จดหมายจากพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ผมขอบวชต่อเพื่อรอธุดงค์ปีหน้า

ก่อนมาบวชผมไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยครับ จนต้นปี พ.ศ. 2558 ผมอยากทำบุญปีใหม่ ก็มีคนแนะนำให้มาวัดพระธรรมกาย เขาบอกว่า “ทำบุญวัดนี้ดีนะเพราะพระวัดนี้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทุกรูปเลย”

ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ยิ่งก้าวยิ่งสว่างยิ่งทำให้หนักแน่นในการบวช

ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน...ยิ่งก้าวยิ่งสว่างยิ่งทำให้หนักแน่นในการบวช

ธุดงค์ธรรมชัยฟื้นฟูพระพุทธศาสนา จ.ปราจีนบุรี

การเดินธุดงค์ที่จังหวัดปราจีนบุรี จัดขึ้นระหว่างวันที่ 24 – 31 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เป็นการเดินธุดงค์ร่วมกันระหว่าง 2 โครงการ คือ โครงการอุปสมบทหมู่รุ่นเข้าพรรษา 1 แสนรูปทั่วไทย ของศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 3 และ โครงการรุ่นบูชาธรรม 129 ปี พระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร รวมกันเกือบ 400 รูป มุ่งหน้าสู่ อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี

ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม 69 ปี ตอน หยุดใจได้แล้วสุขใจจังเลย

วันหนึ่งขณะกำลังมองดวงแก้วในท้อง จู่ๆ ก็มีองค์พระลอยขึ้นมาจากจุดตรงกลางของดวงแก้ว ผมรู้สึกเหมือนถูกตัดขาดจากโลกภายนอก ใจมันอยู่แต่กับองค์พระที่ขึ้นมา ผมมีความสุขมากครับ

พลิกวัดร้างกลางเมืองแม่ลาน้อย

วัดป่าหมาก อดีตวัดร้าง ณ อำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลแม่ลาน้อย ห่างจากที่ทำการไปรษณีย์ประจำอำเภอเพียง 1 กิโลเมตร อดีตวัดแห่งนี้เคยเจริญรุ่งเรืองมาก แต่เมื่ออดีตเจ้าอาวาส มรณภาพในระหว่างเดินธุดงค์ ส่งผลให้วัดแห่งนี้ร้างไป 10 กว่าปี

ความทุกข์ไม่อาจแทรก เมื่อหยุดใจสนิทที่กลางกาย

พระธรรมทายาท โกเมทร์ กตกิจฺโจ อายุ 40 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากโครงการอุปสมบทหมู่ รุ่นบูชาธรรม 103 ปี คุณยายอาจารย์

ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 66 ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์

พระจักรพันธ์ อินฺทจกฺโก

ชีวิตที่บริสุทธิ์

ตอนนั้นลูกคิดแต่เพียงว่า การนั่งธรรมะนั้นเหมือนกับแม่ไก่กกไข่เท่านั้น ทำไปเบาๆ ไม่ได้คิดอะไร ลูกได้เซตใจให้เป็นซีโร่ (ศูนย์) ไม่คิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น สักพักใจของลูกก็ไปรวมที่ศูนย์กลางกายเป็นดวงเดียว ลูกประหลาดใจว่าการรวมใจเป็นหนึ่งมันง่ายอย่างนี้เองหรือ

ทั้งหมดในชีวิตของพ่อและแม่

ยิ่งใช้ชีวิตอยู่ในผ้าเหลืองนี้นานวันเข้า ผมก็ยิ่งซาบซึ้งว่า ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด ผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ครับ เหตุที่ทำให้ผมเข้าใจความ “ประเสริฐสุดซึ้ง” เพราะผมเคยใช้ชีวิตแบบ “แสบสุดอึ้ง” มาแล้วนั่นเอง เมื่อครั้งวัยรุ่น ผมดำเนินชีวิตตามกระแสโลก สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน ผม “สนุกสนาน” แต่พ่อกับแม่ “เศร้าสนิท” พร้อมนำเรื่อง “ปวดหัว” มาทำให้ท่าน “ปวดใจ” เป็นประจำ ผมรู้อยู่เต็มอกว่า ทำให้ท่านเสียใจ แม้จะรู้สึกผิด แต่ก็ไม่คิดกลับตัว เพราะคบคนพาลเป็นมิตร จึงเป็นพิษกับชีวี ผมหลงทำผิด “สูบ เสพ เสี่ยง” ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเมื่ออายุครบ 20 ปี แม่จึงเอ่ยปากว่า “บวชให้แม่หน่อยได้ไหม”