ครูอาคม

ในวันที่เก็บกระดูกของคุณพ่อ พวกเราลูกๆตื่นเต้นกันมาก เมื่อพบว่ากระดูกของคุณพ่อมีเกล็ดแก้วระยิบระยับฝังอยู่ บางชิ้นเป็นสีชมพู มีเกล็ดแก้วเช่นกัน บางชิ้นก็เป็นสีนิล และในกองกระดูกนั้นยังพบดวงแก้วอีก 3 ดวงถูกหลอมเชื่อมติดกันอีกด้วย

อยู่ตรงนี้ ตรงนี้เอง

กลับไปมหาวิทยาลัยครั้งนี้จะไปเปิดชมรมพุทธแบบวัดพระธรรมกาย ส่วนชมรมพุทธแห่งองค์กรฉือจี้ซึ่งลูกเป็นประธานอยู่ ก็ได้มอบตำแหน่งและเก้าอี้ให้แก่รองประธานชมรมแล้วครับ เพราะลูกตั้งใจจะมาช่วยงานที่ศูนย์ ฯไทเปทุกสุดสัปดาห์ แม้จะต้องนั่งรถจากมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ภาคใต้ มายังเมืองไทเปที่อยู่ภาคเหนือของประเทศก็ตาม

กอดเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กอด, กราบเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กราบ

และหากแม่จะแสดงความเห็นอะไรขึ้นมาบ้าง ลูกทั้งสองคือคนโตและคนเล็กก็จะแผดเสียง ตะวาดอย่างก้าวร้าวว่า “หุบปาก ใครใช้ให้ออกความเห็น ไม่รู้เรื่องแล้วอย่าพูด…” คือแม่จะพูดอะไรเป็นผิดหมด และจะถูกดูถูกหาว่าโง่

มอเตอร์ไซด์ไต่ถัง

คุณแม่ของลูก หมอบอกว่า เป็นเส้นโลหิตตีบ แต่รักษาไม่หาย พอปี 2546 ลูกได้ชวนให้แม่ทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ ไม่นานแม่ก็หาย เดินได้เป็นปกติ (ทำไมแม่จึงหาย เป็นเพราะบุญที่หล่อหลวงปู่ ช่วยให้หายจริงหรือเปล่า )

ไม่ได้ตั้งใจ(ผิว)ดำ

เกือบจะพลาดขบวน เพราะนั่งธรรมะไม่สม่ำเสมอ

เสียงวิญญาณจากโทรศัพท์

วันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มา ขอ พูดกับคุณน้าของลูก น้องชายของลูกตอบว่า คุณน้าตายไปหนึ่งปีแล้ว หญิงคนนั้นถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร ก็คุยกันอยู่ทุกคืนมาเป็นเดือนแล้ว”

เธอคือลมหายใจ..

พอแม่ไปพบก็ปรากฏว่าพ่อตายแล้ว ทำให้ชาวบ้านแถบนั้นต่างแห่กันมาดู ปรากฏว่าตัวพ่อมีรอยจ้ำๆ อยู่เต็มตัวไปหมด ปมปริศนาการตายของพ่อครั้งนี้ไม่มีใครล่วงรู้สาเหตุเลย แต่ก็ทำให้ชาวบ้านรีบช่วยกันรื้อถอนเอาเสาเอกตกน้ำมันนั้นออกไป

ดวงตะวันแห่งโซโลมอน

เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อ สู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง”

สูตรรัก... ปิ่นโตเลิฟ

ฝ่ายชายหนุ่มคนนั้น เมื่อได้สบตาคุณแม่ก็รู้สึกสะดุดใจเข้าอย่างจัง นึกถามตัวเองว่า “ทำไมเรารู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้จังเลยแปลกจริง” หลายวันต่อมาขณะที่ชายหนุ่มคนดังกล่าว นั่งทานข้าวอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆ กับร้านของคุณแม่...คุณแม่เดินผ่านมาพอดีจึงเอ่ยทักว่า “พี่ทานน้ำมั๊ยคะ” และนี่เองคือ บทสนทนาครั้งแรก

อะโลฮ่า ศิลาอาถรรพ์ มาดามเปเล่

ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาน้องใหม่ จากเกาะฮาวาย อาถรรพ์ก้อนหินลาวาจากเกาะ Big Island (บิ๊ก ไอส์แลนด์) ว่ามาดามเปเล่จะสาปแช่งคนที่นำหินลาวากลับไป แต่นักท่องเที่ยวส่วนมากไม่ทราบ จึงเก็บหินไป จากนั้นพวกเขาก็ล้มป่วยอย่างหนัก ธุรกิจล่ม