浮城

ท่านได้มาบวชสามเณร 3 ครั้ง คือ ตอนอายุ 9 ปี 12 ปี และ 14 ปี และในการบวชสามเณรครั้งสุดท้ายนี้เอง ท่านได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะอยู่ในเพศบรรพชิตตลอดชีวิต และท่านยังบอกอีกว่า “แม้จะอยู่รูปเดียวก็สามารถอยู่ได้ เมื่อบวชเข้ามาแล้วจะไม่กลับออกไปอีก เพราะมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จะไม่ว้าเหว่ เณรอยากอยู่ที่นี่ อยากบวชปฏิบัติธรรมเละอยากเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต

女生的尊严

ตัวลูกเอง ตลอด ๒๐ กว่าปีที่ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ลูกมีความสุขมาก แต่เมื่อ ๖-๗ เดือนก่อนจนถึงปัจจุบัน ความสุขนั้นหายไปส่วนหนึ่งทีเดียว เพราะลูกป่วยเป็นโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างมาก ผิวหนังเป็นผื่นแดงไปทั่วตัวรวมทั้งใบหน้า มีอาการคันที่ผิวหนัง ตลอดทั้งศีรษะและตามตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน จะมีอาการคันมากๆ

那晚夜的陌生人

ผมมีเหตุการณ์ประหลาดเรื่องหนึ่ง ที่เป็นเหตุทำให้ชีวิตในการสร้างบารมีของผมเปลี่ยนแปลงไป ผมได้รับโทรศัพท์จากชายคนหนึ่ง ซึ่งผมไม่เคยรู้จักเขามาก่อน แต่เขารู้จักผมทุกอย่าง ทั้งความคิด จิตใจ นิสัยส่วนตัว รวมถึงเพื่อนผมทุกคน และทุกคนในบ้าน

个案研究

...เพราะรู้ว่าหลวงพ่อให้ทำบุญ... ...ก็เพื่อจะได้มีสายบุญมาเชื่อมกับสายสมบัติต่อไปจะได้ไม่ลำบากอย่างนี้... ลูกขอลุยทำบุญและขอลุยที่จะไปรวยตามที่หลวงพ่อให้พรทุกอย่างเลยค่ะ

รักต้องสู้...เพราะเรายังมีศูนย์กลางกายอยู่

เขาโมโหมากจนหยิบปืนมาจ่อที่ลำคอด้านซ้ายและพูดว่า..มึงอยากตายใช่มั้ย..ลูกนึกว่าเป็นการล้อเล่นซึ่งปกติเขาชอบเล่นปืนอยู่แล้ว และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.....เขายิงลูกจริงๆ ลูกรู้สึกเหมือนตัวลูกกำลังลอยเคว้งคว้าง รอบตัวมืดไปหมดจนไม่สามารถขยับตัวได้ ไม่รู้สึกเจ็บ

在胎内颈项就被绑了

“เราคือผู้ออกแบบชีวิต...เราลิขิตชีวิตเราเอง”...ติดตามเรื่องราวของครอบครัวนักสร้างบารมีครอบครัวหนึ่ง...พ่อบ้าน ต้องเสียคุณแม่ไปตั้งแต่เกิดมาได้แค่ 7วัน ต้องอาศัยน้ำนมของคนอื่น...ลูกชายถูกสายรกพันคอถึง 2 รอบตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง...ลูกสาว ที่มีนิสัยเหมือนผู้ชาย...หลานชาย ที่เคยเรียนเก่ง เป็นเด็กดี ต้องไปติดยาเสพติด และฆ่าตัวตายในที่สุด...

什么东西看过来

ลูกเป็นลูกคนโต มีพี่น้อง 3 คน ลูกคลอดที่ รพ.หญิง หรือ รพ.ราชวิถีในปัจจุบัน คุณแม่เล่าให้ฟังว่า ตอนแรกเกิดได้ 1 วัน มีสิ่งประหลาดเกิดขึ้นคือ พยาบาลนำลูกใส่กล่องมาให้แม่ดูแลเอง คุณแม่เห็นสิ่งประหลาด ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ มีแต่หัวกลมๆ มีใบหน้าสีดำใหญ่มาก รอบๆหัวมีแสงสีเหลืองใหญ่ จ้องมองดูลูกไม่ยอมไปไหน คุณแม่ตกใจมาก เรียกคุณน้าที่นอนเฝ้าให้ตื่นคุณน้าก็ไม่ตื่น คุณแม่ต้องท่องนะโมฯ แล้วโยนพระที่คล้องคออยู่ เข้าไปในกล่องที่ลูกนอน สิ่งประหลาดนั้นจึงหายไป

ธุรกิจขายอ้อม , อัฐิแก้ว

แม่ของลูกทำธุรกิจหลายอย่างทั้งขายตรงและขายอ้อม ธุรกิจขายตรงๆก็คือเปิดหน้าร้านขายของใช้ เช่น ผงซักฟอก,สบู่,ยาสีฟัน เป็นต้น ส่วนธุรกิจขายอ้อมๆนั่นจะทำเฉพาะวันที่1 และ16 ของทุกเดือน ธุรกิจขายอ้อมนี่คือ ขายหวยใต้ดินค่ะ

孤單多大， 孤單如牛大

หลังจากน้องชายคนที่สองเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วย อุบัติเหตุแล้ว เขาคิดถึงน้องมาก เขาก็ได้แต่เหงา เขาเหงาซะมากมาย เขาอยากรู้จังเลยว่า ความเหงานี่ตัวใหญ่โตเท่าตัวอะไร? จึงหันไปพึ่งกัญชา-ยาบ้าอย่างหนักจนเกิดอาการประสาทหลอน จนต้องเข้าสถานบำบัด ปัจจุบันเลิกได้แล้วแต่กลายเป็นคนซึมเศร้า และเชื่องช้า