站着活…躺着死…很奇怪

刊咖能长老，在他当白衣行者时，他站着直到白蚁造的窝，高至他的膝盖。那是他在修一种隐士的修行方法，但不像村民们所传说的，就是他站着直到白蚁造窝高至他的膝盖。

你要赢

我妹妹在阿优答雅府出生，她从小就很喜欢多项运动，加上她的体型瘦高且健康，玩什么运动都很棒。从小学、中学、高中，无论在府中，或国家的程度都得到冠军。高中毕业，就到曼谷去就念有关运动方面的教学课程。这段时间，她看了北揽寺祖师的自传，就起了信仰心。

非常贫穷的外婆

我外婆是中国潮州人，外公在中国往生之后，外婆就带着唯一的女儿（就是我母亲）来到新加坡。当时她们什么都没有，有就只有贫穷。当外婆七十六岁的时候，有一天开始就突然呆坐着，不说话了，整天都躺在椅子里睡。从此之后，子孙照顾她、喂她吃饭了好几个月，病情也不见好转。所以就把她送去医院让医生照顾，但我一回到家，医生就打电话来，告诉我说外婆已经往生了。

她的脚不碰地

คุณพ่อ จะเปล่งเสียงร้องอย่างโหยหวนก้องกังวานทุกๆสองนาที โดยไม่เว้นวันหยุดราชการ เสียงร้องของท่านฟังแล้วเหมือนเสียงวัวที่ร้องด้วยความโหยหวนทุกข์ทรมาน ความดังที่เปล่งออกมายากจะคำนวณได้ว่ากี่เดซิเบล ลูกทราบแต่เพียงว่า ได้ยินกันอย่างถ้วนทั่วทั้งหมู่บ้าน

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

顽皮皮的女孩

พออายุได้ 5 ขวบ จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสูงเท่าเข่าแต่งตัวน่ารักมาก มาวิ่งเล่นกับลูกดูเธอระวังตัวมาก สัก พักลูกก็คิดในใจว่า เราจะจับตัวเด็กคนนี้ไปให้แม่ดู พอคิดจบเด็กคนนั้นก็วิ่งจู๊ดหายเข้าไปในพุ่มเถาวัลย์เตี้ยๆที่เลื้อยอยู่ ข้างรั้ว 7 ขวบก็คุยกับปลาช่อนรู้เรื่อง ปลาบอกว่า“ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยังมีลูกเล็กๆต้องดูแล” ลูกได้ยินดังนั้นก็ใจอ่อน “ปล่อยก็ได้ เธออยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวเธอจะเจ็บ”

安全第一

我有五个兄弟姐妹，我是老二。父母亲开了一家熨洗店。我们是善心的家庭，外公、外婆、父亲、母亲以及孩子们都爱修功德。我还记得母亲喜欢到北揽寺修功德，去的时候，她不会忘记带我和外公一起去。当时祖师还活着，自祖师往生后。从佛历2506年，母亲就跟随詹老奶奶来到佛法实践之家修波罗蜜，有机会在北揽寺护持法胜师父和施命师父出家的功德。

内心的表白

ลูกชายลูกเพิ่งจะอายุครบ 17 ปี เขาผูกคอตายเพราะเสียใจที่ผู้หญิงอเมริกันที่เขารักมีแฟนมาก ทั้งๆที่รู้ แต่ด้วยความรักเขาจึงไม่ถือ พอเด็กผู้หญิงไปกับคนโน้นคนนี้บ่อยเข้า ลูกชายก็หึง เพราะเขารักเดียวใจเดียว และเป็นรักครั้งแรก เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้มาก เมื่อเด็กผู้หญิงทนความขี้หึงของลูกชายลูกไม่ไหว จึงไปบอกครู ครูที่โรงเรียนจึงสั่งห้ามไม่ให้สองคนนี้อยู่ใกล้กัน ห้ามไม่ให้คุยหรือติดต่อกัน ลูกชายของลูกเสียใจมาก และได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้โดยไม่ปริปากบอกลูกและสามีเลย เขาตัดสินใจผูกคอตายในช่วงที่ลูกกลับเมืองไทย

你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต