เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (2)
วันหนึ่งท่านมาพูดในโบสถ์ว่า “พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่เป็นของจริง” ท่านว่าอย่างนี้ แล้วก็ไม่อดจริงๆครับ อยู่กับหลวงพ่อก็สบายอย่างนี้ครับ
เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ
หลวงพ่อ...ท่านตั้งใจที่จะส่งเสริมให้พระเณรได้เรียนฝ่ายปริยัติ ส่วนฝ่ายปฏิบัติท่านสอนเอง ในที่ปีผมไปอยู่ที่นั่น เป็นปีแรกที่หลวงพ่อเปิดสำนักเรียน เปิดโรงเรียน ผมเรียกว่าเป็นนักเรียนรุ่นแรกของวัดปากน้ำ ในสมัยนั้นหลวงพ่อจะให้กำลังใจดีมาก ท่านส่งเสริมการเรียนอย่างดียิ่ง ยิ่งเป็นสามเณรเล็กๆ หลวงพ่อจะให้ความเมตตาเป็นพิเศษนะครับ
บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (3)
ตอนแรกๆที่กระผมลงเรียน ก็คิดว่าเนื้อหาวิชาที่เปิดสอนก็คงเหมือนในมหาวิทยาลัยทั่วไป แต่พอเรียนแล้วก็รู้ว่าไม่เหมือนกัน กระผมได้ประโยชน์มากกว่าที่กระผมคิดไว้ เพราะแต่ละวิชาไม่ได้ให้เพียงความรู้เท่านั้น แต่ยังอธิบายรายละเอียด และมีกิจกรรมที่เป็นแบบฝึกปฏิบัติ ให้สามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน และยังสามารถนำไปใช้ในการอบรมศีลธรรมตามโรงเรียนได้อีกด้วย
เวียงลอ รอคอย
เขาเป็นนักการเมือง...ได้มีโอกาสปกป้องผืนแผ่นดิน ซึ่งเป็นสมบัติของพระพุทธศาสนา และเป็นผู้ฟื้นฟู บูรณะ และรักษาเมืองโบราณ ณ ผืนแผ่นดินดังกล่าว ด้วยความปรารถนา อยากจะเห็นแผ่นดินไทย เป็นแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวของเขา ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
พบชาวบ้านลงแขกทำนา-เกี่ยวข้าวหาเงินส่งพระ-เณรเรียน
สามเณรแก้วแห่งบังคลาเทศ
กิจวัตรประจำวันของสามเณรทุกรูป คือ ตื่นนอนเวลา 3.00น. เริ่มเรียนพระสูตรตอนตีสี่ ปกติแล้วพระ เณร ส่วนใหญ่ในประเทศบังคลาเทศ ไม่มีการบิณฑบาต เพราะชุมชนชาวพุทธมีอยู่น้อย ยกเว้นในวัดใหญ่ๆเท่านั้น ช่วงบ่าย เริ่มเรียนหนังสือตั้งแต่เวลา 14.00น.
ชาวพุทธในยุคปัจจุบันของบังคลาเทศ
ความมั่นคงของพระพุทธศาสนาจะต้องประกอบด้วยปัจจัยที่สำคัญคือ ชาวพุทธต้องเป็นชาวพุทธที่แท้จริง มีความรู้ความเข้าใจในคำสอนของพระพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง โดยต้องศึกษาทั้งปริยัติ และปฏิบัติ เพื่อให้เกิดปฏิเวธ และปัจจัยที่สำคัญยิ่งอีกประการหนึ่งก็คือ ชาวพุทธจะต้องมีความสามัคคีกัน เว้นจากการให้ร้ายกัน พระพุทธศาสนาจึงจะมั่นคงอยู่ได้อย่างแท้จริง
แตนยักษ์ยึดโบสถ์ "พระ"ขยาด-ทิ้งร้าง
พลังสตรีใจสั่ง, พลังฝ่ามือเพชร
เธอเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน พ่อ-แม่มีลูกหลายคน เธอเป็นลูกคนที่สาม ต้องช่วยเลี้ยงน้องๆ ต้องช่วยพ่อ-แม่ทำงานตั้งแต่เด็กๆ ได้เรียนจบแค่เพียงชั้นประถม...เธอเคยคิดฆ่าตัวตาย เพราะน้อยใจ ทุกข์ใจ ถึงสองครั้ง...เมื่อเธอได้มาพบกับหมู่คณะ ได้ปฏิบัติธรรม เธอก็ได้พบกับความสุขจากภายใน และตั้งใจจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อการสร้างบารมี