ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 153
“โอว...สาลิกาจ๋า เธอช่างดีเหลือเกิน ฉันได้คุยกับนางนกสาลิกามามากต่อมาก ยังไม่เคยเห็นใครที่ทั้งสวยและจิตใจงดงามอย่างเธอมาก่อน” คำป้อยอของสุวโปดกเห็นจะถูกอกถูกใจของนางสาลิกาอย่างมาก มิตรภาพแรกพบระหว่างนกทั้งสองกำลังเป็นไปได้อย่างสวยงาม ด้วยวาจาอันไพเราะที่ต่างฝ่ายต่างมีให้ซึ่งกันและกัน
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 142
ยามใด ที่พราหมณ์เกวัฏส่องดูใบหน้าของตนบนกระจก มองเห็นรอยแผลเป็นที่หน้าผากทีไร ก็ให้เป็นเดือดเป็นแค้น จนไม่อาจที่จะสกัดกลั้นเพลิงโทสะที่เดือดพล่านอยู่ภายในใจได้ ถึงกับขบกรามแน่น แล้วเปล่งเสียงคำรามออกมาดังๆ ด้วยแรงแค้นแรงอาฆาตที่สุมแน่นอยู่เต็มหัวอก
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 131
จากตอนที่แล้ว พระเจ้าจุลนีเสด็จทรงม้าพระที่นั่งควบไปอย่างรวดเร็ว ครั้นพระองค์ทรงเห็นว่าเสด็จมาไกล จึงทรงรั้งม้าพระที่นั่งให้ชะลอฝีเท้าลง รอขบวนม้าพระที่นั่งของพระราชาทั้งร้อยเอ็ดพระองค์เสด็จมาทัน จากนั้นจึงเสด็จพระราชดำเนินต่อไปตามปกติ
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 132
พราหมณ์อนุเกวัฏได้คิดอย่างรอบครอบแล้ว ก็ตอบรับด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่นว่า “ท่านบัณฑิต ความภาคภูมิใจอันใดเล่าในชีวิต ที่จะมาเทียบเท่ากับการที่ได้รับใช้ชาติบ้านเมือง และยังมีส่วนได้ช่วยงานท่านบัณฑิตอีก ท่านจะให้ข้าพเจ้าทำอะไร จงบอกมาเถิด หากว่าสิ่งนี้จะเป็นประโยชน์แก่แผ่นดินเกิด ต่อให้ต้องสละชีวิต ข้าพเจ้าก็ยินดี”
อย่าวิจารณ์นายจ้าง ถ้าทำงานกับเขาแล้วไม่มีความสุข ก็ลาออกซะ
คำคมสอนใจกับธรรมะใสๆ ที่ให้แง่คิดมุมมองดีๆ กับชีวิต สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ เพื่อประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น
หมดทุกข์สุขสุดแล้ สุขล้ำกว่าสวรรค์
ลูกตั้งใจปฏิบัติธรรมต่อไป เพราะเวลาชีวิตเหลือน้อย ต้องติวเข้มเต็มที่ ลูกปรารถนาพระธรรมกายภายในเป็นที่พึ่ง พระธรรมกายภายในช่วยประดับประดาชีวิตลูกให้มีความสุข การได้นั่งสมาธิ ได้เพลินอารมณ์ชมธรรมชาติในสถานที่ปฏิบัติธรรม และทำกิจกรรมต่างๆ ช่วยให้มีความสุข สงบ สบาย บันเทิงเริงอารมณ์
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 31
พวกราชบุรุษชุดเดิมก็ได้ไปป่าวประกาศให้ชาวบ้านปา จีนยวมัชฌคามทราบว่า “เจ้าเหนือหัวมีพระราชประสงค์จะทรงเล่นน้ำในสระ ดังนั้น ขอให้ชาวบ้านปาจีนวยมัชณคามจงส่งสระโบกขรณีอันดารดาษด้วยบัวเบญจพรรณมาถวาย พระองค์ โดยให้นำมาไว้ในพระราชวัง ภายในชั่วเวลา ๗ วัน หากไม่อาจส่งมาได้ จักต้องถูกปรับสินไหมพันกหาปณะ”
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท ตอน หุบยิ้มไม่ได้
ผมสนใจดูแต่ดวงแก้ว เป็นการเห็นด้วยความรู้สึกในใจ ไม่ได้เห็นด้วยสายตาครับ พอนิ่งไปมากๆ ขนก็จะลุกซู่ๆ จากแขนขึ้นไปที่หน้าอก จิตใจอิ่มเอม สบาย ยิ้มแทบไม่หุบ หุบไม่ลงเลยครับ
หว่อ อ๊าย หนี่...กฐินนี้เพื่อเธอ
ชายคนหนึ่ง เป็นคนรักครอบครัว ทำงานหนักเพื่อให้ครอบครัวสุขสบาย ส่งเสียให้ลูกๆได้เรียนสูงๆ จะได้มีอาชีพที่ดี ไม่ต้องเหนื่อยยากลำบากเหมือนกับเขา...ต่อมา เขาได้ล้มป่วย เป็นมะเร็งปอดระยะที่3 เขาอยากที่จะสร้างบุญใหญ่ ด้วยการเป็นประธานรอง กฐินปี พ.ศ.2549 แต่ขณะนั้นครอบครัวยังไม่พร้อม...เมื่อพร้อมที่จะทำบุญ เขาก็ได้ละโลกเสียแล้ว ภรรยาของเขาได้ทำตามความต้องการของเขา เพื่อให้บุญนี้เป็นเสบียงติดตัวเขาไปทุกภพทุกชาติ
ทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดเจดีย์ ตอนที่ 3
ในวันที่เธอตัดสินใจนำเงินสดๆออกมานั้น เธอมานั่งคุกเข่าต่อหน้ารูปของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แล้วถึงกับขนลุกและร้องไห้ออกมา ปลื้มปีติจนพูดไม่ออกจริงๆ เธอรำพึงว่า “ความตระหนี่มันไม่ดีเลย” ทันทีที่ตัดสินใจทำ เธอก็รู้สึกว่า เบา โปร่ง สบาย อย่างนี้นี่เอง
