พรรษานี้ “ยกชั้น...เข้าถึงธรรม”
พระธรรมทายาทแสนรูปรุ่นเข้าพรรษา ต่างมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ ผู้เข้าถึงพระรัตนตรัย ภายในพรรษานี้ให้ได้
MV วันเข้าพรรษา เข้าถึงธรรม
คำร้อง: ธรรมรักษ์ ทำนอง/เรียบเรียง/ขับร้อง: ปัญจสิขะ
มงคลที่ 37 - จิตปราศจากธุลี - รักษาใจให้เข้าถึงธรรม
ตั้งแต่บวชมา อาตมามีความสุขในเพศสมณะตลอดทั้งวันทั้งคืน จิตใจโปร่งโล่งเบาสบาย ไม่มีความกังวลใดๆเลย และทำความเพียรตลอดเจ็ดวัน พอถึงวันที่แปดจึงได้สำเร็จกิจอันสูงสุดในพระพุทธศาสนา อยู่จบพรหมจรรย์ เป็นผู้ไม่เคยยินดีในลาภสักการะสรรเสริญ ไม่เคยมีอาพาธเลยแม้แต่น้อย จึงไม่ต้องแสวงหายามารักษาสรีรยนต์นี้
เพราะตาดี มีบุญ เกื้อหนุนให้เข้าถึงธรรม
จนในที่สุด ความรู้สึกของลูกก็หมดไป ไม่รู้สึกปวดเมื่อย สบายตัว องค์พระในดวงแก้วเริ่มผุดขึ้นมาให้เห็นในมุม Top-view ผุดขึ้นมาทีละองค์เป็นสาย เหมือนภาพในจอ DMC ในใจของลูกเปลี่ยนจากการภาวนาเป็นการนับองค์พระ แต่นับไม่ทัน ลูกก็เลยเกิดความอยากเห็นองค์พระใสๆ ขึ้นมาแทนการนับ พออยาก องค์พระก็หายไป
หนุ่มน้อยชาวเขา ผู้เข้าถึงธรรม
ประมาณ 10นาทีกว่าๆ ผมก็รู้สึกเนื้อตัวเบาสบาย พอนั่งๆไปก็เหมือนกับมีอะไรมาเข้ากลางท้องครับ แล้วผมก็เห็นองค์พระใสๆ ผุดขึ้นมา ขึ้นมาองค์เดียว เห็นเต็มองค์ทีเดียวเลยครับ แล้วองค์พระก็มีแสงสว่างขึ้นมา สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันเลยครับ ผมก็นั่งต่อไปจนพระอาจารย์กล่าว สัพเพ... ผมจึงออกจากสมาธิ แล้วก็ลืมตา
แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม
พอดีกับที่ลูกได้ดู DMC พระเดชพระคุณหลวงพ่อแนะนำว่า “ให้เราเล่นตัว ทิ้งสิ่งที่เห็นนอกตัวทั้งหมด ยอมดูความมืดดีกว่า” ลูกจึงทำตาม คราวนี้นั่งมืดเป็นปีๆเลยค่ะ เวลานั่งก็จะได้แต่ความสบาย เห็นแสงสว่างบ้าง แต่ก็นั่งทุกวันไม่เคยเว้น พอมาได้หลักการวางใจจากพระอาจารย์ที่บ้านสวนอุบลฯ ก็เลยเน้นความสบาย พอใจสบายก็ค่อยๆน้อมลงไปในตัว
ทำสม่ำเสมอและถูกวิธี มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม
นับตั้งแต่ลูกปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ผลการปฏิบัติธรรมของลูกก็ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ ตามจำนวนชั่วโมงหยุดนิ่งของลูก ยิ่งนั่งทุกวัน ยิ่งหยุดนิ่งได้เร็วขึ้น ง่ายขึ้น ลูกจะใช้วิธีปรับอารมณ์ให้สบาย ปรับท่านั่งให้ถูกต้องเบาสบาย ขอเรียกว่า “ท่านางแบบ” เพราะจะเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับผู้ฝึกหัดใหม่ จากนั้นก็จะวางใจเฉยๆ ไม่คิดอะไร ไม่กำหนดนิมิต ปล่อยใจตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเรื่อยๆ
ลูกขอกราบเรียนด้วยความจริงจากใจว่า ประสบการณ์การนั่งสมาธิของลูกเจอแต่ 3ม. มาตลอด คือ มืด, เมื่อย, มึน ลูกพบกับความปวดเมื่อยร่างกายแบบสุดๆ ปวดศีรษะมาก ปวดต้นคอ ปวดกระบอกตา ปวดตามตัว เหมือนถูกทุบ มืดตื้อมืดมิด นึกนิมิตก็ลำบากยากเย็น แต่ลูกก็ไม่เคยย่อท้อ เมื่อมีเวลาลูกก็มาเข้าร่วมโครงการครั้งแล้วครั้งเล่า รวมเวลาแล้วมากกว่า 10ปี
มงคลที่ ๑๒ เลี้ยงดูบุตร - สงเคราะห์บุตรให้เข้าถึงธรรม
การเลี้ยงลูกตามหลักพุทธศาสนานั้น ต้องเริ่ม ต้นที่พ่อแม่ คือพ่อแม่ต้องทำตัวเป็นต้นแบบที่ดีให้แก่ลูก เราอยากได้ลูกที่มีคุณธรรมสูง มีความกตัญญูกตเวที พ่อแม่ก็ต้องฝึกฝนตนเองให้มีคุณธรรมเหล่านั้นด้วยและทำให้ลูกดูเป็นตัวอย่าง บุญในตัวของพ่อแม่จะดึงดูดให้ได้ลูกแก้วลูกผู้มีบุญที่เป็นยอดกตัญญู
จงเลือกเอาว่า ต้องการให้ลูกของเราเป็นคนดีในระดับใด เรามีสิทธิ์เลือก จะให้เป็นคนดีแบบทางโลก หรือเป็นคนดีที่แท้จริง ที่สมบูรณ์ทั้งทางโลกและทางธรรมก็แล้วแต่เรา เพราะพ่อแม่คือผู้เปิดโลกให้แก่ลูก แต่ถ้าจะเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีตามแบบอย่างของบัณฑิตทั้งหลาย ต้องแนะนำให้ลูกปฏิบัติธรรม ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
