ปู่บุญ

ชาวนาผู้หนึ่ง เขาเคยบวชเป็นสามเณร มีความรักในเพศสมณะ เป็นที่ยอมรับนับถือของผู้คนจำนวนมาก แต่ด้วยวิบากกรรมเก่า ทำให้เขาต้องลาสิกขาออกมาเพื่อช่วยพ่อ-แม่ ทำมาหากิน เขาเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูกในเรื่องความขยันอดทน และไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่...เขารักในการปฏิบัติธรรม จนมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี จนตัวเขาเองถึงกับปรารภว่า “ถึงตายก็ไม่เสียดายชีวิต เพราะมีพระธรรมกายเป็นที่พึ่งอันประเสริฐแล้ว”...

Case Study

เธอและสามี มีลูกด้วยกัน 2 คน สามีของเธอ ไม่ชอบทำบุญ ไม่ชอบเข้าวัด ชอบดื่มสุรา แต่ก็ไม่เคยห้ามเธอในการทำบุญ...แม่สามี ป่วยเป็นอัมพาต เพราะหกล้ม แต่เธอก็ดูแลแม่สามีอย่างดี...ด้วยเหตุที่ต้องทำงานทั้งที่บริษัทฯ ทั้งที่บ้าน ต้องเลี้ยงลูก 2 คน และดูแลแม่สามี ทำให้เธอเกิดความท้อแท้ ในช่วงนั้น เธอมีปากเสียงกับสามี ทำให้เธอคิดจะฆ่าตัวตาย แต่ลูกชายทั้งสองของเธอได้ห้ามเธอไว้...ต่อมา สามีของเธอเสียชีวิตเพราะจมน้ำ...