มองโกล มองไกล ตอนที่ 1
ภารกิจของกองทัพธรรม เพื่อขยายอาณาจักรแห่งสันติสุข สู่มองโกลเลียครั้งนี้ เริ่มขึ้นในวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ.2549 โดยกองทัพธรรมได้ควบนกเหล็กออกจากสุวรรณภูมิ ในเวลาตีสองครึ่ง เหินฟ้าสะกดรอยตามกองทัพม้าของจอมพลเจงกีสข่าน ไปถึงมองโกเลียตอน 3ทุ่ม โดยมีหมอบาซล่า และท่านมุงจากาล มารอรับด้วยความอบอุ่น แต่อากาศในขณะนั้นอุณหภูมิติดลบ 4องศาเซลเซียสเจ้าค่ะ
เขาทำได้ ผู้ชายทุกคนทำได้ คุณก็ทำได้
ผมเดินทางมาจนถึงประเทศลาว ที่นี่ผมได้พบกับคนญี่ปุ่นคนหนึ่ง เราพูดคุยกันแล้วเขาก็บอกผมว่า เขาจะบวชเป็นพระภิกษุในโครงการบวชพระธรรมทายาทสำหรับชาวญี่ปุ่น ที่จะจัดขึ้นที่วัดพระธรรมกาย ประเทศไทย ผมฟังแล้วสะดุดใจอยากจะร่วมบวชด้วย เพราะผมเองก็สนใจในเรื่องพระพุทธศาสนามาก่อน แต่ยังไม่มีโอกาสได้ศึกษาอย่างจริงจัง
วันนี้วันที่ 50 นับจากวันเข้าพรรษา : ในท้องมีพระ
นับจากวันเข้าพรรษามา 50 วันแล้ว ก็เหลืออีก 40 วัน ตอนต้นพรรษาเราได้ตั้งใจเอาไว้ว่า ให้พรรษานี้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรม คำเต็มคือบรรลุพระธรรมกาย ซึ่งมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลก จะรู้หรือไม่รู้ จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม ล้วนมีพระธรรมกายภายในทั้งสิ้น ซึ่งหน้าตาเหมือนกันหมด ลักษณะก็เหมือนกัน เป็นกายตรัสรู้ธรรม เป็นพระรัตนตรัยภายใน เป็นกายผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว เป็นที่พึ่งที่ระลึกของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ของมวลมนุษยชาติทั้งปวงพรรษานี้ทุกคนก็จะต้องตั้งใจปฏิบัติให้พบพระให้ได้
กินให้เป็นยา
อาหารเป็นสิ่งสำคัญสำหรับร่างกาย ซึ่งให้ทั้งพลังงานและสารที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตและดูแลร่างกาย แล้วเราจะใช้อาหารเป็นยารักษาโรคได้อย่างไร
ด้วยอานุภาพบุญ
อยู่ดีๆ ลูกก็เกิดอาการท้องอืดและบวมขึ้นค่ะ ลูกสงสัยว่าจะเป็นเนื้องอกที่มดลูกอีก จึงไปหาคุณหมอคนเดิม ในวันอังคารที่ 30 ธันวาคม พ.ศ.2551 ในขณะที่คุณหมออัลตร้าซาวด์บริเวณมดลูกอยู่นั้น คุณหมอบอกว่าไม่ได้เป็นเนื้องอกที่มดลูก แต่เมื่ออัลตร้าซาวด์ขึ้นไปช่องท้องช่วงบน กลับพบเนื้องอกที่ตับยาวประมาณ 5เซนติเมตร
ทำทุกอิริยาบถ
หยุดเท่านั้นจึงเป็นตัวสำเร็จ ที่ทำให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้อย่างอื่นไม่สำเร็จ หยุดอย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้
อะไรเป็นสิ่งที่ควรจะทำเพื่อตัวเอง
ฉันคิดว่า ถ้าคนทั่วโลกมานั่งสมาธิ โลกจะสงบสุข เพราะพวกเขาจะยุ่งแต่เรื่องของตัวเอง ไม่ไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน ทำแต่ในสิ่งที่ควรทำ ว่าแต่ฉันก็ยังไม่เคยเห็นโลกที่สงบสุขอย่างนี้สักที เมื่อตอนอายุ 20ปี ฉันเคยตั้งคำถามว่า "อะไรเป็นสิ่งที่ควรจะทำเพื่อตัวเอง" แต่ฉันก็ยังหาคำตอบไมได้ จนบัดนี้ฉันรู้แล้วว่า "สมาธินี่แหล่ะ คือ สิ่งที่ฉันควรจะทำเพื่อตัวฉัน"
ลูกผู้ชายอย่างเรา ฟ้าไม่กลัว ดินไม่เกรง
ผมอดีตธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม 100 ปีคุณยายอาจารย์ “บัณฑิต ตระกูลคูศรี” ขอรายงานตัวกับหลวงพ่อในฐานะที่ผ่านการอบรมเป็นบัณฑิตทั้งทางโลกและทางธรรม ครับ แม้ผมจะเป็นแมนเต็มตัวไม่เคยกลัวใครประเภท “เทียนปู๋พ่า ตี้ปู๋พ่า” คือฟ้าไม่กลัว ดินไม่เกรง จะกลัวอย่างเดียวคือบวชที่วัดพระธรรมกายนี่แหละ มันกังวลคิดไปสารพัด ทั้งห่วงงาน ทั้งห่วงครอบครัว ทั้งกลัวติดใจเดี๋ยวอยู่ยาวแบบที่เค้าชอบลือกัน
การไปเที่ยวดิสโก้เธคหรือเที่ยวกลางคืนทางพุทธศาสนาถือว่าบาปหรือไม่
การไปเที่ยวดิสโก้เธคถือว่าเป็นอบายมุขชนิดหนึ่ง คนที่ประพฤติอย่างนั้น พระพุทธองค์ตรัสว่ากำลังเดินอยู่บนเส้นทางแห่งความหายนะ ความประพฤติบางอย่าง ที่เราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แต่กามมันกำเริบโดยไม่รู้ตัว
ตะลึง! สมภารขุดพบพระพุทธรูป ทองคำแท้หนัก14กก. มีค่านับสิบล้าน