอกว่า ไม่รอดแน่ แต่กลับหายได้เมื่ออายุ 19ปี
我的丈夫,谁别碰
每个女生都不想当大老婆,但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉,从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是:脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药,医治了我的心灵,以毅力添满了它,把痛苦化成宇宙中最好的快乐。