น้ำตาคาราบาว รักเธอเท่าคาราบาว

อุทาหรณ์ของการผิดศีลข้อ 1...หญิงคนหนึ่ง เคยประกอบอาชีพค้าเนื้อโคและกระบือ เธอต้องทำหน้าที่สั่งฆ่าโคและกระบือ เกือบทุกวันมาตลอดระยะเวลา 30 ปี...เธอจะได้รับวิบากกรรมอย่างไร และจะมีวิธีแก้ไขอย่างไร...ชายอีกคนหนึ่ง ทั้งๆที่ไม่ได้มีหน้าที่ในการฆ่าโค-กระบือ แต่ก็ได้กระทำลงไปเพราะนึกสนุก ด้วยวิธีการที่ชวนให้ขนพองสยองเกล้า คือทุบให้ล้ม และเชือดคอให้เลือดไหลจนหมดตัว เมื่อละโลกแล้ว ชีวิตหลังความตายของเขาจะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีทุกคำตอบ

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)

如果我富裕

วันหนึ่งเมื่อเลิกงานแล้ว ลูกก็จะเดินทางกลับหอพัก ได้ข้ามถนนไปจนถึงเกาะกลางถนน ตอนนั้นลูกไม่ได้มองซ้ายเลย ว่ามีรถหรือไม่ ลูกได้ก้าวขาออกไปแล้วหนึ่งข้าง แต่เหมือนมีคนผลักขึ้นมาที่เกาะกลางถนน และ.....ในเสี้ยววินาทีนั้นค่ะ มีรถเก๋งวิ่งผ่านหน้าลูกไปอย่างรวดเร็ว โอ้อัศจรรย์ใจมากค่ะ เหมือนมีคนมาช่วยชีวิตไว้

没有想要退职

คุณป้าและคุณลุงเป็นเจ้าของร้านขายยา และ จับธุรกิจใด ก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นตึกแถวให้เช่า เล่นหุ้น แม้แต่ซื้อหวยก็ถูกเป็นประจำ จนเป็นที่สงสัยว่าท่านทำบุญอะไรมา..

最爱的人

ลูกก็รู้สึกสนใจการปฏิบัติ ธรรมมากและรู้สึกว่าสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตนั้นได้หวนกลับคืนมาแล้ว นั่นก็คือ ความสุขภายในจากการนั่งสมาธิ...และความสุขภายในนี้เอง...ทำให้ชีวิตลูก สมบูรณ์จนลูกรู้สึกรักตัวเองมากที่สุด..

เจ็บกะด้อกะเดี้ย

เพื่อนผู้หญิงของลูกคนหนึ่งมีนิสัยคล้ายผู้ชาย ใจร้อน วู่วาม เมื่อปี ๒๕๓๙ มีผู้ชายคนหนึ่งมาหลงรักเธอ แต่ผู้ชายคนนี้มีภรรยาและลูกแล้วแต่เพื่อนของลูกไม่ได้มีใจให้เขาเลย ต่อมาผู้ชายคนนี้ก็พาเพื่อนเขามาจับตัวเพื่อนของลูกไปที่จังหวัดระยองและ ได้จับเธอกรอกยาพิษฆ่าเธอตายและนำร่างของเธอไปทิ้งในป่า

我想为你做每件事

ต่อมาในปี2532 เขาได้หย่าขาดจากภรรยาเรียบร้อย แล้วพาลูกไปเที่ยวอเมริกาอีกครั้ง หลังกลับจากอเมริกา เขาก็พาลูกนั่งรถไปดูคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่ขนาด 24 ไร่ ในย่านที่ไม่ห่างไกลจากเมืองหลวงของประเทศเบลเยี่ยม ขณะเดินชมคฤหาสน์เขาก็เปรยๆ กับลูกว่า “บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ ผมไม่ได้สร้างไว้เพื่ออยู่คนเดียวหรอกนะ”

ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า

什么东西看过来

ลูกเป็นลูกคนโต มีพี่น้อง 3 คน ลูกคลอดที่ รพ.หญิง หรือ รพ.ราชวิถีในปัจจุบัน คุณแม่เล่าให้ฟังว่า ตอนแรกเกิดได้ 1 วัน มีสิ่งประหลาดเกิดขึ้นคือ พยาบาลนำลูกใส่กล่องมาให้แม่ดูแลเอง คุณแม่เห็นสิ่งประหลาด ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ มีแต่หัวกลมๆ มีใบหน้าสีดำใหญ่มาก รอบๆหัวมีแสงสีเหลืองใหญ่ จ้องมองดูลูกไม่ยอมไปไหน คุณแม่ตกใจมาก เรียกคุณน้าที่นอนเฝ้าให้ตื่นคุณน้าก็ไม่ตื่น คุณแม่ต้องท่องนะโมฯ แล้วโยนพระที่คล้องคออยู่ เข้าไปในกล่องที่ลูกนอน สิ่งประหลาดนั้นจึงหายไป

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต