ว.วชิรเมธีผู้ติดปีกให้ธรรม

โชโชโลซ่า ตอน "จิ๋ว แต่ แจ๋ว"

แต่ทว่า เมื่อไม่นานมานี้ ได้ปรากฏมีนิมิตหมายใหม่ เป็นอะไรที่ "อินเทรนด์" สุดๆ เพราะความแตกต่างที่พอกพูนสะสมมานับร้อยนับพันปี กำลังจะหลอมรวมเป็น "ความเหมือน" หนึ่งเดียว เพราะ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเคปทาวน์ เซ้าท์แอฟริกา ได้จัดปฏิบัติธรรมพิเศษ รวมผู้คนจากสามสีผิว จำนวนสิบกว่าคน แม้จะจิ๋วแต่ก็แจ๋ว

อกหัก รักสะดุด ดวงกุด ระกำทรวง

จึงปล่อยใจให้โล่งๆ แล้วอยู่ๆมันก็วูบไปอีก เหมือนกับโดนดูด ตกลงไปในหลุมอะไรสักอย่าง ที่สว่างมาก จนมองเห็นอะไรบางอย่างอยู่ที่กลางท้อง ตอนแรกยังไม่ชัดเจน พอทำใจเฉยๆภาพองค์พระก็ชัดเจนขึ้น องค์พระใสแจ๋วเลยเจ้าค่ะ ในท้องเราไม่มีอะไรเลย มีแต่องค์พระ มีแต่ความใสอยู่ในนั้น ลูกมีความสุขมาก แล้วน้ำตาเย็นๆก็ไหลออกมาเอง

บังคลาเทศ ดินแดนอันลึกล้ำ

หากมองอุปนิสัย ชาวบังคลาเทศนับว่าเป็นคนโอบอ้อมอารี ห่วงใยซึ่งกันและกัน ถ้ามีแขกมาเยี่ยม เจ้าของบ้านจะต้อนรับด้วยน้ำใสใจจริง แถมจะไม่ยอมให้กลับวันนั้น ต้องชักชวนให้พักค้างต่อหลายๆวัน หากเป็นชาวพุทธจะพาแขกไปกราบพระประจำหมู่บ้านก่อนด้วย

เผยผลวิจัยจุฬาฯ เด็กไทย 2 ใน 5 มีโอกาสเสียคน

นม+น้ำอัดลม = สูญ

ความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุ

นั่งไปซักพัก แล้วผมก็ได้พบกับแสงสว่างที่ไม่แสบตา รู้สึกเย็นตาและเย็นใจมากๆ ตอนนั้นจิตใจผม มีความสุขมากๆ ครับ เป็นสุขที่เกินบรรยายจริงๆ สุขกว่าการร้องเพลง สุขกว่าการรับประทานอาหาร สุขกว่าสุขทางโลก ทางโลกสุขชั่วประเดี๋ยวประเดียว เหมือนอิ่มแล้วก็กลับมาหิวใหม่ แต่ความสุขภายในที่ผมได้ในตอนนี้ เป็นความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุครับ

ป่วยหาย ตายฟื้น ได้ทรัพย์คืน...อัศจรรย์

ชีวิตของผู้หญิงไทยในบาห์เรน …สามีของเธออยู่ๆก็ป่วยเป็นอัมพาธ แต่อยู่ๆก็หายได้เองอย่างน่าอัศจรรย์ …ลูกชายของเธอ เกิดมาไม่มีอวัยวะขับถ่าย ต้องผ่าตัดเปิดช่องให้ของเสียออก แต่แล้ววันหนึ่ง หลังจากหมอลงความเห็นว่าเขาตายแล้ว เขากลับฟื้นขึ้นมาและหายเป็นปกติ …

บ้านผีสิง

หญิงคนหนึ่ง ภายหลังจากที่เธอเดินตกท่อ หัวเข่าถูกกระแทกจนกระดูกร้าว เธอก็ป่วยด้วยอาการประหลาด กล่าวคือ มีตุ่มขึ้นเต็มตัว มีลักษณะ ไม่มีเลือด ไม่มีหนอง ไม่เจ็บ ไม่คัน แต่รักษาไม่หาย มิหนำซ้ำ ยังมีอาการปวดท้อง หมอตรวจดูพบว่า ที่ท้องมีก้อนขวางเป็นลำยาว แต่พอเอ็กซ์เรย์ดูแล้วก็ไม่พบอะไร จากที่เธอเคยเป็นคนอ้วน กลับกลายเป็น ผอม ดำ แก่ ไม่มีราศี…หลังจากที่เธอเสียชีวิตไปได้ 1 ชั่วโมง ผิวพรรณของเธอก็กลับเป็นเหมือนเดิม ลักษณะที่เคยเห็นตอนป่วยนั้นได้หายไปจนหมด…เธอป่วยเป็นอะไรกันแน่…

ลูกเลี้ยงรันทด

ผู้หญิงคนหนึ่ง...คุณแม่ของเธอหนีตามคุณพ่อมา และได้มาทราบในภายหลังว่า คุณพ่อมีลูกมีเมียอยู่ก่อนแล้ว ต่อมา เมื่อเธออายุประมาณ 4 เดือน คุณแม่ทนอยู่กับคุณพ่อไม่ได้จึงได้พาเธอหนีมาอยู่กับคุณตาคุณยาย พอเธออายุได้ 2 ปี คุณแม่ก็มีสามีใหม่ และมีลูกกับสามีใหม่อีก 3 คน...พอเธออายุได้ 4 ปี ก็ต้องไปช่วยคุณแม่ทำงานและเลี้ยงน้องๆ...พ่อเลี้ยง ไม่ชอบเธอ มักจะด่าว่า ทุบตีเธอเสมอๆ เธอต้องกินข้าวกับน้ำปลา หรือซีอิ๊ว เป็นประจำเพราะพ่อเลี้ยงไม่ให้เธอกินกับข้าวของเขา...เธอมีโอกาสได้เรียนหนังสือ เพราะมีผู้หญิงมีฐานะดี มาขอไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม...เธอใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นครูใหญ่...ด้วยความพากเพียร เธอก็ได้เป็นครูใหญ่สมใจ และได้เป็นเจ้าของโรงเรียนอนุบาล ได้เป็น Woman of the year 2001 ได้รับรางวัลบุคคลดีเด่นอีกมากมาย...