เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ชีวิตดีเพราะมีล็อกเกตคุณยาย
ลูกเป็นคนหนึ่งที่เชื่อมั่นในอานุภาพของคุณยายเหลือเกินค่ะ ที่ลูกยืนยันอย่างนี้ เพราะลูกเจออานุภาพท่านอย่างจังกับตัวเอง ก่อนที่จะรู้จักคุณยายซะอีกค่ะ ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า..ก่อนเข้าวัดลูกทำกิจการร้านขายทอง แต่พอทำไปทำมาก็จนเอาๆ จนลูกรู้ซึ้งถึงชีวิต แต่เป็นชีวิตหนี้ค่ะ
การแนะนำเรื่องบุญแก่ผู้มีอุปการะ
คำถาม : คุณแม่เป็นคนว่ายาก ไม่ค่อยสนใจเรื่องการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาเลย จะแนะนำท่านอย่างไรดีค่ะ ที่ท่านจะยอมรับฟัง
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ถามคุณยายในใจ ท่านตอบโดนใจใช้ได้ทั้งชาติ
หลวงพ่อคะ..ลูกเป็นเจ้าหน้าที่วัดมา 29 ปีแล้วค่ะ ซึ่งสามารถอยู่วัดรอดมาจนป่านนี้ได้ ก็เพราะคำสอนคุณยายจริงๆค่ะ ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่าในปี พ.ศ.2528 ช่วงลูกเข้าวัดมาเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ๆ ตอนนั้นสร้างบารมีด้วยความยากลำบากมาก ซึ่งลำบากกายก็ไม่เท่าไรหรอกค่ะ แต่ลำบากใจเพราะเรื่องกระทบกระทั่งนี่สิคะ ถือเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน คุณยาย..รู้วาระจิต
จากการที่กระผมได้เกาะติดสถานการณ์ฟังหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย ทำให้ผมอินจนย้อนระลึกนึกถึงเรื่องราวที่ผมเคยประสบกับคุณยายในครั้งอดีตได้เป็นฉากๆ อย่างในสมัยที่ผมยังเรียนอยู่พาณิชย์นาวี ผมได้มาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดอยู่เดือนกว่าๆ
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน วิธีต่ออายุพระพุทธศาสนาของคุณยาย
หลวงพ่อครับ...ช่วงนี้กระผมเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย พอผมฟังแล้วก็ทำให้อดนึกถึงคุณยายไม่ได้ เนื่องจากคุณยายท่านมีพระคุณกับผมมาก เพราะสมัยที่ผมตัดสินใจบวชใหม่ๆ ก็คิดว่า..อยากบวชไปตลอดชีวิต แต่ลึกๆ ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้รึเปล่า จึงคิดแค่ว่า..จะบวชให้นานที่สุดแล้วกัน และระหว่างที่บวชก็จะช่วยงานอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ซึ่งก็จริงๆ ครับ
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ความลับไม่มีสำหรับคุณยาย
กระผม พระครูใบฎีกาประดิษฐ์ อริญชโย พระอาจารย์ประจำภาคนครหลวง 6 และก็เป็นพระอาจารย์ที่ช่วยดูแลศูนย์ที่ประเทศอินโดนีเซียด้วยครับ
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ปลื้ม ที่เป็นเด็กปั้น
หลวงพ่อครับ..หลายคนอาจจะงง ที่ผมจั่วหัวว่าเป็น “เด็กปั้น” ซึ่งเด็กปั้นในความหมายของผม ก็คือ เด็กที่หลวงพ่อปั้นมากับมือ เพื่อเข้าสู่วงการเป็นลูกมือหลวงพ่อในการปั้นคุณยาย ที่กำลังจะหล่อกันในวันที่ 22 เมษายน นี้ครับ
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ทักสะท้าน
ไม่กี่วันก่อน หลวงพ่อไปหาคุณยายที่กุฏิ แล้วก็ถามคุณยายว่า “คุณยาย..วันๆ ยายคิดอะไร” ซึ่งคุณยายก็ตอบว่า “ยายคิดว่า..ทำอย่างไรจะปราบไอ้ดำให้ถึงที่สุดให้ได้” ซึ่งพอผมได้ฟังประโยคนี้..รู้สึกเปรี้ยง.!!ทันทีเลยครั
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ของใช้ของคุณยาย
อย่างสมัยแรกที่ได้แผ่นดิน 196 ไร่ มาสร้างวัดใหม่ๆ ท่านก็พยายามรวบรวมเงินทองเก็บเอาไว้ แล้วก็ประหยัดเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เพื่อจะเอาเงินมาใช้ในการก่อสร้างวัด สร้างศูนย์พุทธจักรฯ หรือวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน ซึ่งคุณยายท่านมักจะพูดบ่อยๆ ว่า.. “ยายไม่คิดอะไร รีบๆ ทำให้มันเสร็จๆ สร้างวัดให้เขาอยู่สร้างบุญบารมีกันแล้ว ยายก็ขออาศัยมีข้าวกิน 2 มื้อ มีกุฏิเอาไว้คุดหัวนั่งเข้าที่ตามสมบัติในที่ เอามาให้เขากินเขาใช้ทำงานให้พอ..ก็พอใจแล้ว”
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ของขวัญศักดิ์สิทธิ์ของคุณยาย
กระผมจะขออนุญาตมาเล่าเรื่องของขวัญศักดิ์สิทธิ์จากคุณยายครับ เพราะครั้งหนึ่ง..คุณยายมาเน้นย้ำกับกระผมว่า..ให้ช่วยเล่าเรื่องนี้ให้คนรุ่นหลังๆ ที่มาไม่ทันพบคุณยายได้ฟังด้วย คือ คุณยายบอกกระผมว่า..