ตักบาตรพระ จังหวัดพิษณุโลก

ภาพประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญนี้ เกิดขึ้นในวันเสาร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ.2551 บนถนนสายประวัติศาสตร์ ที่เล่าขานกันว่า เป็นเส้นทางที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ตีฝ่าวงล้อมเพื่อกอบกู้เอกราช ถนนสายนี้มีชื่อว่า “ถนนนเรศวร” ซึ่งทอดยาวเป็นเส้นตรงไปบรรจบกับ "สะพานเอกาทศรถ" แค่ได้ยินชื่อถนนกับสะพาน ก็ฮึกเหิมอยากจะทำบุญกันแล้ว

การค้นพบฮีทเตอร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก

แต่ถ้าห่างออกไปจากใจกลางเมืองเพียงเล็กน้อย เราจะเริ่มเห็นกระโจมเรียงติดๆกันเหมือนหมู่บ้าน แต่ละบ้านมีรั้วแยกจากกัน ในกระโจมจะมีเตาตรงกลาง แล้วใส่มูลวัวเป็นตัวทำความร้อนให้ทั้งกระโจมอุ่น โดยไม่ต้องใช้ฮีทเตอร์ เป็นภูมิปัญญาของชาวมองโกลค่ะ

เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จทั้งปวง

คุณครูไม่ใหญ่เคยบอกว่า “หากเรามีบุญมาก เราจะทำอาชีพอะไร เราก็จะอยู่ตรงยอดของอาชีพนั้น” เมื่อก่อนลูกไม่เข้าใจ แต่เดี๋ยวนี้ลูกเข้าใจแล้ว ไม่ว่าอาชีพครู เราก็เป็นยอดของครู อาชีพนักธุรกิจ เราก็เป็นยอดของนักธุรกิจ หรือแม้แต่การเป็นผู้นำบุญ มีหลายคนบอกว่าลูกเป็น Wonderful Amazing Woman แต่ลูกบอกว่า เปล่าเลย ลูกก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่มีหัวใจที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่น อาศัยแต่ “บุญ” เท่านั้น คือ สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จทั้งปวง

โลกสันติสุขในตัวของเรา

ตอนนั่งสมาธิที่วัด ผมพยายามนั่งให้สบายๆ หลับตาพริ้มๆ และค่อยๆสูดลมหายใจลึกๆ ให้เข้ากับคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หายใจเข้าผ่านจมูก แล้วนึกให้มีการเคลื่อนที่ช้าๆ ลงไปยังฐานที่7 ทำนิ่งๆ ฟังเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเรื่อยๆ แม้ผมจะยังไม่เข้าใจภาษาไทยมากนัก แต่น้ำเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็ช่วยพาผมดำดิ่งเข้าไปยังอีกโลกหนึ่ง เป็นโลกของสันติสุข

แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม

ลูกขอกราบเรียนด้วยความจริงจากใจว่า ประสบการณ์การนั่งสมาธิของลูกเจอแต่ 3ม. มาตลอด คือ มืด, เมื่อย, มึน ลูกพบกับความปวดเมื่อยร่างกายแบบสุดๆ ปวดศีรษะมาก ปวดต้นคอ ปวดกระบอกตา ปวดตามตัว เหมือนถูกทุบ มืดตื้อมืดมิด นึกนิมิตก็ลำบากยากเย็น แต่ลูกก็ไม่เคยย่อท้อ เมื่อมีเวลาลูกก็มาเข้าร่วมโครงการครั้งแล้วครั้งเล่า รวมเวลาแล้วมากกว่า 10ปี

ไมเคิล หว่อง คุณทำได้

คนส่วนใหญ่ มักเลือกเสียเงินเพื่อแลกกับสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิต โดยไม่รู้ว่าสมาธิเป็นของดีที่ทำได้เองฟรีๆ การที่ได้รู้จักสมาธิ ถือเป็นโอกาสที่ล้ำค่าที่สุด เหมือนได้พบกับสิ่งที่ทรงพลังมากที่สุด คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าสมาธิเป็นสิ่งที่ง่ายขนาดไหน กลับคิดว่า มันยากเกินความสามารถ แต่จริงๆแล้ว ไม่ยากเลย ผมมักจะรู้สึกเสมอๆว่า ชีวิตเป็นสิ่งที่ง่าย แต่มนุษย์นั่นแหละไปทำให้มันยาก

ถึงอยู่แสนไกล แต่ก็ไม่ตกบุญ

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ.2550 ที่ผ่านมา ทอมมี่และครอบครัวได้ร่วมบุญสร้างหลังคาทุกๆวัน วันละ1เหรียญบ้าง 2เหรียญบ้าง ทำบุญทุกวันไม่เคยขาดเลย จนในขณะนี้รวมเป็นจำนวน 74.50เหรียญโซโลมอน (ประมาณ 372.50บาท) บูชาธรรมคุณครูไม่ใหญ่ วันอาทิตย์ที่ 2 กันยายน พ.ศ.2550 ร่วมกับเพื่อนๆในโซโลมอน จำนวน 2ตารางเมตร

สมาธิ เป็นสิ่งที่ทำได้ ถ้าได้ทำ

ที่ผ่านมาลูกนั่งสมาธิอย่างไม่มีเป้าหมาย ลูกคิดว่า นั่งสมาธิขอแค่ความสงบ ความสบายก็พอ คือ ขอแค่ให้ได้นั่ง นั่งคือนั่ง ส่วนจะนิ่งรึเปล่า ลูกดูเบาไม่เคยที่จะสังเกตวิธีการที่ทำใจให้นิ่ง และจะนึกเสมอว่า ถ้าจะนั่งเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับเรา ลูกคงไม่มีบุญขนาดนั้น ลูกจึงได้พบกับความปวด และความเมื่อยเป็นรางวัล

ความประทับใจ ในวันเพ็ญ คืนวิสาขะ...

ภาพที่ปรากฏต่อสายตาสาธารณชนในวันนั้น เป็นภาพกองทัพธรรมที่สง่างาม ทัพหน้าเป็นเหล่าสมณะ งามอร่ามด้วยสีเหลืองทองของจีวร ตามด้วยทัพหลังของเหล่าพุทธบริษัทในชุดสีขาว ขาว เวลานั้นประมาณบ่ายสามโมงเศษ แสงแดดแผดกล้า จุดมุ่งหมายอยู่ที่บรมพุทโธ

บังคลาเทศ ดินแดนอันลึกล้ำ

หากมองอุปนิสัย ชาวบังคลาเทศนับว่าเป็นคนโอบอ้อมอารี ห่วงใยซึ่งกันและกัน ถ้ามีแขกมาเยี่ยม เจ้าของบ้านจะต้อนรับด้วยน้ำใสใจจริง แถมจะไม่ยอมให้กลับวันนั้น ต้องชักชวนให้พักค้างต่อหลายๆวัน หากเป็นชาวพุทธจะพาแขกไปกราบพระประจำหมู่บ้านก่อนด้วย