สัมมนาพิเศษแนวทางการสร้างสันติภาพโลกที่ยั่งยืน

วัดพระธรรมกายได้จัดสัมมนาพิเศษ เรื่อง “แนวทางการสร้างสันติภาพโลกที่ยั่งยืน” เนื่องในเทศกาลมาฆบูชา และครบรอบ 50 ปี วัดพระธรรมกาย

วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย จัดแสดงพระธรรมเทศนาสุจริตธรรมกถา

วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดแสดงพระธรรมเทศนากัณฑ์ “สุจริตธรรมกถา

มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ครั้งหนึ่งในชีิวิตของลูกผู้ชาย

"ดูก่อนโสณะ พรหมจรรย์มีภัตรหนเดียว ต้องนอนผู้เดียวตลอดชีวิต เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก ท่านเป็นคฤหัสถ์อยู่ในเรือน จงหมั่นประกอบพรหมจรรย์อันมีภัตรหนเดียว นอนผู้เดียว ซึ่งเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเถิด" แม้พระอาจารย์จะทักเช่นนี้ แต่ด้วยมโนปณิธานอันแน่วแน่ที่จะบวชให้ได้ ท่านเพียรเข้าไปขออนุญาตพระเถระถึง ๓ครั้ง

พลังแรงเชียร์

เสียงเชียร์ ส่งกำลังใจ แรงฮึดที่เกิดขึ้น มีที่มาอย่างไร

คนดีที่โลกต้องการ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ เป็นบัณฑิต ฉลาด เป็นสัตบุรุษ ครองตนอันไม่ขาดจากแก่นสาร ไม่ถูกประหารจากคุณธรรม เป็นผู้ไม่มีโทษ ผู้รู้ไม่ติเตียน และได้บุญมากด้วยธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล เป็นบัณฑิต

หางานอย่างไร ให้ได้งาน วิธีการหางานให้ได้ดังใจต้องการ

เป็นผู้ที่อยากทำงาน ไม่ใช่แค่เพียงอยากได้เงินเดือนเท่านั้น แต่ต้องมีใจรักในงานที่จะทำด้วย อยากทำและพอใจในงานจัดระเบียบความคิดให้มองงานในแง่ที่ดี มีความเฉลียวฉลาด มีสามัญสำนึก และความสามารถในการ “รักที่จะเรียนรู้”

รู้ทันน้ำเสียเราเคลียร์ได้-ความรู้รอบตัว

น้ำเสีย...อาจมีสารอินทรีย์หรือออกซิเจนอยู่ก็เป็นได้ เมื่อน้ำท่วมกลายเป็นน้ำขัง แล้วก็แปรสภาพเป็นน้ำเสีย ส่งกลิ่นเหม็นและไม่ใส ดูยังไงก็ไม่น่ามอง

สุขวิหารีชาดก ชาดกว่าด้วยสุขอันเกิดจากการบรรพชา

สมเด็จพระภัททิยะตัดสินพระทัยออกผนวชในพระพุทธศาสนา ได้บำเพ็ญเพียรจนหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ เดินทางภิกขาจารไปทุกหนทุกแห่งโดยลำพัง พระองค์ได้พบกับความสุขอย่างแท้จริง ด้วยไม่ข้องอยู่กับอิสริยยศและอันตราย จึงเปล่งอุทานขึ้นว่า “ เฮ้อ สุขจริงหนอ สุขจริง ”

เรียงความวันสุนทรภู่ ตัวอย่างการเขียนเรียงความสุนทรภู่

เดือนมิถุนายนเป็นเดือนที่มีความสำคัญเด็กๆจะต้องเขียนเรียงความวันสุนทรภู่ วันนี้มีตัวอย่างการเขียนเรียงความวันสุนทรภู่ดังนี้...

โทษของการห้ามสามีทำบุญ

วันและคืนย่อมล่วงไปๆ ชีวิตย่อมดับไป อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย ฉะนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น คนพาลทำบาปกรรมอยู่ ย่อมไม่รู้สึกตัว ภายหลังเขาย่อมได้รับทุกข์อันเผ็ดร้อน เพราะบาปกรรมนั้นมีวิบากเลวทราม